Od stycznia 2022 roku każde nowo zakupione i zainstalowane urządzenie grzewcze na terenie Polski musi być, bez żadnych wyjątków, bezwzględnie zgodne z wymaganym Ekoprojektem. Dotyczy to wszystkich urządzeń grzewczych: tych wyprodukowanych zarówno przez duże firmy, jak i przez małe zakłady rzemieślnicze. Także akumulacyjne pokojowe piece kaflowe i kuchenne piece kaflowe, stawiane prze firmy zduńskie, powinny posiadać odpowiednie certyfikaty, potwierdzające spełnienie wymagań Ekoprojektu.

Wszystkie nasze urządzenia grzewcze spełniają te wymagania, a nawet wiele z nich znacząco je przekracza, będąc zgodnymi również z surowymi normami niemieckimi, austriackimi i szwajcarskimi.

Uwaga! Częste błędy z kominem!

Niektóre kotły kuchenne (piecokuchnie) posiadają króciec wylotu spalin umieszczony dość nisko od podłoża, a nawet bardzo nisko. Podłączenie ich, do każdego istniejącego przewodu ceglanego, w starych domach, jest jednak bardzo proste i nie stwarza żadnych kłopotów technicznych nawet laikowi. Obecnie, podczas budowy nowego domu, kominów ceglanych praktycznie już nie buduje się, gdyż nie spełniają one surowych wymagań stawianych kanałom dymowym, przeznaczonym do pracy z nowoczesnymi urządzeniami grzewczymi, które, gdy są nieumiejętnie obsługiwane, potrafią zniszczyć je nieodwracalnie, w ciągu bardzo krótkiego okresu czasu. Destrukcyjnego oddziaływania na kominy ceglane nie mają tylko tradycyjne kuchnie kaflowe i pokojowe piece kaflowe wykonywane przez zdunów. Tylko one mogą być podłączone jeszcze bezpiecznie do kominów ceglanych (będących oczywiście w dobrym stanie technicznym). Kominy ceglane zastąpione więc zostały modułowymi ceramicznymi systemami kominowymi. I tutaj z nimi zaczynają się kłopoty, w przeważającej części nie do przeskoczenia dla ogromnej liczby ludzi, budujących swój własny nowy dom. Trójnika spalinowego ceramicznego systemu kominowego, z przyczyn technicznych, nie sposób jest umieścić tak nisko nad ziemią, by można było połączyć z nim króciec wylotowy spalin niektórych kotłów kuchennych. Nawet termokuchni, która ma umieszczony tylny wylot spalin dużo wyżej, niż niejeden kocioł kuchenny, nie da się prawidłowo połączyć, gdyż trójnik spalinowy systemu kominowego, choćby był najniżej zamontowany, jak tylko jest to możliwe, i tak będzie umieszczony za wysoko, w stosunku do króćca wylotowego spalin termokuchni, na jej tylnej ścianie. Dotyczy to również wielu, nie za wysokich, piecyków kominkowych i termopiecyków podłączanych od tyłu. Oczywiście montaż przyłączy termokuchni od góry, z płyty grzewczej, nie przedstawia żadnych kłopotów, jeżeli tylko ceramiczny system kominowy stoi prawidłowo posadowiony względem urządzenia, a jego trójnik spalinowy jest umieszczony na właściwej ze ścian komina i na odpowiedniej wysokości! Nie wszyscy przyszli użytkownicy termokuchni skłonni są zgodzić się na tego typu rozwiązanie, gdyż z przyczyn estetycznych nieraz nie chcą oglądać rur przyłączeniowych, bo nie pasuje im to do ogólnego charakteru wystroju pomieszczenia. I na nic tutaj zdadzą się tłumaczenia, że jest to obecnie modny trend w całej Europie.
O tego typu sprawach i wielu innych, nie myśli się wcale na etapie stawiania ceramicznego systemu kominowego. A powinno, gdyż później okazuje się, że wybranego urządzenia grzewczego nie można odpowiednio umieścić w pomieszczeniu, tak jakbyśmy sobie tego życzyli (ze względów wizualnych lub bezpieczeństwa) i z bólem serca w ogóle się wtedy rezygnuje z niego.
Pomieszczenie kuchenne jest najczęściej izbą nie za obszerną, więc właściwe decyzje, dotyczące ostatecznego rozmieszczenia wybranych sprzętów i urządzeń grzewczych, trzeba podejmować dużo wcześniej, niż na etapie wykończeniowym domu, gdyż - przy wprowadzaniu później ewentualnych zmian - mamy tutaj bardzo małe pole manewru lub wręcz nie mamy go wcale.
Najważniejszą decyzją jest precyzyjne umiejscowienie komina systemowego. Precyzyjne w całym tego słowa znaczeniu.
W przypadku, gdy komin ma licować się ze ścianą, gdyż nie chcemy oglądać w kuchni żadnych wystających wypustów ściennych, tylko proste gładkie ściany, a kuchnia miałaby być zamontowana w minimalnej odległości od ściany kominowej, to już na etapie stawiania komina musimy znać dokładne jego położenie, a z tym wiąże się wcześniejszy wybór modelu kuchni i konieczność wybrania miejsca jej posadowienia w pomieszczeniu. Jest to ważne, ponieważ trójnik spalinowy komina systemowego powinien znajdować się w pionowej osi króćca wylotowego spalin kuchni. I to w każdym przypadku: podczas podłączenia termokuchni do komina od góry z płyty grzewczej i od tyłu. Każde przestawienie w bok trójnika spalinowego komina, w stosunku do tylnego króćca wylotowego spalin kuchni, to konieczność zamontowania później pomiędzy nimi dodatkowych kolanek, które oddalą kuchnię od ściany, a więc wypchną ją na pomieszczenie. Takie przesunięcie w poziomie, także w przypadku podłączenia termokuchni od góry, z płyty grzewczej, nie będzie sprzyjać stworzeniu harmonijnego zestawu przyłączeniowego, miłego dla oka, lecz wymusi powstanie przyłącza składającego się z chaotycznych, ordynarnych zakrzywień, które nie sposób jest zaakceptować.
Jeżeli ceramiczny system kominowy nie licuje się ze ścianą, tylko stoi w pomieszczeniu przy niej, to jego trójnik spalinowy musi znajdować się na właściwym boku komina i na odpowiedniej wysokości tak, by później wybrane urządzenie grzewcze można było bezproblematycznie umieścić we wcześniej zaplanowanym miejscu względem komina. Trzeba pamiętać, że wszystkie termokuchnie mają podłączenie do komina (z tyłu lub z płyty grzewczej) tylko z prawej strony, więc nie możemy komina, np. w domu z bala, umieścić po jej lewej stronie, bo rury podłączeniowe muszą prowadzić do niego jak najkrótszą drogą. Komin musi być odpowiednio oddalony od ściany łatwo palnej, by podłączona do niego termokuchnia, też była bezpiecznie oddalona od niej, a rury podłączeniowe z płyty grzewczej nie były powykręcane niemiłosiernie, ale wyglądały estetycznie.
Innego typu problemy mogą powstać z systemem kominowym, posadowionym w pomieszczeniu na ścianie kominowej, a innego typu ze stojącym w narożniku izby. I jedno i drugie rozwiązanie ma swoje ograniczenia. Trzeba więc znaleźć dla niego taką lokalizację, by nie zamknąć sobie drogi, w zastosowaniu niektórych ciekawych rozwiązań w przyszłości. Może wybudować go w narożniku wypukłym, licując go z dwoma ścianami, które tworzą ten narożnik, by lepiej wyeksponować front urządzenia grzewczego i jeden z jego boków?
Bardzo częstym błędem jest umieszczanie wyczystki ceramicznego systemu kominowego w takim miejscu, że niemożliwy jest jakikolwiek dostęp do niej i wyczyszczenie komina.
W systemach kominowych, licujących się ze ścianą kuchenną, spotyka się trójnik spalinowy wychodzący na pomieszczenie, ale z tyłu tej ściany, a nawet uwięziony w niej(!). Takie niefrasobliwe podejście do tematu kończy się nierzadko po prostu zaślepieniem trójnika dymowego i rezygnacją z użytkowania nowo zakupionego systemu, gdyż później ciężko jest pokonać wszystkie przeszkody, by było i ładnie i bezpiecznie.
Na etapie budowy ceramicznego systemu kominowego bagatelizuje się wiele szczegółów, związanych z prawidłowym przygotowaniem jego do pracy z wybranym urządzeniem grzewczym, zostawiając wolną rękę budowlańcom. A oni nie są wcale zainteresowani zadawaniem dodatkowych pytań, które wydłużą czas montażu komina i przesuną termin zapłaty. Najczęściej montują wylot spalin na wysokości przeznaczonej do montażu kominka (przynajmniej tak myślą), a sam komin umiejscawiają na zasadzie przypadku. W tym czasie inwestor jest zupełnie nieświadomy powstawania jakichkolwiek zagrożeń, co do przyszłych jego planów. Wykonane wcześniej nieprzemyślane ruchy, uniemożliwiają w późniejszym okresie, nie tylko zamontowanie kuchni z płaszczem wodnym lub termokuchni, ale także w wielu przypadkach termopiecyka lub piecyka kominkowego bez wymiennika wodnego. Wtedy jest już za późno na szukanie winnego (darcie koszuli na architekcie, wyrzucenie inspektora nadzoru z budowy). A zmiany w ceramicznym systemie kominowym nie zawsze są możliwe do wykonania, a jeżeli już jakieś można wykonać, to są one kosztowne, wymagające dużej fachowości i nie gwarantujące przy tym osiągnięcia w stu procentach spełnienia naszych marzeń. Co najwyżej, mogą tylko połowicznie załatwić sprawę. Zadowoli to tylko nielicznych. A gdy zabiorą się do tego osoby nieuprawnione, korzystające z młotka, przecinaka i cementu z piaskiem, to nie tylko, że nie podłączymy do takiego komina systemowego nasze wymarzone urządzenie grzewcze, ale stracimy pieniądze na jego zakup, montaż i przeróbki.
Propozycja wybudowania ceramicznego komina systemowego, przeznaczonego do pracy z urządzeniami grzewczymi, posiadającymi tylny króciec wylotowy spalin, usytuowany dość nisko od podłogi, jest praktycznie nieporozumieniem i zdana jest z góry na pewne niepowodzenie. Prawidłowe i estetyczne podłączenie kuchennych urządzeń grzewczych od góry z trójnikiem komina systemowego sprawia też sporo trudności niedoświadczonym instalatorom i nie zawsze takie podłączenie jest wizualnie do zaakceptowania.
Króciec wylotowy spalin, wolnostojącego piecyka lub termopiecyka, łatwiej jest podłączyć od góry do spalinowego komina systemowego, gdyż możemy bez przeszkód piecyk przestawiać na boki, tak by jego króciec wylotowy spalin znalazł się w osi pionowej trójnika komina. Z kuchnią lub termokuchnią są dużo większe problemy, gdyż jej korekcyjne przesunięcia w lewo lub w prawo można wykonywać w dużo mniejszym zakresie, ponieważ posiada ona w swoim otoczeniu dużo mniej wolnej przestrzeni niż piecyk lub termopiecyk. Przeszkodą w swobodnym przesuwaniu jej jest tutaj małe najczęściej samo pomieszczenie, w którym trzeba dobrze się nagłowić, by zmieścić jak najwięcej wyposażenia. Meble i sprzęty także skutecznie ograniczają pole manewru z urządzeniem grzewczym. Do tego dochodzi jeszcze reżim zachowania bezpiecznych odległości od materiałów palnych i niepalnych.
Ceramiczno - betonowy komin systemowy, choć jest systemem powszechnie dostępnym, to do podłączenia pewnych typów urządzeń jest jeszcze zupełnie nieprzystosowany i bardzo problematyczny. Do komina ceglanego wygodnie i łatwo podłącza się każdego typu urządzenie grzewcze, ale jest to jedyna jego zaleta, gdyż nie spełnia on wymagań stawianych kanałom dymowym, przeznaczonym do pracy z nowoczesnymi urządzeniami grzewczymi. Czy to znaczy, że sytuacja jest patowa?
Od dobrych paru lat na polskim rynku dostępne są rewelacyjne duńskie kominy z naturalnego pumeksu wulkanicznego Skorsten, które są wyśmienite do bezproblemowego podłączenia do nich wszystkich bez wyjątku urządzeń grzewczych na paliwa stałe. Pozbawione są wad i niedoskonałości innych nowoczesnych systemów kominowych. To co w ceramiczno - betonowych kominach jest niemożliwe do zrobienia z przyczyn technicznych, w kominach z pumeksowej lawy wulkanicznej Skorsten jest dziecinnie proste. I montaż komina i podłączanie do niego urządzeń grzewczych. Rewelacyjnie sprawdzają się w remontowanych starych budynkach, w chatach z bala, w domach krytych strzechą.

Panaceum na wszystkie te problemy i wiele innych, nieopisanych w powyższym tekście, jest tylko wczesny kontakt (jeszcze przed postawieniem kominów) ze specjalistyczną firmą oferującą urządzenia grzewcze, w które chcielibyśmy wyposażyć nasz dom. Na tym etapie, w oparciu o wybrane urządzenia grzewcze, należy ustalić średnice kanałów dymowych ceramiczno - betonowych kominów systemowych, miejsce ich posadowienia, określić na których ze ścian kominów mają być umieszczone - i na jakiej wysokości - trójniki przyłączeniowe. Bardzo ważną rzeczą jest też ustalenie umieszczenia drzwiczek wyczystnych na jednej ze ścian kominów, by było do nich dojście. Wbrew pozorom, nie są to łatwe do podjęcia decyzje.
Taka wczesna wizyta jest jeszcze ważna z zupełnie innego powodu. Bardzo często okazuje się, że do zastosowanych kominów systemowych w projekcie domu, niemożliwe będzie prawidłowe i bezpieczne podłączenie wybranego urządzenia grzewczego z przyczyn technicznych. Trójnika przyłączeniowego ceramicznego komina systemowego nie da się bowiem umieścić poniżej pewnej wysokości, charakterystycznej dla danego komina, więc nawet nasze wczesne konsultacje niczego tutaj nie zmienią. Dowiemy się jednak o tym na wczesnym etapie budowy domu i będziemy mogli podjąć decyzję zmiany systemu kominowego na taki, który będzie spełniał nasze oczekiwania.

***** ** *

Kuchnie z płaszczem wodnym (kuchnie węglowe c.o.)

Litewska kuchnia z płaszczem wodnym Kalvis 4 CMN to kuchnia węglowa c.o. przeznaczona do ogrzewania etażowego mieszkań, małych domów, poprzez wodne centralne ogrzewanie, do przygotowywania ciepłej wody użytkowej i jednoczesnego przyrządzania potraw na wierzchniej płycie grzewczej. Szczególnie znajdzie zastosowanie tam, gdzie nie ma możliwości zastosowania typowego kotła CO, wymagającego zamontowania w specjalnie wydzielonej i odpowiednio przystosowanej do tego celu kotłowni.

Żeliwna płyta kuchenna posiada jedną dużą fajerkę z wyjmowanymi obręczami. Jest to dobre rozwiązanie dla tych użytkowników, którzy są przyzwyczajeni do stawiania garnka na płomieniach. Po wyjęciu właściwej ilości obręczy, można także wygodnie przyrządzać, bezpośrednio na ogniu, potrawy z - mającego coraz więcej zwolenników - woka.

Kuchnia węglowa c.o. przystosowana jest do opalania różnorodnym paliwem stałym: węglem kamiennym i brunatnym, drewnem opałowym, odpadkami drzewnymi (zrębkami), brykietem drzewnym i torfowym.

Przy spalaniu węgla kamiennego osiąga moc do wody 8 kW, a przy drewnie 6 kW. Jest w stanie ogrzać powierzchnię do 80 m² (przy współczynniku oporu cieplnego budynku 2,5). Osiąga sprawność 70%.


Produkowana jest w kremowym (żółto-piaskowym) kolorze emalii (RAL 1014) i brązowym (RAL 8011).

Pojemność jednorazowego załadunku komory zasypowej jest spora i wynosi 33 dm³. Czas spalania jednego załadunku, w zależności od rodzaju paliwa, waha się od 2 do 6 godzin. Do paleniska zmieszczą się polana o maksymalnej długości 320 mm. Żeliwne drzwiczki paleniska mają wysokość 285 mm i szerokość 245 mm.
Na króćcu ujścia spalin, o średnicy 130 mm, znajduje się fabrycznie zamontowany szyber, którym można przytłumić ciąg komina, gdy będzie za duży.

Kalvis 4 CMN wyposażona jest w przestawną klapkę szybra łatwego rozruchu, która będąc w pozycji otwartej, np. w czasie rozpalania, skraca drogę spalinom do komina. Zapobiega to dymieniu podczas osiągania roboczej temperatury przez kuchnię i podczas wygrzewania komina. Kuchnia wymaga minimalnego ciągu kominowego 12 Pa.


Pojemność wymiennika wodnego kuchni 23 dm³. Przyłącza wodne kuchni (zasilania i powrotu) mają średnice G 1½”.

Wymiary zewnętrzne: wys. 755 mm, szer. 740 mm (z króćcem wylotu spalin), głęb. 455 mm (z relingiem). Posiada kompaktowe wymiary. Łatwo daje się wkomponować w małe pomieszczenie. Waży 122 kG.

Na szerszym boku kuchni (przód) zamontowany jest reling (galeryjka) na wysokości płyty grzewczej.
Reling jest odkręcany i, w zależności od potrzeb, może być przestawiany i przykręcany na przeciwległej szerszej ściance.
Ułatwia to bezproblemowe podłączenie kuchni do przewodu dymowego, różnie umieszczonego w pomieszczeniu kuchennym, a urządzenie grzewcze łatwo daje się przemienić z wersji lewej w prawą, w zależności od usytuowania jego względem komina. Na dwóch szerszych bokach kuchni znajduje się termoizolacja.
Żeliwne drzwiczki paleniskowe umiejscowione są na węższym boku kuchni, na jego głębokości (w stosunku do szerszego boku z galeryjką). Naprzeciwko drzwiczek paleniskowych i popielnikowych (także na węższym boku kuchni) umieszczony jest króciec wylotowy spalin z szybrem.

Kuchnia może być zamontowana w narożniku pomieszczenia, po jego lewej lub prawej stronie, albo podłączona do komina umiejscowionego na środku ściany. Wszelkie warianty posadowienia jej są możliwe do wykonania.

Gdy reling zamontowanej kuchni jest równoległy w stosunku do komina, urządzenie podłącza się do przewodu dymowego kolankiem. W sytuacji posadowienia kuchni w postaci „półwyspu” (przy kominie umieszczonym na środku ściany, a nie w narożniku), gdy jej reling jest prostopadły do komina, połączenie jej z przewodem dymowym jest w postaci krótkiego, prostego odcinka rury. W tym położeniu palenisko jest od czoła. Z tyłu urządzenia grzewczego (przy jego ściance równoległej do ścianki z relingiem), możemy postawić ściankę działową (odpowiedniej wysokości i z blatem) równoległą do niego, a prostopadłą do ściany kominowej. Taki podział izby kuchennej i ustawienie w niej kuchni, stwarza nam nowe możliwości w zabudowie pomieszczenia i jego racjonalniejszego wykorzystania.
Regulacja dopływu powietrza do spalania odbywa się poprzez uchylanie i domykanie drzwi popielnika.

Kuchnia przeznaczona do pracy w układzie otwartym z przelewowym naczyniem wyrównawczym.
Obecnie niedostępna, gdyż nie posiada obowiązującego certyfikatu zgodności z wymaganiami Ekoprojektu.


*****

Litewska kuchnia z płaszczem wodnym Kalvis 4 CN to kuchnia węglowa c.o., która - w stosunku do poprzednio opisywanej kuchni z płaszczem wodnym Kalvis 4 CMN - ma większą moc nominalną do wody, posiada większe gabaryty zewnętrzne i większą powierzchnię płyty wierzchniej do gotowania. Przeznaczona jest również do ogrzewania etażowego mieszkań, domów, za pomocą wodnego centralnego ogrzewania, przygotowywania ciepłej wody użytkowej i jednoczesnego przyrządzania potraw na płycie kuchennej. Mając jednak żeliwną płytę kuchenną o większej powierzchni od swojej poprzedniczki, posiada na niej dwie duże fajerki - zamiast jednej - z wyjmowanymi obręczami.
Przystosowana jest do opalania różnorodnym paliwem stałym: węglem kamiennym i brunatnym, drewnem opałowym, odpadkami drzewnymi (zrębkami), brykietem drzewnym i torfowym. Przy spalaniu węgla kamiennego osiąga moc do wody 10 kW, a przy drewnie 8 kW. Jest w stanie dogrzać powierzchnię do 100 m² (przy współczynniku oporu cieplnego budynku 2,5).

Produkowana jest w kremowym (żółto-piaskowym) kolorze emalii (RAL 1014) i brązowym (RAL 8011).

Osiąga sprawność 70 %. Pojemność jednorazowego załadunku komory zasypowej jest duża i wynosi 43 dm³. Czas spalania jednego załadunku, w zależności od rodzaju paliwa, waha się od 2 do 6 godzin.

Do paleniska zmieszczą się polana o maksymalnej długości 400 mm. Króciec ujścia spalin, o średnicy 130 mm, posiada fabrycznie zamontowany szyber, którym można przytłumić ciąg komina, gdy będzie za duży.

Kalvis 4CN wyposażona jest w przestawną klapkę szybra łatwego rozruchu, która będąc w pozycji otwartej, np. w czasie rozpalania, skraca drogę spalinom do komina. Zapobiega to dymieniu podczas osiągania temperatury przez kuchnię i podczas wygrzewania komina. Kuchnia wymaga minimalnego ciągu kominowego 12 Pa.
Pojemność wymiennika wodnego kuchni 33 dm³. Przyłącza wodne kuchni (zasilania i powrotu) mają średnice G 1½”. Wymiary zewnętrzne: wys. 755 mm, szer. 920 mm (z króćcem wylotu spalin), głęb. 455 mm (z galeryjką). Jest niedużych rozmiarów. Nie sprawia trudności w zamontowaniu w mniejszych pomieszczeniach. Waży 146 kG.


Na szerszym boku kuchni jest zamontowany reling (galeryjka) na wysokości płyty grzewczej. Reling jest odkręcany i, w zależności od potrzeb, może być przestawiany i przykręcany na przeciwległej szerszej ściance. Ułatwia to bezproblemowe podłączenie kuchni do przewodu dymowego, różnie umieszczonego w pomieszczeniu kuchennym, a urządzenie grzewcze łatwo przemienia się z wersji lewej w prawą, w zależności od usytuowania jego względem komina.
Żeliwne drzwiczki paleniskowe umiejscowione są na węższym boku kuchni na jego głębokości (w stosunku do szerszego boku z galeryjką). Naprzeciwko drzwiczek paleniskowych i popielnikowych (także na węższym boku kuchni) umieszczony jest króciec wylotowy spalin.
Kuchnia może być zamontowana w narożniku pomieszczenia, po jego lewej lub prawej stronie, albo podłączona do komina umiejscowionego na środku ściany. Wszelkie warianty posadowienia jej są możliwe do wykonania.
Gdy reling zamontowanej kuchni jest równoległy w stosunku do komina, urządzenie podłącza się do przewodu dymowego kolankiem. W sytuacji posadowienia kuchni w postaci „półwyspu” (przy kominie umieszczonym na środku ściany, a nie w narożniku), gdy jej reling jest prostopadły do komina, połączenie jej z przewodem dymowym jest w postaci krótkiego, prostego odcinka rury. W tym położeniu palenisko jest od czoła. Z tyłu urządzenia grzewczego (przy jego ściance równoległej do ścianki z relingiem), możemy postawić ściankę działową (odpowiedniej wysokości i z blatem) równoległą do niego, a prostopadłą do ściany kominowej. Taki podział izby kuchennej i ustawienie w niej kuchni, stwarza nam nowe możliwości w zabudowie pomieszczenia i jego racjonalniejszego wykorzystania.
Regulacja dopływu powietrza do spalania w Kalvisie 4 CN odbywa się poprzez uchylanie i domykanie drzwi popielnika.

Kuchnia przeznaczona do pracy w układzie otwartym z przelewowym naczyniem wyrównawczym.
Obecnie niedostępna, gdyż nie posiada obowiązującego certyfikatu zgodności z wymaganiami Ekoprojektu.


*****

Kuchnia z płaszczem wodnym K-4SB litewskiej firmy Kalvis przeznaczona jest do ogrzewania etażowego mieszkań, domów, przygotowywania ciepłej wody użytkowej i jednoczesnego przyrządzania potraw na wierzchniej płycie grzewczej. Posiada dwie duże fajerki na żeliwnej płycie kuchennej.

Przystosowana jest do opalania różnorodnym paliwem stałym: węglem kamiennym i brunatnym, drewnem opałowym, odpadkami drzewnymi (zrębkami), brykietem drzewnym i torfowym. Przy spalaniu węgla kamiennego osiąga moc do wody 10 kW, a przy drewnie 8 kW. Jest w stanie dogrzać powierzchnię do 150 m2. Produkowana jest w pięciu kolorach: brązowym (RAL 8011), zielonym ciemnym (RAL 6020), zielonym jasnym (RAL 6019), żółtawym (RAL 1000) i białym (RAL 9010). Osiąga sprawność 70%. Pojemność jednorazowego załadunku komory zasypowej wynosi 60 dm3. Minimalny czas spalania jednego załadunku, w zależności od rodzaju paliwa, waha się od 2 do 6 godzin, a maksymalny czas spalania dochodzi do 10 godzin.

Do paleniska zmieszczą się polana o maksymalnej długości 350 mm. W kuchni K-4SB króciec ujścia spalin o średnicy fi 130 mm znajduje się z tyłu kuchni po lewej lub prawej stronie w zależności od wersji kuchni: lewej lub prawej. Króciec posiada fabrycznie zamontowany szyber do redukowania zbyt dużego ciągu w kominie. Pojemność wymiennika wodnego kuchni 21 dm3. Przyłącza wodne kuchni (zasilania i powrotu) mają średnice G 1½”.

Posiada wymiary zewnętrzne: wys. 800 mm, szer. 790 mm, głęb. 650 mm (z galeryjką).
Waży 179 kG.
K-4SB ma przewidziane dwa położenia rusztu. Wyboru wysokości jego zamocowania dokonujemy w zależności od zapotrzebowania-w danym okresie użytkowania-na wielkość pojemności paleniska i na rodzaj mocy, którą chcemy uzyskać.
Umiejscowienie rusztu w dolnej części paleniska (położenie zimowe) powiększa objętościowo pojemność załadunkową, przez co zwiększa się moc ogrzewcza i wydłuża autonomia spalania kuchni. Zamontowanie rusztu w pozycji górnej (położenie letnie) zwiększa moc gotowania na płycie kuchennej, a zmniejsza moc ogrzewczą. Regulacja dopływu powietrza do spalania odbywa się poprzez uchylanie i domykanie drzwi popielnika.
K-4SB wyposażona jest w szyber łatwego rozruchu, który będąc w pozycji otwartej np. w czasie rozpalania, skraca drogę spalinom do komina. Zapobiega to dymieniu podczas osiągania temperatury przez kuchnię i podczas wygrzewania komina.
Obecnie niedostępna, gdyż nie posiada obowiązującego certyfikatu zgodności z wymaganiami Ekoprojektu.


*****

Kuchnia z płaszczem wodnym K-4ASB litewskiej firmy Kalvis z piekarnikiem przeznaczona jest do ogrzewania etażowego mieszkań, domów, przygotowywania ciepłej wody użytkowej, przyrządzania potraw na wierzchniej płycie i pieczenia w piekarniku. Posiada dwie duże fajerki na żeliwnej płycie kuchennej. Przystosowana jest do opalania różnorodnym paliwem stałym: węglem kamiennym i brunatnym, drewnem opałowym, odpadkami drzewnymi (zrębkami), brykietem drzewnym i torfowym.

Przy spalaniu węgla kamiennego osiąga moc do wody 10 kW, a przy drewnie 8 kW. Jest w stanie dogrzać powierzchnię do 150 m2. Produkowana jest w pięciu kolorach: brązowym (RAL 8011), zielonym ciemnym (RAL 6020), zielonym jasnym (RAL 6019), żółtawym (RAL 1000) i białym (RAL 9010). Osiąga sprawność 70%. Pojemność jednorazowego załadunku komory zasypowej wynosi 70 dm3. Minimalny czas spalania jednego załadunku, w zależności od rodzaju paliwa, waha się od 2 do 6 godzin, a maksymalny czas spalania dochodzi do 10 godzin. Do paleniska zmieszczą się polana o maksymalnej długości 400 mm.

W kuchni K-4ASB ujście spalin znajduje się zawsze z tyłu pod piekarnikiem.
K-4ASB dostępna jest w wersji lewej i prawej (z lewym tylnym odprowadzeniem spalin pod piekarnikiem i z umieszczonym po prawej stronie paleniskiem lub z prawym tylnym odprowadzeniem spalin pod piekarnikiem i z umieszczonym po lewej stronie paleniskiem). Króciec wylotu spalin ma średnicę fi 150 mm. W króćcu jest zamontowany fabrycznie szyber, którym można redukować zbyt duży ciąg w kominie.
Pojemność wymiennika wodnego kuchni 24 dm³. Przyłącza wodne kuchni (zasilania i powrotu) mają średnice G 1½”. Posiada wymiary zewnętrzne: wys. 800 mm, szer. 980 mm (z przyłączami wodnymi), głęb. 700 mm. Waży 260 kG.
K-4ASB ma przewidziane dwa położenia rusztu. Wyboru wysokości jego zamocowania dokonujemy w zależności od zapotrzebowania-w danym okresie użytkowania-na wielkość pojemności paleniska i na rodzaj mocy, którą chcemy uzyskać. Umiejscowienie rusztu w dolnej części paleniska (położenie zimowe) powiększa objętościowo pojemność załadunkową, przez co zwiększa się moc ogrzewcza i wydłuża autonomia spalania kuchni.
Zamontowanie rusztu w pozycji górnej (położenie letnie) zwiększa moc gotowania na płycie kuchennej, a zmniejsza moc ogrzewczą. Regulacja dopływu powietrza do spalania odbywa się poprzez uchylanie i domykanie drzwi popielnika.
Obecnie niedostępna, gdyż nie posiada obowiązującego certyfikatu zgodności z wymaganiami Ekoprojektu.


*****

Kuchnia z płaszczem wodnym K-4AS litewskiej firmy Kalvis z piekarnikiem przeznaczona jest do ogrzewania etażowego mieszkań, przygotowywania ciepłej wody użytkowej, przyrządzania potraw na wierzchniej płycie i pieczenia w piekarniku. Wizualnie składa się z tych samych części co kuchnia K-4ASB, jednak ma je inaczej rozmieszczone. Różnica polega na przeniesieniu całego modułu paleniskowego ze ściany przedniej posiadającej ramę z relingiem na jedną ze ścian bocznych. Ujście spalin znajduje się z tyłu kuchni pod piekarnikiem.

K-4AS dostępna jest w wersji lewej i prawej (z lewym tylnym odprowadzeniem spalin, umieszczonym pod piekarnikiem i z paleniskiem umieszczonym na prawym boku lub z prawym tylnym odprowadzeniem spalin pod piekarnikiem i z umieszczonym na lewym boku paleniskiem). Króciec wylotu spalin ma średnicę fi 150 mm. W króćcu zamontowany jest fabrycznie szyber, którym można redukować zbyt duży ciąg w kominie. Przeznaczona jest do pomieszczeń kuchennych, w których lepiej sprawdzi się umieszczenie paleniska na jednym z boków, a nie na ścianie czołowej. Posiada dwie duże fajerki na żeliwnej płycie kuchennej.

Przystosowana jest do opalania różnorodnym paliwem stałym: węglem kamiennym i brunatnym, drewnem opałowym, odpadkami drzewnymi (zrębkami), brykietem drzewnym i torfowym.
Przy spalaniu węgla kamiennego osiąga moc do wody 10 kW, a przy drewnie 8 kW. Jest w stanie dogrzać powierzchnię do 150 m².

Produkowana jest w pięciu kolorach: brązowym (RAL 8011), zielonym ciemnym (RAL 6020), zielonym jasnym (RAL 6019), żółtawym (RAL 1000) i białym (RAL 9010).

Osiąga sprawność 70%. Pojemność jednorazowego załadunku paleniska wynosi 70 dm³. Minimalny czas spalania jednego załadunku, w zależności od rodzaju paliwa, waha się od 2 do 6 godzin, a maksymalny czas spalania dochodzi do 10 godzin. Do paleniska zmieszczą się polana o maksymalnej długości 350 mm.

Pojemność wymiennika wodnego kuchni 22 dm³. Przyłącza wodne kuchni (zasilania i powrotu) mają średnice G 1½”. Posiada wymiary zewnętrzne: wys. 800 mm, szer. 1000 mm (z przyłączami wodnymi), głęb. 710 mm (z króćcem wylotu spalin i galeryjką). Waży 260 kG.
K-4AS ma przewidziane dwa położenia rusztu. Wyboru wysokości jego zamocowania dokonujemy w zależności od zapotrzebowania - w danym okresie użytkowania - na wielkość pojemności paleniska i na rodzaj mocy, którą chcemy uzyskać. Umiejscowienie rusztu w dolnej części paleniska (położenie zimowe) powiększa objętościowo pojemność załadunkową, przez co zwiększa się moc ogrzewcza urządzenia i wydłuża jego autonomia spalania. Zamontowanie rusztu w pozycji górnej (położenie letnie) zwiększa moc gotowania na płycie kuchennej, a zmniejsza moc ogrzewczą. Regulacja dopływu powietrza do spalania odbywa się poprzez uchylanie i domykanie drzwi popielnika.
Obecnie niedostępna, gdyż nie posiada obowiązującego certyfikatu zgodności z wymaganiami Ekoprojektu.


*****

Kotły kuchenne (piecokuchnie)

Czeski kocioł kuchenny na paliwa stałe TP 9106 EKO Moravia na węgiel kamienny, brykiet drzewny i drewno, przeznaczony jest do etażowego ogrzewania mieszkań do 55 m². Dobrze sprawdza się podłączony do klasycznego wodnego centralnego ogrzewania wg normy EN 12815:2002. Znajdzie zastosowanie również w małych chatach, czy domkach letniskowych. Może być wykorzystywany do gotowania i podgrzewania potraw, gdyż wierzchnia stalowa płyta grzewcza nagrzewa się na całej powierzchni przez cały czas palenia w urządzeniu. Na intensywność grzania płyty ma wpływ ilość spalanego paliwa i ilość dostarczanego powietrza do spalania.


Dostępny jest w białym kolorze emalii z plastikowymi (nie nagrzewającymi się) uchwytami w kolorze pieca. W standardzie nie ma pokrywy górnej, ale jest możliwość wyposażenia go w nią na zamówienie.
Przystosowany jest do spalania niskokalorycznego węgla kamiennego, brykietu drzewnego, drewna kawałkowego, odpadów drewna i brykietów z węgla brunatnego. Średnie zużycie paliwa 2,2 kg/godz.

Regulacja dopływu powietrza pierwotnego do spalania znajduje się, w dolnej części fasady, na drzwiczkach popielnika. Przesuwając suwakiem w lewo lub w prawo, sterujemy intensywnością dopływu powietrza pierwotnego do spalania, a więc szybkością spalania i wydajnością urządzenia. Piec kuchenny posiada również dopływ powietrza wtórnego, które dostaje się do paleniska przez żeliwną płytę z otworami oraz przez drzwiczki paleniska, przez odpowietrznik w dolnej części osłony termicznej drzwiczek. Dzieki dopływowi powietrza wtórnego, paliwo jest czysto i efektywnie spalane.

Kocioł posiada wysoką sprawność 82,7 % i klasę efektywności energetycznej A⁺
Spełnia wymagania Ekoprojektu.
Wyposażony jest w ruchomy ruszt, którym manipuluje się przy pomocy dźwigni z przodu urządzenia.
Rusztowanie przeprowadza się w celu usunięcia niepalnych pozostałości paliwa do popielnika, co poprawia dopływ powietrza pierwotnego do komory spalania. Wykonuje się je poprzez energiczne przesuwanie rękojeści dźwigni rusztu w przód i w tył.
Charakteryzują go małe kompaktowe rozmiary, przy posiadaniu stosunkowo dużej mocy grzewczej. Jego szerokość to 330 mm, wysokość 850 mm, głębokość z wystającym tylnym króćcem dymowym 640 mm.

Znamionowa moc całkowita urządzenia 8,4 kW. Moc płaszcza wodnego 5,5 kW. Moc oddawana do powietrza 2,9 kW. Za pomocą czynnika wodnego jest w stanie ogrzać powierzchnię do 55 m².

Wierzchnia stalowa płyta grzewcza ma szerokość 254 mm i długość 486 mm.
Wymiary komory załadowczej paleniska: szerokość 228 mm, wysokość 490 mm, głębokość 250 mm. Ma objętość 12 l (dm³).
Wymiary otworu załadunkowego: szerokość 192 mm, wysokość 135 mm.

Pojemność wodna wymiennika ciepła 14 litrów. Maksymalne ciśnienie robocze wody 2 bar. Przyłącza wodne są o średnicy 1”.

Podłączenie do komina jest z tyłu kotła. Średnica wylotu spalin 130 mm. Wysokość mocowania czopucha (w jego osi) 700 ± 0,5 mm. Wymaga minimalnego ciągu kominowego 12 Pa. Masa 102 kg.
Kocioł, posiadając nowoczesną konstrukcję i kompaktowe rozmiary, daje się łatwo wpasować i „wtopić” w wystrój izby kuchennej, przedpokoju, korytarza, innych pomieszczeń mieszkalnych. Jest przydatny wszędzie tam, gdzie nie mamy osobnego pomieszczenia, w którym moglibyśmy umieścić kocioł c.o. Przeznaczony jest do ogrzewania jednopoziomowych mieszkań, jak i małego domku.
Urządzenie może być instalowane w systemie ogrzewania układu otwartego, zabezpieczonym zgodnie z wymogami normy PN-91 B-02413 w układzie grawitacyjno-pompowym. Pompa nie jest wymagana, jeżeli zapewniony jest grawitacyjny obieg wody w systemie grzewczym oraz grawitacyjne odprowadzenie ciepła w przypadku przegrzania. Podczas eksploatacji kotła musi być zapewniona grawitacyjna wentylacja nawiewna i wywiewna pomieszczenia, w którym zainstalowane jest urządzenie.
Wymagania dostępu powietrza do spalania będą spełnione, jeżeli urządzenie będzie instalowane w pomieszczeniach o kubaturze minimalnej 20 m³.
Obecnie może być montowane w Polsce w układzie zamkniętym z przeponowym naczyniem wzbiorczym, pod warunkiem dodatkowego wyposażenia kotła w urządzenie do odprowadzania nadmiaru ciepła.


*****

Kuchenny kocioł centralnego ogrzewania K-4B „SOLO” litewskiej firmy Kalvis przeznaczony jest do ogrzewania etażowego mieszkań, domów, przygotowywania ciepłej wody użytkowej i jednoczesnego przyrządzania potraw. Posiada jedną dużą fajerkę, na której można te potrawy przyrządzać. Przystosowany jest do opalania różnorodnym paliwem stałym: węglem kamiennym i brunatnym, drewnem opałowym, odpadkami drzewnymi (zrębkami), brykietem drzewnym i torfowym. Przy spalaniu węgla kamiennego osiąga moc do wody 10 kW, a przy drewnie 8 kW. Jest w stanie dogrzać powierzchnię do 140 m².

Produkowany jest w pięciu kolorach: brązowym (RAL 8011), zielonym ciemnym (RAL 6020), zielonym jasnym (RAL 6019), żółtawym (RAL 1000) i białym (RAL 9010). Osiąga wysoki współczynnik sprawności 74%, między innymi dzięki zamontowanemu wymiennikowi ciepła, także w górnej części kotła, w jego wierzchniej płycie. Pojemność jednorazowego załadunku komory zasypowej wynosi 65 dm3. Minimalny czas spalania jednego załadunku, w zależności od rodzaju paliwa, waha się od 2 do 6 godzin, a maksymalny czas spalania dochodzi do 10 godzin. Do paleniska zmieszczą się polana o maksymalnej długości 300 mm. Kuchenny kocioł c.o. wyposażony jest w szyber łatwego rozruchu, który będąc w pozycji otwartej podczas rozpalania, skraca drogę spalinom do komina. Zapobiega to dymieniu podczas osiągania temperatury przez urządzenie grzewcze i podczas wygrzewania komina. Szyber jest niezastąpiony również podczas każdorazowego bezpiecznego załadunku nowej porcji opału przy niskim ciągu komina.

Ciekawostką i ewenementem konstrukcyjnym w tym kotle jest to, że droga ujścia spalin przy otwartym szybrze rozpalania prowadzi innym osobnym kanałem bezpośrednio do komina (górnym), a nie przez właściwy króciec odprowadzenia spalin (tu w położeniu dolnym). Taka koncepcja wymusiła zastosowanie dwóch króćców wylotowych spalin do komina. Plusem tego rozwiązania było skonstruowanie bezproblemowego i wygodnego w eksploatacji kotła kuchennego dużej mocy, przy zachowaniu jego małych kompaktowych gabarytów, co w polskich standardach wielkości izb kuchennych jest bardzo dużą i cenną zaletą. Na dolnym króćcu wylotu spalin zamontowany jest także szyber do tłumienia zbyt dużego ciągu komina.

Oryginalnym rozwiązaniem jest zamontowanie dodatkowego płaszcza wodnego w wierzchniej płycie, zwiększającego całkowitą moc grzewczą do wody. W nim osadzona jest, w połowie jego głębokości, duża żeliwna fajerka. Zachowana zostaje przez to moc gotowania, przy zwiększeniu całkowitej mocy grzewczej do wody.

Pojemność wymiennika wodnego kotła 38 dm³. Przyłącza wodne c.o. (zasilania i powrotu) mają średnice G 1½”.
K-4B „SOLO” ma możliwość zamontowania regulatora (miarkownika) ciągu. To mechaniczne urządzenie w znacznym stopniu przyczynia się do zwiększenia autonomii spalania jednego załadunku paliwa, stabilniejszego utrzymywania na niezmiennym poziomie zadanej temperatury wody, zabezpiecza urządzenie przed przegrzaniem, polepsza i ułatwia jego wygodę użytkowania. Służy do regulacji doprowadzenia powietrza spalanego w kotle przez przepustnicę otwieraną poziomo. Regulator pracuje w zależności od wysokości temperatury wody grzewczej w układzie c.o. Przy podwyższaniu się temperatury wody grzewczej powyżej temperatury zadanej (ustawionej ręcznie na pokrętle miarkownika), regulator automatycznie zamyka dopływ powietrza, obniżając temperaturę wody do wartości wymaganej, zaś przy obniżaniu się temperatury-otwiera go. Kocioł kuchenny pracuje wtedy ze stabilną mocą cieplną i jest wygodniejszy w obsłudze. Nie wymaga częstego nadzoru.
Wymiary zewnętrzne kotła c.o.: wys. 850 mm, szer. 840 mm (z króćcami wylotowymi spalin), głęb. 533 mm (z dolnym króćcem wodnym powrotu).

Standardowo zamontowany K-4B „SOLO” posiada front na szerszym boku (840 mm). Dwa podłączenia do komina: ujście spalin podczas rozpalania (górne) i ujście spalin właściwe (dolne) są umieszczone naprzeciwko boku kotła z drzwiczkami paleniskowymi i popielnikowymi. Króćce ujścia spalin mają średnice 130 mm. Waży 160 kG.
K-4B „SOLO” dostępny jest w wersji lewej i prawej.
Wersja lewa przedstawiona jest na zdjęciu.
W wersji prawej króćce hydrauliczne zostały przeniesione na bok i wierzchnią płytę po prawej stronie paleniska. Drzwiczki otwierają się odwrotnie i po ich prawej stronie jest zamontowany regulator ciągu.
W obu wersjach (lewej i prawej) dwa króćce wylotowe spalin niezmiennie umieszczone są-w osi pionowej, symetrycznie w poziomie-na boku przeciwległym do paleniska.
Kocioł ten może być zamontowany w narożniku pomieszczenia, po jego lewej lub prawej stronie, albo podłączony do komina umiejscowionego na środku ściany. Wszelkie warianty posadowienia jego są możliwe do wykonania.

K-4B „SOLO” w wersji lewej (przedstawiony powyżej na zdjęciu) posiada swój front na boku po prawej (niewidocznej na zdjęciu) stronie paleniska. Bok przeciwległy, z dolnym wodnym króćcem powrotu (widoczny na zdjęciu), znajdzie się w zamontowanym kotle „lewym” od strony ściany, a kocioł będzie podłączony z prawej strony do komina kolankiem. W stosunku do komina będzie ulokowany po jego lewej stronie, stąd jego wersja: „lewy”. Regulator ciągu będzie znajdował się także od strony ściany.
Kocioł w wersji prawej będzie miał palenisko umieszczone po prawej stronie, a z lewej strony będzie podłączony kolankiem do komina. W stosunku do komina będzie ulokowany po jego prawej stronie.
W przypadku, gdy kocioł będzie zamontowany przy kominie umieszczonym na środku ściany (a nie w narożniku) - w pozycji, gdzie jego palenisko będzie frontem, a króciec ujścia spalin będzie umieszczony prostopadle do komina, wtedy podłączenie do kanału dymowego będzie składało się tylko z prostego, krótkiego odcinka rury. Obok boku kotła, na którym znajduje się króciec przyłącza wodnego powrotu, możemy postawić ściankę działową (odpowiedniej wysokości i z blatem) równoległą do niego, a prostopadłą do ściany kominowej. Taki podział izby kuchennej i ustawienie w niej kuchennego kotła c.o., stwarza nam nowe możliwości w zabudowie pomieszczenia i jego racjonalniejszego wykorzystania.
Przewidziano dwa położenia wysokości rusztu-w zależności od zapotrzebowania-w danym okresie użytkowania, na wielkość pojemności paleniska i na rodzaj mocy, którą chcemy uzyskać. Umiejscowienie rusztu w dolnej części paleniska (położenie zimowe) powiększa objętościowo pojemność załadunkową, przez co zwiększa się moc ogrzewcza urządzenia i wydłuża jego autonomia spalania. Zamontowanie rusztu w pozycji górnej (położenie letnie) zwiększa moc gotowania na płycie kuchennej, a zmniejsza moc ogrzewczą.
Obecnie niedostępny, gdyż nie posiada obowiązującego certyfikatu zgodności z wymaganiami Ekoprojektu.


*****

Kuchenny kocioł centralnego ogrzewania K-4 litewskiej firmy Kalvis przeznaczony jest do ogrzewania etażowego mieszkań, domów, przygotowywania ciepłej wody użytkowej i jednoczesnego przyrządzania potraw. Posiada dwie duże fajerki, na których można te potrawy przyrządzać. Przystosowany jest do opalania różnorodnym paliwem stałym: węglem kamiennym i brunatnym, drewnem opałowym, odpadkami drzewnymi (zrębkami), brykietem drzewnym i torfowym. Przy spalaniu węgla kamiennego osiąga moc do wody 12 kW, a przy drewnie 10 kW. Jest w stanie dogrzać powierzchnię do 160 m².

Produkowany jest w pięciu kolorach: brązowym (RAL 8011), zielonym ciemnym (RAL 6020), zielonym jasnym (RAL 6019), żółtawym (RAL 1000) i białym (RAL 9010). Osiąga wysoki współczynnik sprawności 76%, między innymi dzięki zamontowanemu wymiennikowi ciepła, również w górnej części kotła, w jego wierzchniej płycie. Pojemność jednorazowego załadunku komory zasypowej wynosi 70 dm3. Minimalny czas spalania jednego załadunku, w zależności od rodzaju paliwa, waha się od 2 do 6 godzin, a maksymalny czas spalania dochodzi nawet do 16 godzin. Do paleniska zmieszczą się polana o maksymalnej długości 350 mm.

Kocioł wyposażony jest w szyber łatwego rozruchu, który będąc w pozycji otwartej np. podczas rozpalania, skraca drogę spalinom do komina. Zapobiega to dymieniu podczas osiągania właściwej temperatury przez niego i podczas wygrzewania komina. Szyber jest niezastąpiony również podczas każdorazowego bezpiecznego załadunku nowej porcji opału przy niskim ciągu komina. W wierzchniej płycie kotła kuchennego, będącej również płaszczem wodnym, zamontowane są dwie duże żeliwne fajerki. Osadzone są one we wgłębieniach, w połowie głębokości płaszcza wodnego. Stosując takie rozwiązanie, otrzymano dużą całkowitą

moc grzewczą kotła do wody, umożliwiając jednocześnie gotowanie i pieczenie na fajerkach.

Pojemność wymiennika wodnego 63 dm³. Przyłącza wodne (zasilania i powrotu) mają średnice G 1½”.
K-4 ma możliwość zamontowania regulatora (miarkownika) ciągu. To mechaniczne urządzenie w znacznym stopniu przyczynia się do zwiększenia autonomii spalania jednego załadunku paliwa, stabilniejszego utrzymywania na niezmiennym poziomie zadanej temperatury wody, zabezpiecza urządzenie przed przegrzaniem, polepsza i ułatwia jego wygodę użytkowania. Służy do regulacji doprowadzenia powietrza spalanego w kotle przez przepustnicę otwieraną poziomo. Regulator pracuje w zależności od wysokości temperatury wody grzewczej w układzie c.o. Przy podwyższaniu się temperatury wody grzewczej powyżej temperatury zadanej (ustawionej ręcznie na pokrętle miarkownika), regulator automatycznie zamyka dopływ powietrza, obniżając temperaturę wody do wartości wymaganej, zaś przy obniżaniu się temperatury-otwiera go. Kocioł pracuje wtedy ze stabilną mocą cieplną i jest wygodniejszy w obsłudze. Nie wymaga częstego nadzoru.
Jego wymiary zewnętrzne: wys. 850 mm, szer. 1074 mm (z króćcem wylotu spalin), głęb. 560 mm (z relingiem). Standardowo zamontowany K-4 posiada front na szerszym boku (1074 mm) z umieszczoną na nim dźwignią szybra rozpalania i z relingiem na wysokości płyty grzewczej. Ujście spalin o średnicy 160 mm znajduje się naprzeciwko boku kuchni z drzwiczkami paleniskowymi i popielnikowymi. Na króćcu wylotowym spalin jest fabrycznie zamontowany szyber, którym ręcznie można redukować siłę ciągu.
Waży 212 kG.
Kocioł dostępny jest w wersji prawej i lewej. Wersja prawa jest przedstawiona na zdjęciu.
W wersji lewej galeryjka jest zamontowana na przeciwległym szerszym boku (po prawej stronie paleniska). Na ten bok jest też przeniesiona dźwignia szybra rozpalania. Drzwiczki otwierają się w przeciwną stronę, regulator ciągu znajduje się po lewej stronie drzwiczek, a króciec zasilania w tylnej części wierzchniej płyty przeniesiony jest naprzeciwko regulatora ciągu na lewą stronę.
Króciec wylotowy spalin w wersji lewej i prawej kotła umieszczony jest zawsze na środku węższego boku (naprzeciwko paleniska), symetrycznie w poziomie. Króciec hydrauliczny powrotu, w obu wersjach kotła, znajduje się zawsze pośrodku, w dolnej części, boku z króćcem wylotowym spalin.
K-4 może być zamontowany w narożniku pomieszczenia, po jego lewej lub prawej stronie, albo podłączony do komina umiejscowionego na środku ściany. Wszelkie warianty posadowienia jego są możliwe do wykonania.
Gdy reling zamontowanego kotła jest równoległy w stosunku do komina, urządzenie podłącza się do przewodu dymowego kolankiem. W sytuacji posadowienia kotła, w obszerniejszym pomieszczeniu, w postaci „półwyspu” (przy kominie umieszczonym na środku ściany, a nie w narożniku), gdy jego reling jest prostopadły do komina, połączenie jego z przewodem dymowym jest w postaci krótkiego, prostego odcinka rury. W tym położeniu palenisko jest od czoła. Z tyłu urządzenia grzewczego (przy jego ściance równoległej do ścianki z relingiem), możemy postawić ściankę działową (odpowiedniej wysokości i z blatem) równoległą do niego, a prostopadłą do ściany kominowej. Taki podział izby kuchennej i ustawienie w niej kotła, stwarza nam nowe możliwości w zabudowie pomieszczenia i jego racjonalniejszego wykorzystania.
Przewidziano dwa położenia wysokości rusztu, w zależności od zapotrzebowania-w danym okresie użytkowania-na wielkość pojemności paleniska i na rodzaj mocy, którą chcemy uzyskać. Umiejscowienie rusztu w dolnej części paleniska (położenie zimowe) powiększa objętościowo pojemność załadunkową paleniska, przez co zwiększa się moc ogrzewcza urządzenia i wydłuża jego autonomia spalania. Zamontowanie rusztu w pozycji górnej (położenie letnie) zwiększa moc gotowania na płycie kuchennej, a zmniejsza moc ogrzewczą.
Obecnie niedostępny, gdyż nie posiada obowiązującego certyfikatu zgodności z wymaganiami Ekoprojektu.


*****

Kuchnia centralnego ogrzewania K-4AB litewskiej firmy Kalvis to kuchenny kocioł c.o. z piekarnikiem przeznaczony do ogrzewania etażowego mieszkań, domów, przygotowywania ciepłej wody użytkowej, przyrządzania potraw i pieczenia w piekarniku. Posiada dwie duże fajerki, na których można te potrawy przyrządzać. Kocioł przystosowany jest do opalania różnorodnym paliwem stałym: węglem kamiennym i brunatnym, drewnem opałowym, odpadkami drzewnymi (zrębkami), brykietem drzewnym i torfowym. Przy spalaniu węgla kamiennego osiąga moc do wody 14 kW, a przy drewnie 12 kW. Jest w stanie dogrzać powierzchnię do 200 m².

Produkowany jest w pięciu kolorach: brązowym (RAL 8011), zielonym ciemnym (RAL 6020), zielonym jasnym (RAL 6019), żółtawym (RAL 1000) i białym (RAL 9010). Osiąga bardzo wysoki współczynnik sprawności 78%, między innymi dzięki zamontowanemu wymiennikowi ciepła, również w górnej części wierzchniej płyty. Pojemność jednorazowego załadunku komory zasypowej wynosi 80 dm3. Minimalny czas spalania jednego załadunku, w zależności od rodzaju paliwa, waha się od 2 do 6 godzin, a maksymalny czas spalania dochodzi nawet do 16 godzin. Do paleniska zmieszczą się polana o maksymalnej długości 400 mm.

Kuchnia c.o. wyposażona jest w szyber łatwego rozruchu, który będąc w pozycji otwartej np. podczas rozpalania, skraca drogę spalinom do komina. Zapobiega to dymieniu podczas osiągania temperatury przez kuchnię i podczas wygrzewania komina. Szyber jest niezastąpiony również podczas każdorazowego załadunku nowej porcji opału przy niskim ciągu komina. W wierzchniej płycie kuchni, będącej również płaszczem wodnym, zamontowane są dwie duże żeliwne fajerki. Osadzone są one we wgłębieniach, w połowie głębokości płaszcza wodnego.

Stosując takie rozwiązanie, otrzymano dużą całkowitą moc grzewczą kuchni do wody, umożliwiając jednocześnie gotowanie i pieczenie na fajerkach.
K-4AB ma możliwość zamontowania regulatora (miarkownika) ciągu. To mechaniczne urządzenie w znacznym stopniu przyczynia się do zwiększenia autonomii spalania jednego załadunku paliwa, stabilniejszego utrzymywania na niezmiennym poziomie zadanej temperatury wody, zabezpiecza urządzenie przed przegrzaniem, polepsza i ułatwia jego wygodę użytkowania. Służy do regulacji doprowadzenia powietrza spalanego w kotle przez przepustnicę otwieraną poziomo. Regulator pracuje w zależności od wysokości temperatury wody grzewczej w układzie c.o.
Przy podwyższaniu się temperatury wody grzewczej powyżej temperatury zadanej (ustawionej ręcznie na pokrętle miarkownika), regulator automatycznie przymyka dopływ powietrza potrzebnego do spalania,
obniżając temperaturę wody do wartości wymaganej, zaś przy obniżaniu się temperatury poniżej zadanej-otwiera go. Kocioł kuchenny pracuje wtedy ze stabilną mocą cieplną i jest wygodniejszy w obsłudze. Nie wymaga częstego nadzoru.
W K-4AB ujście spalin o średnicy fi 160 mm znajduje się z tyłu pod piekarnikiem.
K-4AB produkowany jest w wersji lewej i prawej (z lewym tylnym odprowadzeniem spalin pod piekarnikiem i z umieszczonym po prawej stronie paleniskiem lub z prawym tylnym odprowadzeniem spalin pod piekarnikiem i z umieszczonym po lewej stronie paleniskiem). W okrągłym króćcu jest zamontowany fabrycznie szyber, którym można redukować zbyt duży ciąg w kominie.
Pojemność wymiennika wodnego kotła 63 dm³. Przyłącza wodne (zasilania i powrotu) mają średnice G 1½”. Posiada wymiary zewnętrzne: wys. 850 mm, szer. 1100 mm (z zamontowanymi bocznymi króćcami wodnymi), głęb. 794 mm. Waży 275 kG.

Obecnie niedostępny, gdyż nie posiada obowiązującego certyfikatu zgodności z wymaganiami Ekoprojektu.


*****

Kocioł kuchenny K 158, niemiecko-węgierskiej firmy Wamsler, to najmniejszy mocą i wymiarami wodny piec, z bardzo udanej i cenionej (nie tylko w Europie, ale i na świecie) serii pieców kuchennych centralnego ogrzewania tej firmy. Wszystkie urządzenia grzewcze Wamslera mają solidne konstrukcje, wykonane z najlepszych i sprawdzonych materiałów, o długiej żywotności. Charakteryzują się niezawodnością funkcjonalną, dzięki zastosowaniu w nich zaawansowanych nowoczesnych technologii.

Takim też urządzeniem grzewczym jest K 158 - najmniejszy z nich. Ma szerokość tylko 500 mm, głębokość 600 mm i wysokość 850 mm. Pomimo posiadania tak małych gabarytów, obdarzony jest bardzo dużą mocą nominalną 22,3 kW, w tym do wody grzewczej 14 kW, 8,3 kW do powietrza. Poprzez wodne centralne ogrzewanie, ogrzeje do 140 m². Resztę powierzchni (ponad 80 m²), dogrzeje konwekcyjnie, poprzez rozgrzane swoje powierzchnie zewnętrzne.

W czasie sezonu grzewczego, ogrzewając budynek (mieszkanie) i przygotowując ciepłą wodę użytkową, umożliwia gotowanie i pieczenie na wierzchniej płycie grzewczej. Poza sezonem grzewczym, podczas gotowania i pieczenia, wytwarza jednocześnie ciepłą wodę użytkową. Przystosowany jest do całorocznego wykorzystania.



Produkowany jest w dwóch kolorach emalii: w jasnym brązie (kasztanowym) i w kolorze czarnym.
Jest wielopaliwowy. Można spalać w nim węgiel kamienny, brunatny, sezonowane drewno liściaste i iglaste, brykiety węgla brunatnego, brykiety drzewne (liściaste i iglaste). Nie uzależnia, od stosowania w nim tylko jednego rodzaju opału, z którym w przyszłości mogłyby być potencjalne kłopoty, z okresowymi brakami w zakupie jego włącznie. Co się ma dostępne, tym można w nim palić. Dzięki spalaniu w nim węgla kamiennego, brunatnego i brykietów węgla brunatnego, przystosowany jest do pracy ciągłej (stałopalnej przy niskim obciążeniu cieplnym).

Przy spalaniu drewna, dopuszczalne są polana o długości 37 - 42 cm i średnicy 5 - 12 cm.
Jest wygodny w podłączeniu go do przewodu dymowego. Króciec wylotowy spalin może mieć umieszczony z tyłu, z lewego lub prawego boku, a także z góry - z płyty grzewczej. Wysokość od podłogi do środka króćca wylotowego, umieszczonego z tyłu lub na którymś z boków, wynosi 670 mm. Ma on średnicę fi 150 mm.
By mógł właściwie pracować, wymaga ciągu komina przynajmniej 12 Pa.

W pobliże kotła (najlepiej z tyłu), wymagane jest doprowadzenie zewnętrzne powietrza, przewodem o średnicy 150 mm, by spalanie w nim przebiegało bezpiecznie i bezproblemowo.

Urządzenie nie posiada zamkniętej komory spalania. Pobiera częściowo powietrze z wewnątrz budynku. Nie może więc być zamontowane w domach z mechaniczną wentylacją odzysku ciepła (rekuperacją).
Pojemność płaszcza wodnego 16 l. Optymalna temperatura pracy kotła: 70° - 75° C. Średnica króćców wodnych 1 cal.

Kocioł kuchenny K 158 osiąga sprawność 81 %. Posiada klasę efektywności energetycznej A+.
Spełnia restrykcyjne przepisy europejskie i surowe wymagania środowiskowe w Niemczech (1.+2. Stufe BImSchV), Austrii (15aB-VG) i Szwajcarii (VKF).



Wierzchnia płyta do gotowania wykonana jest ze szlifowanej wysokogatunkowej stali. Posiada jedną dużą fajerkę, która jest jej najgorętszą częścią. Jest łatwa do wyjęcia, za pomocą specjalnego klucza, dołączonego do kuchni. Po wyciągnięciu fajerki, można - od góry - dorzucić opał do paleniska, jeżeli ktoś ma takie przyzwyczajenia. Wyjmowana fajerka umożliwia także gotowanie i smażenie na otwartym żywym ogniu (np. przy użyciu woka lub zwykłych garnków). Płyta grzewcza ma wymiary 442 x 542 mm i jest grubości 8 mm. Taką samą grubość ma duża fajerka o średnicy 221,5 mm.
Na wyposażeniu kotła jest górna pokrywa. Od spodu posiada izolację termiczną, dzięki czemu może pełnić rolę dodatkowej osłony termoizolacyjnej. Gdy nie używamy wierzchniej płyty do gotowania, pokrywę można zamknąć i zaizolować nią płytę grzewczą od góry. Skierujemy wtedy energię cieplną, z powrotem, do środka urządzenia. Dzięki temu prostemu manewrowi, zwiększa się moc kotła kuchennego, oddawana do wody grzewczej, i jego sprawność.
Gdy będziemy potrzebowali coś ugotować na kuchni, w prosty i szybki sposób, można ją unieść do góry i korzystać z energii cieplnej płyty. Podniesiona pokrywa tworzy osłonę przed pryskającym tłuszczem na ścianę np. z patelni. Pokrywę łatwo daje się zamontować i wyjąć. Jest po prostu wkładana do specjalnych gniazd, za pomocą sworzni zawiasów, i tak samo łatwo demontowalna, gdy nie życzymy sobie jej widzieć na kuchni.
Drzwiczki paleniska i popielnika są wentylowane konwekcyjnie, przepuszczonym przez nie schłodzonym powietrzem, aby utrzymać niższą temperaturę na ich zewnętrznej powierzchni. Obniża się przez to niebezpieczeństwo poparzenia przez dzieci.
W dolnej części fasady znajduje się szuflada, na opał lub garnki, wysuwana na dwóch szynach.
W standardzie nie ma zamontowanej wężownicy schładzającej, więc bez niej, może być wpięty tylko do układu otwartego z przepływowym naczyniem wyrównawczym, umieszczonym w najwyższym punkcie instalacji.
W opcji, z awaryjnym zabezpieczeniem - przed nadmiernym wzrostem temperatury i ciśnienia w instalacji hydraulicznej - w postaci wężownicy schładzającej i bezprądowego zaworu termicznego, może pracować w nowoczesnych układach zamkniętych, z naczyniem przeponowym.

Do kuchni wodnego ogrzewania, przeznaczonej do pracy w układzie zamkniętym, można zakupić tzw. jednostkę instalacyjną. Zawiera ona naczynie wzbiorcze, pompę obiegową i wszystkie ważne zawory, i urządzenia zabezpieczające, które są potrzebne do integracji z systemem centralnego ogrzewania. Ma zaledwie 11 cm szerokości. Montuje się ją z boku kuchni, jako jej integralną część. Dostępna jest w obu kolorach pieca.
Jest to rozwiązanie oszczędzające miejsce. Wszystkie najważniejsze elementy montażowe są upakowane na małej przestrzeni. Ułatwia to także późniejszy serwis, gdyż po zdjęciu bocznej blaszanej zabudowy, mamy bardzo wygodny dostęp do całego zestawu instalacyjnego. Dużo łatwiejszy, niż by on się znajdował z tyłu kuchni.
K 158 może być zamontowany, jako urządzenie wolnostojące, lub być wkomponowany w zabudowę meblową (z jednej lub z dwóch stron). Stylowa i elegancka, ścisła instalacja kuchni, w ciągu mebli, wymaga zastosowania, po bokach, dodatkowych zapór ogniowych, chroniących meble przed zbyt wysoką temperaturą. Taką funkcję, ognioodpornych modułów dystansowych, pełnią specjalne boczne panele wentylacyjne o szerokości 55 mm lub 110 mm. Zapewniają przewietrzenie boków i jednocześnie efektywną izolację cieplną. Montowane są, w prosty sposób, bez przykręcania, dzięki czemu można je łatwo przesuwać, aby uzyskać możliwość wyczyszczenia ich wnętrza. Dostępne są w kolorach emalii kotłów kuchennych.
Piec, w czasie sezonu grzewczego, jest wygodny i elastyczny w eksploatacji, jako kocioł wodnego centralnego ogrzewania, i jednocześnie efektywny, w gotowaniu i pieczeniu na wierzchniej płycie, podczas ogrzewania całego domu. Poza sezonem grzewczym, także ugotuje i upiecze na wierzchnich płytach, a do tego nagrzeje ciepłej wody użytkowej dla całej rodziny. Może więc być z powodzeniem użytkowany przez cały rok.
Nie małą zasługę, w całorocznym wykorzystaniu tego wodnego pieca, ma zastosowana w nim bezstopniowo podnoszona platforma rusztowa paleniska. Po otwarciu drzwiczek popielnikowych, za pomocą korby, można płynnie podnosić platformę rusztową lub opuszczać ją, do pozycji, jaka potrzebna nam jest w danej chwili, by właściwie wykorzystać moc cieplną kuchni. Bezstopniowe przemieszczanie w pionie platformy rusztowej jest możliwe z pozycji "zima", czyli z najniższego położenia rusztu, w którym komora spalania ma największą swoją objętość, do pozycji "lato", w której ruszt znajduje się najbliżej wierzchniej płyty grzewczej.


Wszystkie więc pośrednie pozycje - pomiędzy górnym a dolnym położeniem rusztu - są wykonalne, a nie tylko, dwa położenia rusztu ("lato" lub "zima"), jak to ma miejsce w innych kuchniach z płaszczem wodnym lub w kotłach kuchennych dostępnych na rynku.

Całkowitą moc kotła (do wody, do powietrza, do gotowania na płycie), da się precyzyjnie wyregulować, poprzez zmniejszenie lub powiększenie - w pionie - objętości przestrzeni paleniskowej. Wymiennik wodny jest umieszczony na całej wysokości paleniska, od najniższego położenia rusztu w pozycji "zima". Gdy więc platforma rusztowa podnoszona jest sukcesywnie do góry, pod rusztem powiększa się powierzchnia nieogrzewanego wymiennika wodnego, a nad rusztem zmniejsza się jego powierzchnia ogrzewana (odbioru ciepła). Przesuwając jednostajnie platformę rusztową ku górze, za każdym uniesieniem rusztu, zmniejszamy moc ogólną kuchni i moc przekazywaną do wody, a opuszczając - zwiększamy.

Podczas gotowania, ruszt można bezstopniowo przesuwać do góry za pomocą korby, nawet podczas pracy kuchni. Wpływa to na oszczędność spalanego opału i zmniejsza ilość ciepła oddawanego do wody.
Platforma rusztowa - o płynnie regulowanej wysokości - umożliwia idealne ogrzewanie o każdej porze roku: szybkie rozpalanie z niewielką ilością paliwa latem i długie czasy palenia bez doładowywania zimą (do 12 godzin).

Komora paleniskowa pieca, od najniższej (zimowej) pozycji rusztu do płyt grzewczych, ma wysokość 400 mm. Przy letnim ustawieniu rusztu (najwyższa pozycja), odległość od niego do płyty grzewczej wynosi 270 mm.
Zmienna komora paleniskowa ma szerokość 234 mm i głębokość 421 mm.

Piec posiada specjalny mechanizm wstrząsania rusztem, którego drążek wystaje z drzwiczek popielnika. Mechanizm jest tak sprytnie skonstruowany, że rusztem można potrząsać - w czasie pracy kuchni - nawet wtedy, gdy znajduje się na dowolnej wysokości. Wstrząsanie rusztem, w celu jego odszlakowania i strącenia popiołu, do obszernej szuflady pod nim, odbywa się przy zamkniętych drzwiczkach paleniskowych i popielnikowych. Usuwanie popiołu znad rusztu, jest więc operacją bardzo czystą, nie powodującą zapylenia pomieszczenia, w którym znajduje się piec.

Żeliwny ruszt ma wymiary: 420 x 220 mm.
Ważnym elementem, w efektywnym, wygodnym i bezpiecznym używaniu pieca wodnego, jest posiadanie przez niego sterowania dopływem powietrza pierwotnego, za pomocą termostatycznego zaworu. Termoregulator bezobsługowo zarządza szybkością spalania, a więc mocą cieplną pieca, poprzez kontrolę dopływu powietrza do spalania.



Pokrętło regulatora znajduje się na drzwiczkach popielnikowych. W położeniu początkowym (przed "1") regulator jest całkowicie zamknięty (stop). W położeniu końcowym (na "3") całkowicie otwarty (maksymalna wydajność pieca). W zależności od - ustawionej ręcznie na termoregulatorze - wysokości nastawy temperatury, zawór powietrzny - znajdujący się na drzwiczkach popielnika - działając na zasadzie bimetalu, samoczynnie tak steruje dopływem powietrza do spalania, by utrzymać wartość nastawy na niezmiennym poziomie. Gdy jest ona za niska, w stosunku do temperatury nastawionej, odmyka dopływ powietrza, by zwiększyć temperaturę, a gdy przekroczy wartość nastawy, automatycznie przymyka przepływ powietrza, obniżająć ją.

Takie rozwiązanie chroni kocioł kuchenny przed gwałtownymi i niekontrolowanymi wzrostami temperatury wody grzewczej. Wpływa na stabilność pracy pieca, zwiększa autonomię spalania jednego załadunku paliwa (rzadsze dokładanie) i zmniejsza zużycie opału, potaniając koszty ogrzewania. Przejmuje, w dużym stopniu, od użytkownika pieca, trud ciągłego nadzorowania procesów spalania. Wspomaga właściwe działanie - aktualnie wykorzystywanych - funkcji kuchni, poprzez utrzymywanie temperatury na stałym poziomie. Gotowanie na wierzchnich płytach, jest przez to dużo mniej irytujące, łatwiejsze w obsłudze i wygodniejsze, a wodne ogrzewanie - stateczne, pod względem utrzymywania ustalonej temperatury czynnika wodnego.
Termostatyczny regulator dopływu powietrza jest gwarantem bezpieczeństwa w użytkowaniu urządzenia, gdyż jest zaworem bezprądowym, więc działającym bez wyjątku w każdych warunkach. To niezwykle potrzebny, i wręcz niezastąpiony, element sterowania mocą cieplną kotła.
K 158 wyposażony został w (niezależny od sterowania powietrzem pierwotnym) system dopalania spalin, mający znaczący wpływ na czystość spalania i dopalania gorących gazów paleniskowych. Zasuwa dopływu powietrza wtórnego znajduje się na drzwiczkach paleniskowych. Umożliwia ręczną regulację dopływu powietrza do dopalania spalin, gdy platforma rusztowa znajduje się w położeniu zimowym. W zależności od rodzaju spalanego paliwa, ma różny stopień otwarcia, by spalanie danego opału przebiegało najprzyjaźniej dla środowiska, a urządzenie grzewcze pracowało z wysoką wydajnością i sprawnością.
W czasie trwania sezonu grzewczego, gdy platforma rusztowa jest opuszczona - najczęściej do pozycji zimowej lub trochę powyżej niej - przeważająca część mocy cieplnej, skierowana jest na wymienniki wodne. Najefektywniej działa wtedy wodne centralne ogrzewanie i podgrzewanie ciepłej wody użytkowej, a gdy górną zaizolowaną pokrywę opuścimy na płytę grzewczą, wtedy wydajność kotła dodatkowo wzrasta, gdyż do wodnego systemu grzewczego trafia jeszcze więcej mocy. Przy podniesionej górnej pokrywie, odprowadzenie ciepła do powietrza zwiększa się, a kuchnia - w większym stopniu - ogrzewa konwekcyjnie pomieszczenie. Wierzchnia pokrywa nie pełni więc tylko roli wizualnej, ale służy do dodatkowego przekierowania energii cieplnej i do wzmocnienia efektywności funkcji wodnej pieca.
Podczas wykorzystywania kotła kuchennego w funkcji wodnego centralnego ogrzewania i przygotowywania ciepłej wody użytkowej, w czasie sezonu grzewczego, jednocześnie możemy korzystać z gotowania, pieczenia i duszenia potraw na jego wierzchniej płycie grzewczej. Używając kulinarnie wierzchniej płyty, można - w czasie pracy kuchni - płynnie i bezstopniowo podnosić platformę rusztową, zmniejszając objętość załadunkową paleniska, a więc podnosić ogień ku płytom grzewczym i wpływać na moc cieplną, przekazywaną na ściany wymiennika wodnego. Im wyżej posadowiona platforma rusztowa, tym mniejsza jest moc cieplna, oddawana do wody, a większa moc gotowania. Precyzyjne ustawienie platformy rusztowej na odpowiedniej wysokości, adekwatnej do uzyskania właściwych proporcji mocy gotowania do mocy wymiennika wodnego, jest bardzo ważnym i potrzebnym wsparciem dla osoby obsługującej piec. Gdy mamy którejś mocy za dużo lub za mało, możemy natychmiast to skorygować. Podczas intensywnego użytkowania wierzchnich płyt grzewczych, wydziela się jednocześnie bardzo duża ilość energii cieplnej do wody. Gdyby nie było możliwości podniesienia platformy rusztowej i zmniejszenia przez to wydzielania się energii cieplnej do wody grzewczej, instalacji centralnego ogrzewania groziłoby niebezpieczne przegrzanie. Podnoszony ruszt zapobiega temu.
Podczas użytkowania kuchni poza sezonem grzewczym, czyli w okresach, gdy niepotrzebne nam jest korzystanie z wodnego centralnego ogrzewania, możemy przepalić w niej latem i w okresach przejściowych, gdy chcemy "zmienić powietrze w domu". W tym czasie ugotujemy sobie obiad na wierzchniej płycie grzewczej. W okresie pozasezonowym, platforma rusztowa jest podniesiona w najwyższe położenie ("lato"), więc przy okazji kucharzenia, nagrzewamy sobie także ciepłą wodę użytkową (do mycia naczyń, kąpieli). W górnym położeniu platformy rusztowej, moc wymiennika wodnego jest najmniejsza, ale wystarcza w zupełności do nagrzania ciepłej wody, do bieżącego zużycia. W tej pozycji rusztu, wierzchnie płyty nagrzewają się najszybciej do wysokich temperatur na całej powierzchni i mają najwyższą sprawność gotowania, więc wykorzystywanie ich, do przyrządzania potraw na gorąco, jest bardzo wydajne.
Piec grzewczy centralnego ogrzewania K 158 został tak zaprojektowany, aby - posiadając kompaktowe rozmiary - był w stanie spełnić jak najlepiej potrzeby domowników, związane z gotowaniem i ogrzewaniem. Nie zawiedzie tych z Państwa, którzy macie mało miejsca w pomieszczeniu kuchennym na niego, a jednocześnie nie posiadacie oddzielnej kotłowni, która jest wymagana do zamontowania w niej standardowego kotła c.o.

Sterowanie jego pracą, odbywa się na kilku poziomach jednocześnie, gdyż mamy w nim do dyspozycji kilka instrumentów, które - współpracując ze sobą - potrafią efektywnie i precyzyjnie zawiadywać wybranymi funkcjami kuchni.
Termostat zapewnia stałą temperaturę podczas ogrzewania, gotowania i pieczenia na wierzchniej płycie, więc nie musimy cały czas nadzorować urządzenia.
Podnoszony bezstopniowo ruszt, i do tego w czasie pracy kuchni, jest mega potrzebnym wyposażeniem kotła kuchennego. Dzięki niemu, bardzo płynnie i precyzyjnie możemy zmieniać intensywność mocy oddawanej do wody grzewczej lub do ciepłej wody użytkowej, w stosunku do mocy gotowania i pieczenia na płycie. Gwarantuje to dużą skuteczność i bezpieczeństwo użytkowania każdej funkcji, niezależnie od pory roku. Możliwość użycia wstrząsanego rusztu, niezależnie od wysokości platformy rusztowej, pozwala na bardzo higieniczne rusztowanie paleniska z żużlu i popiołu.
Niezależne sterowanie dopływem powietrza wtórnego, pomaga lepiej wykorzystać kocioł kuchenny przy opalaniu drewnem, poprzez poprawę spalania (wzrost wydajności) i dopalania szkodliwych substancji smolistych (redukcja emisji do atmosfery).
Umiejętne korzystanie z pokrywy izolacyjnej kotła kuchennego, zwiększa wydajność i sprawność wymiennika wodnego urządzenia, a jednocześnie chroni pomieszczenie przed przegrzaniem. Jest ważnym elementem zarządzania energią.
Z wężownicą schładzającą i bezprądowym zaworem termicznym (zakupionymi w opcji), może być wykorzystywany w nowoczesnych instalacjach zamkniętych i współpracować z wszystkimi dostępnymi urządzeniami grzewczymi na rynku.
W zależności od zapotrzebowania na energię i od stopnia zaizolowania budynku, może wspólnie, z innym urządzeniem grzewczym (np. kotłem gazowym), ogrzewać cały obiekt. Gdyby zaszła taka potrzeba, może przejąć pełne ogrzewanie domu jednorodzinnego samodzielnie.

Zaletą jego jest wielopaliwowość. Nie uzależnia on użytkowników, od stosowania w nim jednego paliwa. Spalamy w nim taki opał, jaki akurat posiadamy lub jakim chcielibyśmy aktualnie w nim palić. Jest niezależny od strategicznych - i mających znaczenie polityczne - paliw. W czasie korzystania z niego, możemy dowolnie zmieniać rodzaj spalanego paliwa lub mieszać je ze sobą.

Gdy mamy czas, jesteśmy w domu, gotujemy na kuchni, możemy spalać nawet miękkie drewno liściaste, które, choć spala się szybciej, to przecież jesteśmy i tak w domu, więc możemy je częściej podkładać. Aby uzyskać szybko wyższą temperaturę, podłożymy drewno iglaste lub twarde liściaste. Jeżeli natomiast chcielibyśmy, aby kocioł kuchenny, w trybie ogrzewania zredukowanego, pracował stałopalnie, na ogniu ciągłym (najdłuższa autonomia spalania - powyżej 12 godzin), wtedy nie możemy palić drewnem, gdyż oblepimy urządzenie, rury przyłączeniowe i cały komin, smołą drzewną. A to już jest duże prawdopodobieństwo wybuchu pożaru komina. Bezpieczne natomiast jest załadowanie paleniska brykietem węgla brunatnego lub węglem kamiennym, zajęcie ogniem całego załadunku i zredukowanie dopływu powietrza na termoregulatorze. Brykiety z węgla brunatnego i węgiel kamienny nadają się szczególnie do ciągłego spalania przez noc. Możliwość pracy ciągłej, to bardzo duża zaleta tego urządzenia kuchennego.

*
Ten bardzo udany kuchenny kocioł centralnego ogrzewania dostępny jest także w wersji z przeszklonym paleniskiem jako K 158 F.



Pomimo przeszklenia, można w nim spalać wszystkie rodzaje paliwa, także węgiel kamienny. K 158 F z przeszkleniem dostępny jest w czterech kolorach emalii: w jasnym brązie (kasztanowym), w kolorze czarnym, antracycie i białym.

Możliwość podziwiania spektaklu ogniowego w pomieszczeniu kuchennym, podnosi atrakcyjność tego urządzenia grzewczego, zwłaszcza wtedy, gdy kuchnia jest połączona z aneksem jadalnym i otwarta na salon.




*

By zwiększyć jeszcze bardziej wygodę jego użytkowania, zalecana jest jego praca w układzie hydraulicznym z buforem.

Bufor to izolowany zbiornik akumulacyjny do CO i CWU, magazynujący nadwyżkę wyprodukowanej energii cieplnej. Dzięki niemu, kocioł kuchenny może pracować zawsze z pełną mocą, wyższymi temperaturami, czyli z maksymalną sprawnością i długą żywotnością. Bufor przechwytuje nadmiar energii. Dzięki temu cały opał jest czysto spalany (bez przytłumiania dopływu powietrza), a jeśli w danym czasie nie ma zapotrzebowania na taką ilość ciepła, zbiornik je akumuluje i uwalnia dopiero wtedy, gdy trzeba będzie ogrzać ciepłą wodę użytkową lub wnętrze budynku. W konsekwencji przekłada się to nawet na do 30% niższe zużycie opału. Chroniony jest też komin przed osadzaniem się w nim substancji smolistych i przed groźbą wybuchu, niebezpiecznego dla domu, pożaru komina. Bufor na bieżąco przechwytuje ciepło z pieca kuchennego. Nawet jeśli temperatura wewnątrz pieca dochodzi do 100° C, zbiornik odbierze nadwyżkę energii i nie dopuści do niebezpiecznej sytuacji. Zwiększa bezpieczeństwo ogrzewania bezstratnie, poprzez zmagazynowanie gorącej wody grzewczej, a nie poprzez upuszczenie jej np. do kanalizacji. Nie musimy pamiętać o ręcznym monitorowaniu temperatury. Zbiornik robi to samodzielnie.
Bufor świetnie stabilizuje temperaturę między kotłem a instalacją centralnego ogrzewania. Woda grzewcza przesyłana jest z niego na grzejniki (ogrzewanie podłogowe), a nie bezpośrednio z kotła kuchennego. Wahnięcia temperatury na kotle nie mają żadnego wpływu na wysokość temperatury wody grzewczej, dostarczanej do grzejników. Gdy w układzie hydraulicznym będzie pracowało więcej niż jedno urządzenie grzewcze (np. kocioł kuchenny i piec gazowy, kocioł kuchenny i solary), zbiornik akumulacyjny pełni funkcję sprzęgła hydraulicznego.
W zależności od pojemności, wydłuża czas bezobsługowy urządzeń grzewczych (od kilkunastu godzin do kilku dni). Można więc tak dobrać jego pojemność akumulacyjną, by mógł on spełnić nasze indywidualne oczekiwania co do preferowanego czasu bezobsługowego działania instalacji grzewczej.
Bufor pozwala urządzeniom grzewczym na pracę z pełną mocą, przez co tworzenie szkodliwych związków (m. in. tlenku węgla i sybstancji smolistych) jest ograniczone do minimum. Zyskuje na tym nie tylko dom, ale i środowisko.

Najnowocześniejszym i najefektywniejszym urządzeniem do wytwarzania ciepłej wody użytkowej jest izolowany zbiornik akumulacyjny z miedzianą wężownicą, która pracuje jak wymiennik ciepła. Miedź jest najlepszym przewodnikiem ciepła, a przy tym posiada właściwości antybakteryjne. Użycie miedzi w wężownicach wpływa na ich trwałość i zapobiega korozji. Tego typu rozwiązanie nie potrzebuje bardzo wysokiej temperatury dla zagrzania ciepłej wody użytkowej (jak w przypadku zbiornika w zbiorniku lub zbiornika z wężownicą ze stali nierdzewnej). Miedziana wężownica osiąga wysoką sprawność już przy 50° C wody grzewczej i ogrzewa ciepłą wodę użytkową w czasie rzeczywistym. Zastosowanie przepływu ciepłej wody użytkowej nie dopuszcza do tworzenia się zastoin, w których często dochodzi do powstawania drobnoustrojów (w tym bakterii Legionella) i zjawiska starzenia się wody. Ponadto, bufor ma możliwość podgrzewania cieczy do temperatury, która eliminuje niebezpieczne mikroby. Wężownica miedziana, w porównaniu do stalowej, gwarantuje wysoką wydajność bieżącej wody (nie mniej niż 24 l/min).
Zastosowanie w buforze miedzianych wężownic (zamiast stalowych) ma jeszcze jedną dodatkową bardzo ważną zaletę: jego użytkownicy nie muszą pamiętać o regularnym kontrolowaniu stanu katody i anody, i ich wymianie na czas. Tych kłopotliwych elementów wyposażenia po prostu nie ma. Kto miał z nimi kiedykolwiek do czynienia, wie jakie to jest upierdliwe i w końcu zawsze się o nich zapomni (jeżeli w ogóle posiada się wiedzę na ten temat). W buforze z wężownicami miedzianymi, w jego wnętrzu, nawet po latach użytkowania, nie dochodzi do korozji. Dlatego posiadają bardzo długą gwarancję na bezawaryjność i właściwe działanie. Zakupując tego typu bufor, fundujemy sobie spokój na wiele lat.
Zastosowanie bufora z przepływową miedzianą wężownicą na ciepłą wodę użytkową, w stosunku do zamontowanego bufora tylko na wodę CO i osobno wpiętego dodatkowego zasobnika na ciepłą wodę użytkową, ma jeszcze tę zaletę, że zajmuje o wiele mniej miejsca, gdyż za zasobnik ciepłej wody użytkowej "robi" zamontowana w buforze przepływowa miedziana wężownica o dużej przepustowości, ze względu na wysokie przewodnictwo ciepła tego metalu. To bardzo duży atut takiej opcji.
Latem mamy także więcej korzyści z takiego rozwiązania. Jednym dłuższym paleniem, mamy możliwość zagwarantowania sobie przygotowania dużo większych ilości ciepłej wody użytkowej, nawet na kilka dni naprzód.
Kompaktowy - ale mocny - kocioł kuchenny K 158 i K 158 F z przeszklonym paleniskiem, oferuje właścicielom domów idealne rozwiązanie do ogrzewania i przygotowywania posiłków na wierzchniej płycie grzewczej. Dzięki proporcjonalnej konstrukcji i czystym liniom, może z łatwością wtopić się w każde pomieszczenie kuchenne. Jest energooszczędny, niezawodny i skuteczny w działaniu. Pracując w układzie z buforem, posiadającym miedzianą wężownicę na ciepłą wodę użytkową, jest idealnym całorocznym rozwiązaniem dla każdej rodziny, nie posiadającej wydzielonego miejsca na kotłownię. Jeżeli jednak dana rodzina chciałaby, podczas ogrzewania i przygotowywania ciepłej wody użytkowej, mieć możliwość korzystania z dobrodziejstw piekarnika, wtedy dla niej odpowiedniejsze będzie kuchenne urządzenie grzewcze na paliwa stałe przedstawione poniżej.



*****


Kocioł kuchenny K 148 niemiecko-węgierskiej firmy Wamsler, to wysoko specjalistyczny kombajn grzewczo - kulinarny, który podłączony do wodnego centralnego ogrzewania budynku do 200 m², jest w stanie ogrzać go, umożliwiając jednocześnie także gotowanie i pieczenie na wierzchniej płycie, i korzystanie w pełni z piekarnika. Można go z powodzeniem używać także latem do gotowania, pieczenia i przygotowywania ciepłej wody użytkowej. Wyposażono go w takie rozwiązania konstrukcyjne, że - pomimo posiadania tak dużej mocy cieplnej - elastycznie może być wykorzystywany, we wszystkich jego funkcjach, praktycznie w ciągu całego roku kalendarzowego.

Zaletą jego jest również to, że można w nim spalać różnorodny opał: węgiel kamienny, brunatny, sezonowane drewno liściaste i iglaste, brykiety węgla brunatnego, brykiety drzewne (liściaste i iglaste). Sami możemy wybrać, jakim opałem chcielibyśmy w nim palić. Dzięki spalaniu w nim węgla kamiennego, brunatnego i brykietów węgla brunatnego, przystosowany jest do pracy ciągłej (stałopalnej przy niskim obciążeniu cieplnym).

Przy spalaniu drewna, dopuszczalne są polana o długości 37 - 42 cm i średnicy 5 - 12 cm.

Produkowany jest w czterech kolorach emalii: czarnym, białym, niebieskim i jasnym brązie (kasztanowym), i w satynowanej stali nierdzewnej (stali inox).



Kuchnia centralnego ogrzewania ma wymiary zewnętrzne: szerokość 905 mm, wysokość 850 mm i głębokość 600 mm.

Produkowana jest w wersji prawej lub lewej podłączenia do komina.

W wersji prawej, króciec wylotowy spalin umieszczony jest z tyłu, z prawej strony, za piekarnikiem lub z boku, z prawej strony piekarnika albo od góry z płyty grzewczej. W wersji lewej, króciec wylotowy spalin umieszczony jest z tyłu, z lewej strony, za piekarnikiem lub z boku, z lewej strony piekarnika albo od góry z płyty grzewczej.
Kuchnia w każdej wersji: prawej lub lewej, ma zaślepione dodatkowe wyjście do komina, umieszczone z tyłu pośrodku, które - po odślepieniu - można także wykorzystać. Ma więc, zarówno w wersji lewej, jak i prawej podłączenia do komina, dostępne po cztery wersje ulokowania króćca dymowego. Z podłączeniem jej do komina, nie powinno być więc żadnych najmniejszych problemów.

Wysokość od podłogi do środka króćca wylotowego spalin (z boku lub z tyłu) 678 mm.
Ma on średnicę 150 mm.
Aby urządzenie działało prawidłowo, ciąg komina musi wynosić co najmniej 12 Pa. Kuchnia, działając pod pełnym obciążeniem cieplnym, przez krótki czas, może potrzebować ciśnienia komina nawet 15 Pa.

W pobliże kotła (najlepiej z tyłu) wymagane jest doprowadzenie zewnętrzne powietrza, przewodem o średnicy 150 mm, by spalanie w nim przebiegało bezpiecznie i bezproblemowo.

Urządzenie nie posiada zamkniętej komory spalania. Pobiera częściowo powietrze z wewnątrz budynku. Nie może więc być zamontowane w domach z mechaniczną wentylacją odzysku ciepła (rekuperacją).



Moc nominalna urządzenia 23 kW. Moc oddawana do wody 16,5 kW, do powietrza 6,5 kW.

Ogrzewana kubatura 250 - 500 m³ (100 - 200 m²), w zależności od stopnia zaizolowania budynku. Poprzez wodne centralne ogrzewanie ogrzeje do 170 m², resztę powierzchni dogrzeje konwekcyjnie, poprzez rozgrzane swoje powierzchnie zewnętrzne.

Pojemność płaszcza wodnego 18,5 l. Optymalna temperatura pracy kotła: 70° - 75° C. Średnica króćców wodnych 1 cal.

Kocioł kuchenny K 148 osiąga sprawność ponad 84 %. Posiada klasę efektywności energetycznej A+.
Spełnia restrykcyjne przepisy europejskie i surowe wymagania środowiskowe w Niemczech (1.+2. Stufe BImSchV), Austrii (15aB-VG) i Szwajcarii (VKF).



Wierzchnia płyta do gotowania wykonana jest ze szlifowanej wysokogatunkowej stali. Jest dwuczęściowa. Płyta nad paleniskiem posiada dużą fajerkę, która jest najgorętszą częścią płyty grzewczej. Łatwo się ją wyjmuje, za pomocą specjalnego klucza, dołączonego do kuchni. Po wyciągnięciu fajerki, można - od góry - dorzucić opał do paleniska, jeżeli ktoś ma takie przyzwyczajenia. Wyjmowana fajerka umożliwia także gotowanie i smażenie na otwartym żywym ogniu (np. przy użyciu woka lub zwykłych garnków). Bezpośrednio na płycie można piec, bez tłuszczu, podpłomyki i inne regionalne tradycyjne przysmaki.

Solidna dwuczęściowa płyta grzewcza ma wymiary 845 x 437 mm. Jest grubości 8 mm. Fajerka ma średnicę 221,5 mm i jest też grubości 8 mm.

W opcji, do pieca, można zamówić dwie górne pokrywy. Każda z nich posiada od spodu izolację termiczną, dzięki czemu mogą one pełnić rolę dodatkowych osłon termoizolacyjnych. Gdy nie używamy wierzchnich płyt do gotowania, pokrywy można zamknąć i zaizolować nimi płyty grzewcze od góry. Ciepło wydobywające się z nich na pomieszczenie, skierujemy z powrotem do środka urządzenia. Zwiększymy przez to moc kotła kuchennego oddawaną do wody grzewczej i ewentualnie moc piekarnika, gdy będziemy go w tym czasie używać.
Gdy będziemy potrzebowali coś ugotować na kuchni, w prosty i szybki sposób, można je unieść do góry i korzystać z energii cieplnej płyt. Podniesione pokrywy tworzą osłonę przed pryskającym tłuszczem na ścianę np. z patelni. Pokrywy łatwo dają się zamontować i wyjąć. Są po prostu wkładane do specjalnych gniazd, za pomocą sworzni zawiasów, i tak samo łatwo demontowalne, gdy nie życzymy sobie ich widzieć na kuchni.

Izolacyjne wierzchnie pokrywy nie są dostępne dla kotła kuchennego w wersji z satynowanej stali nierdzewnej (inox).
Drzwiczki paleniska, popielnika i piekarnika są wentylowane konwekcyjnie, przepuszczonym przez nie schłodzonym powietrzem, aby utrzymać niższą temperaturę na ich zewnętrznej powierzchni. Obniża się przez to niebezpieczeństwo poparzenia przez dzieci.
Pomiędzy drzwiczkami paleniskowymi a popielnikowymi, znajdują się dwa wskaźniki: termometr, pokazujący temperaturę zasilania w °C i ciśnieniomierz, mierzący ciśnienie w instalacji centralnego ogrzewania w barach.
Wysoka pojemna szuflada, na opał lub garnki, jest wysuwana na dwóch szynach.
W standardzie nie ma zamontowanej wężownicy schładzającej, więc bez niej, może być wpięty tylko do układu otwartego z przepływowym naczyniem wyrównawczym, umieszczonym w najwyższym punkcie instalacji.
W opcji, z awaryjnym zabezpieczeniem, przed nadmiernym wzrostem temperatury i ciśnienia w instalacji hydraulicznej, w postaci wężownicy schładzającej i bezprądowego zaworu termicznego, może pracować w nowoczesnych układach zamkniętych, z naczyniem przeponowym.

Do kuchni wodnego ogrzewania, przeznaczonej do pracy w układzie zamkniętym, można zakupić tzw. jednostkę instalacyjną. Zawiera ona naczynie wzbiorcze, pompę obiegową i wszystkie ważne zawory, i urządzenia zabezpieczające, które są potrzebne do integracji z systemem centralnego ogrzewania. Ma zaledwie 11 cm szerokości. Montuje się ją z boku kuchni, jako jej integralną część. Dostępna jest we wszystkich kolorach pieca.



Jest to rozwiązanie oszczędzające miejsce. Wszystkie najważniejsze elementy montażowe są upakowane na małej przestrzeni. Ułatwia to także późniejszy serwis, gdyż po zdjęciu bocznej blaszanej zabudowy, mamy bardzo wygodny dostęp do całego zestawu instalacyjnego. Dużo łatwiejszy, niż by on się znajdował z tyłu kuchni.
K 148 może być zamontowany, jako urządzenie wolnostojące, lub być wkomponowany w zabudowę meblową (z jednej lub z dwóch stron). Stylowa i elegancka, ścisła instalacja kuchni, w ciągu mebli, wymaga zastosowania, po bokach, dodatkowych zapór ogniowych, chroniących meble przed zbyt wysoką temperaturą. Taką funkcję, ognioodpornych modułów dystansowych, pełnią specjalne boczne panele wentylacyjne o szerokości 55 mm lub 110 mm. Zapewniają przewietrzenie boków i jednocześnie efektywną izolację cieplną. Montowane są, w prosty sposób, bez przykręcania, dzięki czemu można je łatwo przesuwać, aby uzyskać możliwość wyczyszczenia ich wnętrza z kurzu i pajęczyn. Dostępne są w kolorach emalii kotłów kuchennych.
W tym wodnym piecu zastosowano wszelkie rozwiązania, ułatwiające życie jego przyszłym użytkownikom. Jest bezpieczny, wygodny i elastyczny w eksploatacji, w czasie sezonu grzewczego, jako kocioł wodnego centralnego ogrzewania, i efektywny w gotowaniu i pieczeniu (na wierzchniej płycie i w piekarniku), podczas ogrzewania całego domu. Poza sezonem grzewczym, także ugotuje i upiecze na wierzchnich płytach, upiecze też w obszernym piekarniku, a do tego nagrzeje ciepłej wody użytkowej dla całej rodziny.
W kuchennych kotłach centralnego ogrzewania, tak dużej mocy do wody, nie jest to takie łatwe do uzyskania. Inne, dostępne kuchenne kotły na rynku, z płytą grzewczą i z piekarnikiem, nie mają zastosowanych tak dobrze współdziałających ze sobą rozwiązań konstrukcyjnych, by - w tak niezwykle elastyczny sposób - można było je wykorzystać, w każdej z posiadanych przez nie funkcji. On jest jednym z nielicznych urządzeń na rynku, które bardzo dobrze radzi sobie z tymi wszystkimi - niełatwymi do zgrania w użytkowaniu całorocznym - zadaniami.



Jakie zastosowane w nim rozwiązania mają wpływ, na wygodne i efektywne korzystanie z wszystkich jego funkcji, w okresie całorocznym?

Pierwszym, bardzo przydatnym, elementem, w który kuchnia została wyposażona, jest - zamontowana w palenisku - bezstopniowo podnoszona platforma rusztowa. Po otwarciu drzwiczek popielnikowych, za pomocą korby, można płynnie podnosić platformę rusztową lub opuszczać ją, do pozycji, jaka potrzebna nam jest w danej chwili, by właściwie wykorzystać moc kuchni. Bezstopniowe przemieszczanie w pionie platformy rusztowej jest możliwe z pozycji "zima", czyli z najniższego położenia rusztu, w którym komora spalania ma największą swoją objętość, do pozycji "lato", w której ruszt znajduje się najbliżej wierzchniej płyty grzewczej.



Wszystkie więc pośrednie pozycje - pomiędzy górnym a dolnym położeniem rusztu - są wykonalne, a nie tylko, dwa położenia rusztu ("lato" lub "zima"), jak to ma miejsce w innych kuchniach z płaszczem wodnym lub w kotłach kuchennych dostępnych na rynku.

Całkowitą moc kotła (do wody, do powietrza, do gotowania na płycie i pieczenia w piekarniku), da się precyzyjnie wyregulować, poprzez zmniejszenie lub powiększenie - w pionie - objętości przestrzeni paleniskowej. Wymiennik wodny jest umieszczony na całej wysokości paleniska, od najniższego położenia rusztu w pozycji "zima". Gdy więc platforma rusztowa podnoszona jest sukcesywnie do góry, pod rusztem powiększa się powierzchnia nieogrzewanego wymiennika wodnego, a nad rusztem zmniejsza się jego powierzchnia ogrzewana (odbioru ciepła). Przesuwając jednostajnie platformę rusztową ku górze, za każdym uniesieniem rusztu, zmniejszamy moc ogólną kuchni i moc przekazywaną do wody, a opuszczając - zwiększamy.

Podczas gotowania, ruszt można bezstopniowo przesuwać do góry za pomocą korby, nawet podczas pracy kuchni. Wpływa to na oszczędność spalanego opału i zmniejsza ilość ciepła oddawanego do wody.
Platforma rusztowa - o płynnie regulowanej wysokości - umożliwia idealne ogrzewanie o każdej porze roku: szybkie rozpalanie z niewielką ilością paliwa latem i długie czasy palenia bez doładowywania zimą (do 12 godzin).

Komora paleniskowa pieca, od najniższej (zimowej) pozycji rusztu do płyt grzewczych, ma wysokość 470 mm. Przy letnim ustawieniu rusztu (najwyższa pozycja), odległość od niego do płyty grzewczej wynosi 280 mm.
Zmienna komora paleniskowa ma szerokość 234 mm i głębokość 421 mm.

Piec posiada specjalny mechanizm wstrząsania rusztem, którego drążek wystaje z drzwiczek popielnika. Mechanizm jest tak sprytnie skonstruowany, że rusztem można potrząsać - w czasie pracy kuchni - nawet wtedy, gdy znajduje się na dowolnej wysokości. Wstrząsanie rusztem, w celu jego odszlakowania i strącenia popiołu, do obszernej szuflady pod nim, odbywa się przy zamkniętych drzwiczkach paleniskowych i popielnikowych. Usuwanie popiołu znad rusztu, jest więc operacją bardzo czystą, nie powodującą zapylenia pomieszczenia, w którym znajduje się piec.

Żeliwny ruszt ma wymiary: 420 x 220 mm.



Drugim elementem, niemniej ważnym, w efektywnym, wygodnym i bezpiecznym używaniu pieca wodnego, jest posiadanie przez niego sterowania dopływem powietrza pierwotnego, za pomocą termostatycznego zaworu. Termoregulator bezobsługowo zarządza szybkością spalania, a więc mocą cieplną pieca, poprzez kontrolę dopływu powietrza do spalania.

Pokrętło regulatora znajduje się na drzwiczkach popielnikowych. W położeniu początkowym (przed "1") regulator jest całkowicie zamknięty (stop). W położeniu końcowym (za "3") całkowicie otwarty (maksymalna wydajność pieca). W zależności od - ustawionej ręcznie na termoregulatorze - wysokości nastawy temperatury, zawór powietrzny - znajdujący się na drzwiczkach popielnika - działając na zasadzie bimetalu, samoczynnie tak steruje dopływem powietrza do spalania, by utrzymać wartość nastawy na niezmiennym poziomie. Gdy jest ona za niska, w stosunku do temperatury nastawionej, odmyka dopływ powietrza, by zwiększyć temperaturę, a gdy przekroczy wartość nastawy, automatycznie przymyka przepływ powietrza, obniżająć ją.

Takie rozwiązanie chroni kocioł kuchenny przed gwałtownymi i niekontrolowanymi wzrostami temperatury wody grzewczej. Wpływa na stabilność pracy pieca, zwiększa autonomię spalania jednego załadunku paliwa (rzadsze dokładanie) i zmniejsza zużycie opału, potaniając koszty ogrzewania. Przejmuje, w dużym stopniu, od użytkownika pieca, trud ciągłego nadzorowania procesów spalania. Wspomaga właściwe działanie - aktualnie wykorzystywanych - funkcji kuchni, poprzez utrzymywanie temperatury na stałym poziomie. Gotowanie na wierzchnich płytach, czy pieczenie w piekarniku, jest przez to dużo mniej irytujące, łatwiejsze w obsłudze i wygodniejsze.
Termostatyczny regulator dopływu powietrza jest gwarantem bezpieczeństwa w użytkowaniu urządzenia, gdyż jest zaworem bezprądowym, więc działającym bez wyjątku w każdych warunkach. To niezwykle potrzebny, i wręcz niezastąpiony, element sterowania, i wymiennikiem wodnym, i wszystkimi funkcjami kuchennymi tego kotła.
K 148 wyposażony został w (niezależny od sterowania powietrzem pierwotnym) system dopalania spalin, mający znaczący wpływ na czystość spalania i dopalania gorących gazów paleniskowych. Zasuwa dopływu powietrza wtórnego znajduje się na drzwiczkach paleniskowych. Umożliwia ręczną regulację dopływu powietrza do dopalania spalin, gdy platforma rusztowa znajduje się w położeniu zimowym. W zależności od rodzaju spalanego paliwa, ma różny stopień otwarcia, by spalanie danego opału przebiegało najprzyjaźniej dla środowiska, a urządzenie grzewcze pracowało z wysoką wydajnością i sprawnością.
Bardzo ważną częścią pieca, w efektywnym wykorzystaniu wszystkich dostępnych funkcji kotła kuchennego, jest centralny rozdzielacz przepływu spalin. Ten zmyślny system przegród, prosty i niezawodny w działaniu, umieszczony został pod powierzchnią płyty grzewczej. Służy do przekierowywania energii cieplnej w te części kuchni, by aktywować wybrane funkcje urządzenia, wg chwilowego zapotrzebowania na nie. Na powierzchni górnej płyty grzewczej znajduje się siłownik centralnego rozdzielacza, posiadający wąskie wgłębienie. Za pomocą specjalnie dostarczonego klucza, w prosty i łatwy sposób można zmieniać pozycję obrotowego siłownika, podczas pracy kotła.



Dostępne są trzy główne warianty pracy kotła kuchennego.

Siłownik centralnego rozdzielacza ustawiamy w pozycji "I", podczas użytkowania kuchni poza sezonem grzewczym, czyli w okresach, gdy niepotrzebne nam jest korzystanie z wodnego centralnego ogrzewania. Na "I", możemy przepalić w kuchni latem i w okresach przejściowych, gdy chcemy "zmienić powietrze w domu". W tym czasie ugotujemy sobie obiad, upieczemy lub usmażymy, ale tylko na wierzchnich płytach grzewczych. W okresie pozasezonowym, platforma rusztowa jest podniesiona w najwyższe położenie ("lato"), więc przy okazji pitraszenia, nagrzewamy sobie także ciepłą wodę użytkową (do mycia naczyń, kąpieli). W górnym położeniu platformy rusztowej, moc wymiennika wodnego jest najmniejsza, ale wystarcza w zupełności do nagrzania ciepłej wody do bieżącego zużycia.
Gorące gazy dymowe przepływają przez całą długość płyt grzewczych, bezpośrednio pod nimi, i kierują się do komina. Rozgrzane wierzchnie płyty mają najwyższą temperaturę na całej powierzchni, więc używanie ich do kucharzenia jest bardzo wydajne.
Pozycja "I" ma najkrótszą drogę przepływu gorących gazów do komina, z wszystkich dostępnych trzech opcji pracy kuchni, dzięki czemu może być wykorzystywana także w sezonie grzewczym, jako by-pass rozpalania, póki urządzenie i kanał dymowy się nie wygrzeje.
"II" pozycja siłownika centralnego rozdzielacza to podstawowe i najważniejsze ustawienie pracy kotła kuchennego, w czasie trwania sezonu grzewczego. W tym położeniu, rozdzielacz przepływu spalin, całą moc cieplną przekierowuje na wymienniki wodne. Najefektywniej działa tutaj wodne centralne ogrzewanie i podgrzewanie ciepłej wody użytkowej, a gdy dokupiliśmy, w opcji, górne zaizolowane pokrywy, i opuściliśmy je na płyty grzewcze, wtedy wydajność kotła dodatkowo wzrasta, gdyż do wodnego systemu grzewczego trafia jeszcze więcej mocy. Przy podniesionych górnych pokrywach, odprowadzenie ciepła do powietrza zwiększa się, a kuchnia - w większym stopniu - ogrzewa konwekcyjnie pomieszczenie. Wierzchnie pokrywy nie pełnią więc tylko roli wizualnej, ale służą do dodatkowego przekierowywania energii cieplnej i do wzmacniania efektywności niektórych funkcji wodnego pieca.
W "II" wariancie pracy kuchni, gdy platforma rusztowa jest opuszczona - najczęściej do pozycji zimowej lub trochę powyżej niej - górne płyty nie nagrzewają się na całej powierzchni. Rozgrzewa się tylko część płyty, bezpośrednio nad paleniskiem, i najgorętsza część tej płyty - fajerka. Dzieje się tak dlatego, że gorące gazy dymowe, bezpośrednio za paleniskiem, schodzą pionowo w dół, wzdłuż wymiennika wodnego, więc dalsze obszary płyt grzewczych nie posiadają mocy gotowania. Jeżeli nie przygotowujemy wystawnych obiadów, moc potrzebna do podtrzymania gotowania, części kuchni nad paleniskiem, jest wystarczająca dla jednego lub dwóch garnków.
Podczas korzystania z rozgrzanej płyty na paleniskiem, można opuścić, na drugą płytę grzewczą, izolowaną pokrywę, by zwiększyć, w tym czasie, skuteczność oddawania energii cieplnej kotła do wody.
Priorytetem tej funkcji ("II") jest wysokowydajne wodne ogrzewanie domu i przygotowywanie ciepłej wody użytkowej. Nagrzewanie płyty nad paleniskiem jest ekstra dodatkiem, który jest jednak bardzo przydatny.
Siłownik, ustawiony w pozycji "III", aktywuje wszystkie kulinarne funkcje kuchni, związane z gotowaniem, smażeniem i pieczeniem, w czasie zimowego sezonu grzewczego, i jednocześnie bardzo wydajnie podgrzewa wodę grzewczą centralnego ogrzewania i ciepłą wodę użytkową. Na tą pozycję, obracamy kluczem siłownik centralnego rozdzielacza, gdy - w czasie sezonu grzewczego - chcemy korzystać z całej powierzchni wierzchnich płyt grzewczych (gotowanie, smażenie, pieczenie, duszenie potraw) i jednocześnie piec w piekarniku, czyli maksymalnie wykorzystywać gastronomicznie kuchnię, nie rezygnując z wodnego ogrzewania domu.
Kocioł kuchenny, w tej pozycji, staje się prawdziwym tytanem pracy i pracuje przy największych obciążeniach cieplnych. Podczas gotowania na wierzchnich płytach i pieczenia w piekarniku, można - w czasie pracy kuchni - płynnie i bezstopniowo podnosić platformę rusztową, zmniejszając objętość załadunkową paleniska, a więc podnosić ogień ku płytom grzewczym i wpływać na moc cieplną, przekazywaną na ściany wymiennika wodnego (im wyżej posadowiona platforma rusztowa, tym mniejsza jest moc cieplna oddawana do wody). Jest to bardzo ważne i potrzebne udogodnienie. Podczas intensywnego użytkowania piekarnika i wierzchnich płyt grzewczych, wydziela się jednocześnie bardzo duża ilość energii cieplnej do wody. Gdyby nie było możliwości podniesienia platformy rusztowej i zmniejszenia przez to wydzielania się energii cieplnej do wody grzewczej, instalacji centralnego ogrzewania groziłoby niebezpieczne przegrzanie. Podnoszony ruszt zapobiega temu.
Piekarnik kuchni można używać poza sezonem grzewczym, gdy górną platformę rusztową mamy w najwyższej pozycji ("lato"). Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, że w pozycji "III" siłownika, nawet gdy ruszt jest umieszczony w najwyższym położeniu, to do wody i tak jest więcej energii przekazywane, niż w takim samym położeniu rusztu w pozycji "I", gdy funkcja piekarnika jest niedostępna, tylko opcja korzystania z - rozgrzanej w całości - wierzchniej płyty. Trzeba więc zagwarantować, w czasie pozasezonowego korzystania z piekarnika, zwiększony rozbiór ciepłej wody użytkowej lub posiadać pojemniejszy zasobnik tej wody. Gdy będziemy używać tylko piekarnika w okresach przejściowych lub nawet w sezonie grzewczym - bez gotowania na płytach - górne pokrywy można (a nawet powinno się) opuścić. Skierujemy więcej energii na piekarnik, a mniej do otoczenia.

Piekarnik K 148 nie należy do małych objętościowo. Ma szerokość 460 mm, wysokość 360 mm i głębokość 420 mm. Może pomieścić sporego indyka lub pokaźną pieczeń. Ma 58 litrów pojemności.



Ten rewelacyjny rodzinny piec grzewczy centralnego ogrzewania, został tak zaprojektowany, aby był w stanie spełnić wszystkie potrzeby domowników, związane z gotowaniem i ogrzewaniem.
Sterowanie jego pracą odbywa się na kilku poziomach jednocześnie, gdyż mamy w nim do dyspozycji wiele instrumentów, które - współpracując ze sobą - potrafią efektywnie i precyzyjnie zawiadywać wybranymi funkcjami kuchni.
I tak centralny rozdzielacz przepływu spalin pozwala skierować ciepło dokładnie tam, gdzie chcemy, dzięki czemu gotowanie na płycie, pieczenie w piekarniku, wodne centralne ogrzewanie i wytwarzanie ciepłej wody użytkowej jest bardzo wydajne w całorocznym użytkowaniu.
Termostat zapewnia stałą temperaturę podczas ogrzewania, gotowania i pieczenia, więc nie musimy cały czas dozorować urządzenia.
Podnoszony bezstopniowo ruszt, i do tego w czasie pracy kuchni, jest mega potrzebnym wyposażeniem kotła kuchennego. Dzięki niemu, bardzo płynnie i precyzyjnie możemy zmieniać intensywność mocy oddawanej do wody grzewczej lub do ciepłej wody użytkowej, w stosunku do mocy gotowania i pieczenia. Gwarantuje to dużą skuteczność i bezpieczeństwo użytkowania tych wszystkich funkcji, niezależnie od pory roku. Możliwość użycia wstrząsanego rusztu, niezależnie od wysokości platformy rusztowej, pozwala na bardzo higieniczne rusztowanie paleniska z żużlu i popiołu.
Niezależne sterowanie dopływem powietrza wtórnego, pomaga lepiej wykorzystać kocioł kuchenny przy opalaniu drewnem, poprzez poprawę spalania (wzrost wydajności) i dopalania szkodliwych substancji smolistych (redukcja emisji do atmosfery).
Umiejętne korzystanie z dwóch pokryw izolacyjnych kotła kuchennego, zwiększa wydajność i sprawność piekarnika, i wymiennika wodnego urządzenia, a jednocześnie chroni pomieszczenie przed przegrzaniem. Są ważnym elementem zarządzania energią.
Z wężownicą schładzającą i bezprądowym zaworem termicznym, może być wykorzystywany w nowoczesnych instalacjach zamkniętych i współpracować z wszystkimi dostępnymi urządzeniami grzewczymi na rynku.
W zależności od zapotrzebowania na energię i od stopnia zaizolowania budynku, może wspólnie, z innym urządzeniem grzewczym (np. kotłem gazowym), ogrzewać cały obiekt. Gdyby zaszła taka potrzeba, może przejąć pełne ogrzewanie domu jednorodzinnego samodzielnie.

Zaletą jego jest wielopaliwowość. Nie uzależnia on użytkowników, od stosowania w nim jednego paliwa. Spalamy w nim taki opał, jaki akurat posiadamy lub jakim chcielibyśmy aktualnie w nim palić. Jest niezależny od strategicznych - i mających znaczenie polityczne - paliw. W czasie korzystania z niego, możemy dowolnie zmieniać rodzaj spalanego paliwa lub mieszać je ze sobą.
Gdy mamy czas, jesteśmy w domu, gotujemy na kuchni, możemy spalać nawet miękkie drewno liściaste. Aby uzyskać wyższą temperaturę w piekarniku, podłożymy drewno iglaste lub twarde liściaste. Jeżeli natomiast chcielibyśmy, aby kocioł kuchenny, w trybie ogrzewania zredukowanego, pracował stałopalnie, na ogniu ciągłym (najdłuższa autonomia spalania - powyżej 12 godzin), wtedy nie możemy palić drewnem, gdyż oblepimy urządzenie, rury przyłączeniowe i cały komin, smołą drzewną. A to już jest duże prawdopodobieństwo wybuchu pożaru komina. Bezpieczne natomiast jest załadowanie paleniska brykietem węgla brunatnego lub węglem kamiennym, zajęcie ogniem całego załadunku i zredukowanie dopływu powietrza na termoregulatorze. Brykiety z węgla brunatnego i węgiel kamienny nadają się szczególnie do ciągłego spalania przez noc. Możliwość pracy ciągłej, to bardzo duża zaleta tego urządzenia kuchennego.
Kompaktowy - ale mocny - kocioł kuchenny K 148, oferuje właścicielom domów idealne rozwiązanie do ogrzewania i gotowania. Dzięki proporcjonalnej konstrukcji i czystym liniom, może z łatwością wtopić się w każdą kuchnię i wytworzyć rodzinną atmosferę. Jest wszechstronny, energooszczędny, niezawodny i skuteczny w działaniu. By zwiększyć jeszcze bardziej wygodę jego użytkowania, zalecana jest jego praca w układzie hydraulicznym z buforem.



*****

Termokuchnie

Hiszpańska Clasica jest przykładem termokuchni, której prawie nie zmieniony design królował w państwach położonych nad Morzem Śródziemnym przez wiele dziesiątków lat. Jej wygląd przeszedł już do klasyki

wzornictwa, o czym może świadczyć także jej nazwa. Obecna Clasica, choć klasyczna w kształtach, jest wysokiej jakości urządzeniem grzewczym, niezwykle solidnie wykonanym. Front - z przeszklonymi drzwiczkami paleniska, piekarnika i dolną szufladą - ma żeliwny.

Produkowana jest w czarnym kolorze emalii z chromowanymi okuciami.

Przeznaczona jest do przygotowywania potraw na płycie kuchennej, pieczenia w piekarniku, produkowania jednocześnie ciepłej wody użytkowej oraz do ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych za pośrednictwem wodnej instalacji centralnego ogrzewania. Izbę kuchenną, w której się znajduje, ogrzewa swymi ciepłymi powierzchniami zewnętrznymi.

Paliwem do niej jest sezonowane drewno (jak do kominka) i brykiety drzewne z trocin drzew liściastych. Maksymalna długość polan nie powinna przekraczać 40 cm.
Może być wyposażona w tradycyjną żeliwną płytę grzewczą, estetycznie obrobioną, z dwoma fajerkami, jak i w nowoczesną płytę ceramiczną, podnoszącą jej standard nie tylko estetyczny. Płyta ceramiczna - w tylnej części - posiada zawiasy. Za pomocą specjalnej rączki, ma możliwość łatwego i szybkiego podniesienia do góry i korzystania, gdy będzie taka potrzeba, z - umieszczonej pod nią na stałe - płyty żeliwnej. Jest więc wyposażona w dwie płyty grzewcze: ceramiczną i (poniżej niej) żeliwną. Zamiana płyty ceramicznej na żeliwną (i odwrotnie) odbywa się bardzo szybko i bez żadnych narzędzi.

Clasica wyposażona jest w dwustrefowe spalanie. Niezależna regulacja dopływu powietrza pierwotnego i wtórnego wpływa na precyzyjniejsze sterowanie procesami spalania drewna i na polepszenie czystości spalania. Zmienna regulacja proporcji powietrza pierwotnego i wtórnego jest potrzebna również do efektywniejszego spalania różnych rodzajów paliw. Proporcja powietrza pierwotnego do wtórnego jest inna przy paleniu drewnem, a inna przy stosowaniu brykietów drzewnych.
Posiada system czystej szyby, zapewniający przejrzysty widok ognia.
W palenisku znajduje się żeliwna platforma rusztowa z płynną regulacją wysokości. Zaletą tego rozwiązania jest to, że komora spalania może zostać zmniejszona w sezonie letnim do pojemności wystarczającej dla wyprodukowania odpowiedniej ilości ciepłej wody do celów sanitarnych, przy jednoczesnym zapewnieniu możliwości gotowania na płycie kuchennej i pieczenia w piekarniku. Ruszt bardzo wygodnie można bezstopniowo podnosić i opuszczać, w zależności od potrzeb, kręcąc - w jedną stronę lub w drugą - kluczem w kształcie korby. Klucz wsadza się w specjalne miejsce, po otwarciu drzwiczek paleniskowych. Mechanizm podnoszenia rusztu podobny jest do ręcznego podnośnika samochodowego i na takiej samej zasadzie podnosi się i opuszcza.
Może być zamontowana w ciągu meblowym lub stać jako wolno stojąca.
Występuje w dwóch wariantach wymiarowych i z dwoma wielkościami wymienników wodnych. Łatwiej więc jest dobrać odpowiednią termokuchnię gabarytowo do różnej wielkości pomieszczeń kuchennych i do ogólnej kubatury budynku.
Clasica 7 TE ma wymiary zewnętrzne: szer. 900 mm, wys. 850 mm, głęb. 550 mm, wymiary paleniska: szer. 235 mm, wys. 350 mm, głęb. 425 mm, wymiary piekarnika: szer. 420 mm, wys. 400 mm, głęb. 420 mm. Moc nominalna do wody 9,5 kW, do powietrza 5 kW. Jest w stanie ogrzać kubaturę do 322 m³. Sprawność 80 %. Klasa efektywności energetycznej A+. Przy zredukowanym dopływie tlenu do 13 %, emituje do otoczenia 0,19 % CO. Waży 240 kG.
Clasica 7 TE3 ma wymiary zewnętrzne, wymiary paleniska i piekarnika, takie same jak Clasica 7 TE. Wmontowany ma większej mocy wymiennik wodny do CO. Jej moc nominalna do wody 12 kW, do powietrza 6 kW. Jest w stanie ogrzać kubaturę do 400 m³. Sprawność 70 %. Klasa efektywności energetycznej A. Przy zredukowanym dopływie tlenu do 13 %, emituje do otoczenia 0,63 % CO. Waży 245 kG.
Szersza Clasica 8 TE ma wymiary zewnętrzne: szer. 1000 mm, wys. 850 mm, głęb. 550 mm, wymiary paleniska: szer. 235 mm, wys. 350 mm, głęb. 425 mm, wymiary piekarnika: szer. 500 mm, wys. 400 mm, głęb. 420 mm. Moc nominalna do wody 9,5 kW, do powietrza 5 kW. Jest w stanie ogrzać kubaturę do 322 m³. Sprawność 80 %. Klasa efektywności energetycznej A+. Przy zredukowanym dopływie tlenu do 13 %, emituje do otoczenia 0,19 % CO. Waży 260 kG.
Clasica 8 TE3 ma wymiary zewnętrzne, wymiary paleniska i piekarnika, takie same jak Clasica 8 TE. Wmontowany ma większej mocy wymiennik wodny do CO. Jej moc nominalna do wody 13 kW, do powietrza 7 kW. Jest w stanie ogrzać kubaturę do 444 m³. Sprawność 72 %. Klasa efektywności energetycznej A. Przy zredukowanym dopływie tlenu do 13 %, emituje do otoczenia 0,83 % CO. Waży 265 kG.
Termokuchnie mają duże przeszklone drzwi piekarnika z wbudowanym w ramę termometrem, odpowiednio pochylonym, by można było łatwiej i wygodniej, bez schylania się, odczytywać z niego wskazania.
Wszystkie posiadają duże i ergonomiczne rączki w drzwiczkach, dzięki czemu zwiększa się bezpieczeństwo, komfort i prostota ich otwierania. W opcji, za dopłatą, piekarnik może być wykonany ze stali inox (kwasoodpornej), gwarantującej jego bardzo długą żywotność. Wszystkie termokuchnie Clasica mają wylot spalin o średnicy fi 150 mm umieszczony z prawej strony. Wyposażone w ceramiczną płytę grzewczą mogą być podłączone do komina tylko od tyłu z prawej strony, a z płytą żeliwną dodatkowo od góry, z płyty grzewczej, z prawej strony.
Nie są dostępne w wersji lewej podłączenia do komina.
Dla bezproblemowego i bezpiecznego funkcjonowania urządzenia, do pomieszczenia, gdzie jest zainstalowana termokuchnia, musi być doprowadzona dostateczna ilość powietrza z zewnątrz, dla zagwarantowania właściwego spalania, podobnie jak dla wkładu kominkowego. Otwór powinien być chroniony kratką z siatką i nie powinien być nigdy zamknięty. Umieszczony powinien być w takim miejscu, by nie powstał niemile odczuwalny ciąg zimnego powietrza.

* Gdyby gospodyni domu, zdecydowana na wyposażenie swojej izby kuchennej w termokuchnię na drewno, zażyczyła sobie użytkować razem z nią w komplecie, pasującą do niej wizualnie, kuchenkę elektryczną lub gazową, to na rynku polskim dostępna jest jedyna taka oferta, a do tego zaspokajająca nawet najwybredniejsze gusta.

Do termokuchni Clasica bardzo łatwo można dobrać sobie do kompletu kuchenkę elektryczną lub gazową Century, tak aby obie wzbudzały u każdego, kto je ujrzy, entuzjastyczny zachwyt i pragnienie posiadania ich. Design kuchenki jest tak oryginalny, że nawet właścicielom nigdy się ona nie opatrzy. Wykonana z solidnych materiałów, na pewno, bardzo długo będzie pieściła wszystkie zmysły domowników i ich gości.
Termokuchnia na drewno Clasica produkowana jest w kolorze czarnym z chromowanymi okuciami. W takim też kolorze emalii, i wariancie metalowych okuć, dostępne są kuchnie elektryczne i gazowe Century, które można zamontować w pomieszczeniu kuchennym razem z termokuchnią na drewno Clasicą, by tworzyły wizualnie elegancki komplet.
Każda kuchenka elektryczna Century wyposażona jest fabrycznie w płytę grzewczą szklano-ceramiczną. Można więc połączyć, w idealny wizualnie duet, termokuchnię na drewno i kuchenkę elektryczną, obydwie z płytami szklano-ceramicznymi. Jest to ewenement nie tylko na skalę europejską, ale i światową.

Nic nie stoi oczywiście na przeszkodzie, by połączyć wizualnie termokuchnię Clasica, posiadającą górną płytę żeliwną, z kuchenką elektryczną z płytą szklano-ceramiczną lub z kuchenką gazową Century z fajerkami. Tak samo pięknie będą się razem prezentowały w każdej z opcji.

Nie muszą stać obok siebie. Wystarczy, że będą w jednym pomieszczeniu kuchennym. Na pewno zauroczą każdego.
Zarówno kuchnia elektryczna jak i gazowa posiada tak samo solidnie wykonany, emaliowany na gorąco, żeliwny front z wysokiej jakości żeliwa stopowego. Jego kokpit sterowania jest bardzo pięknie wyprofilowany i niezwykle elegancki, jak deska rozdzielcza w limuzynie, i pochylony pod odpowiednim kątem, by odczyty i sterowanie było bardzo wygodne dla użytkownika.

Century z płytą ceramiczną, i w wersji gazowej, posiadają piekarnik z termoobiegiem. Są izolowane po bokach, więc mogą być także wkomponowane w zabudowę meblową kuchni, podobnie jak kuchnia na drewno Clasica.

*
Te piękne kuchenki elektryczne i gazowe nie musimy montować tylko w obecności termokuchni na drewno. Jeżeli nie ma potrzeby zamontowania termokuchni, można zamontować samą kuchenkę elektryczną lub gazową. Będzie się prezentować wyśmienicie, będąc największą ozdobą pomieszczenia.

Gospodyni, korzystająca naprzemiennie z kuchenki gazowej i elektrycznej Century, może je obie, nawet obok siebie, ulokować w pomieszczeniu, gdyż wizualnie niczym się nie różnią.
Kuchenka gazowa posiada na górze jedynie fajerki, a elektryczna płytę szklano-ceramiczną. To jedyna różnica, wynikająca z zastosowanego w każdej z nich odmiennego nośnika energii.
Jeżeli kuchenki elektrycznej lub gazowej nie życzą sobie Państwo użytkować razem z termokuchnią na drewno, to w ofercie są jeszcze te kuchenki w kolorze kremowym z chromowanymi okuciami. Termokuchnia Clasica nie jest już dostępna w tym kolorze emalii, więc nie można jej z nimi skompletować.

Każda kuchenka elektryczna wyposażona jest w ceramiczną płytę wierzchnią z 4 polami grzewczymi i w piekarnik ogrzewany energią elektryczną, natomiast w kuchenkach gazowych płyta grzewcza jest wykonana ze stali kwasoodpornej, na której zamontowane są 4 palniki gazowe. Piekarnik w niej ogrzewany jest elektrycznie.

Wymiary zewnętrzne kuchenki Century elektrycznej i gazowej są takie same: szer. 600 mm, głęb. 600 mm i wys. 850 mm.
Dzięki swoim uniwersalnym wymiarom, idealnie wkomponowują się w dostępne na rynku meble kuchenne.
Century pięknie prezentują się w nowoczesnych, jak i tradycyjnych zabudowach kuchennych.


*****

Hiszpańska termokuchnia Lis przeznaczona jest do przygotowywania potraw na płycie kuchennej, pieczenia w piekarniku, produkowania jednocześnie ciepłej wody użytkowej oraz do ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych za pośrednictwem wodnej instalacji centralnego ogrzewania. Izbę kuchenną, w której się znajduje, ogrzewa swymi ciepłymi powierzchniami zewnętrznymi.

Przystosowana jest do opalania sezonowanym drewnem i brykietami drzewnymi z trocin drzew liściastych.
Jej piękne, ponadczasowe kształty, są dopieszczone w każdym najdrobniejszym szczególe. Wszelkie zdobienia, wykończenia okuć metalowych są dopracowane perfekcyjnie.

Standardowo posiada szlifowaną stalową płytę grzewczą z dwoma fajerkami, jednak w opcji może być wyposażona w płytę grzewczą ceramiczną, która jeszcze bardziej przyczynia się do podniesienia estetyki tej pięknej termokuchni i do podwyższenia jej ogólnego standardu. Króciec dymowy ma średnicę 150 mm i jest umieszczony tylko w jednym miejscu: z tyłu z prawej strony.
Produkowana jest w czarnym kolorze emalii z chromowanymi okuciami. Drzwiczki piekarnika wyposażone są w zdobioną szybę z termometrem.

Lis posiada dwustrefowe spalanie. Do paleniska ma doprowadzone dwa osobne dopływy powietrza. Każdy z tych dopływów powietrza jest niezależnie od siebie regulowany. Łatwiej wpływać jest więc przy ich pomocy na precyzyjniejsze ujarzmianie procesów spalania, na utrzymywanie większej czystości spalania w różnych etapach spalania drewna, także podczas zredukowanego dopływu powietrza, gdy chcemy by autonomia spalania kuchni była jak najdłuższa. Zmienna regulacja proporcji powietrza pierwotnego i wtórnego jest potrzebna również do efektywniejszego spalania różnych rodzajów paliw. Proporcja powietrza pierwotnego do wtórnego jest inna przy paleniu drewnem, a inna przy stosowaniu brykietów drzewnych.
Dostępna jest w trzech wariantach wymiarowych, co znacznie ułatwia dopasowanie jej wymiarami do różnych wielkości kubatur pomieszczeń kuchennych.
Termokuchnia na drewno Lis 5TE ma wymiary zewnętrzne: szer. 750 mm, głęb. 550 mm, wys. 850 mm, wymiary paleniska: szer. 230 mm, wys. 480 cm, głęb. 430 mm, wymiary piekarnika: szer. 280 mm, wys. 430 mm, głęb. 420 mm. Posiada moc do wody 9 kW, do powietrza 4,5 kW. Waży 199 kG.
Termokuchnia Lis 7TE ma wymiary zewnętrzne: szer. 900 mm, głęb. 550 mm, wys. 850 mm, wymiary paleniska: szer. 230 mm, wys. 480 mm, głęb. 430 mm, wymiary piekarnika: szer. 370 mm, wys. 420 mm, głęb. 420 mm. Posiada moc do wody 9 kW, do powietrza 5 kW. Waży 214 kG.
Termokuchnia Lis 8TE ma wymiary zewnętrzne: szer. 1000 mm, głęb. 550 mm, wys. 850 mm, wymiary paleniska: szer. 230 mm, wys. 480 mm, głęb. 430 mm, wymiary piekarnika: szer. 420 mm, wys. 400 mm, głęb. 420 mm. Posiada moc do wody 9 kW a do powietrza 5,5 kW. Waży 239 kG.
Każda z termokuchni ma zamontowany wymiennik wodny o pojemności 18 l. Wszystkie modele termokuchni Lis za pomocą czynnika wodnego są w stanie ogrzać do 90 m², nie licząc energii cieplnej przekazywanej przez rozgrzane powierzchnie kuchni do otoczenia.
W standardzie piekarnik wewnątrz jest emaliowany, w opcji za dopłatą może być wykonany ze stali inox (kwasoodpornej) gwarantującej jego bardzo długą żywotność.
Dla bezproblemowego i bezpiecznego funkcjonowania urządzenia, do pomieszczenia, gdzie jest zainstalowana termokuchnia, musi być doprowadzona dostateczna ilość powietrza z zewnątrz, dla zagwarantowania właściwego spalania, podobnie jak dla wkładu kominkowego. Otwór powinien być chroniony kratką z siatką i nie może być nigdy zamknięty. Umieszczony powinien być w takim miejscu, by nie powstał niemile odczuwalny ciąg zimnego powietrza. Instalacja hydrauliczna w układzie otwartym musi być wyposażona w zbiornik przelewowy otwarty umieszczony w jej najwyższym punkcie. Zamontowanie termokuchni w układzie zamkniętym z przeponowym naczyniem wzbiorczym może być wykonane pod warunkiem dodatkowego wyposażenia jej w urządzenie do odprowadzania nadmiaru ciepła.
Termokuchnia Lis jest bardzo solidnie wykonana i prezentuje się w pomieszczeniu kuchennym wytwornie i elegancko.


*****


Włoska termokuchnia Termosovrana DSA, wyposażona w wodny wymiennik cieplny, przeznaczona jest do przygotowywania potraw na płycie kuchennej, pieczenia w piekarniku, produkowania jednocześnie ciepłej wody użytkowej oraz do ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych za pośrednictwem wodnej instalacji centralnego ogrzewania. Izbę kuchenną, w której się znajduje, ogrzewa swymi ciepłymi powierzchniami zewnętrznymi.

Paliwem dla niej są odpowiednio długo i właściwie sezonowane kawałki drewna drzew liściastych o wilgotności poniżej 20 %.

Drewno powinno mieć długość ok. 30 cm i obwód max. 30-35 cm. Zużycie drewna przy mocy nominalnej - 3,9 kg na godzinę.
Drewno nie jest paliwem trwałym, tak jak węgiel kamienny, dlatego ogrzewanie ciągłe w nocy nie jest możliwe. Jest to urządzenie grzewcze z przerywanym spalaniem.

Dostępna jest w dwóch kolorach emalii: antracytowym i białym.
Całkowita moc termiczna 13,5 kW. Moc wymiennika wodnego 9 kW, moc do powietrza (moc ogrzewania pomieszczenia swymi rozgrzanymi powierzchniami) - 4,5 kW. W bardzo dobrze zaizolowanym budynku jest w stanie ogrzać kubaturę do 387 m³. Waży 166 kG.
Emaliowany na gorąco piekarnik Termosovrany posiada wymiary: szer. 330 mm, wys. 300 mm i głęb. 410 mm. Za drzwiczkami maskującymi piekarnika ukryte są dodatkowe przezroczyste drzwi. Podwójne przeszklenie pomaga w utrzymywaniu stabilnej temperatury wewnątrz piekarnika.

Jest wyposażona w wylot spalin tylny i górny z płyty - obydwa z prawej strony. Średnica króćca wylotu spalin fi 130 mm. Właściwe podciśnienie w kominie powinno wynosić nawet 17-20 Pa (1,7-2,0 mm słupa wody), a komin nie powinien być niższy niż 5 m. Jest więc wymagająca. Za małe podciśnienie może uniemożliwić właściwe rozgrzanie piekarnika i mieć negatywny wpływ na pieczenie w nim potraw.

Wykonana jest z blachy stalowej, emaliowanej na gorąco. Górną ramę, płytę grzewczą i dużą fajerkę z obręczami ma wykonane z żeliwa. Całość płyty grzewczej jest dokładnie i estetycznie obrobiona i osadzona z odpowiednią dylatacją do ramy. Zabezpiecza to ją przed zdeformowaniem lub pęknięciem.

Termosovrana DSA posiada wymiary zewnętrzne: szer. 964 mm (na wysokości galeryjki), głęb. 640 mm (na wysokości galeryjki) i wys. 850 mm. Ma duże i obszerne palenisko szer. 257 mm, wys. 250 mm i głęb. 395 mm. Przedni otwór paleniska (po otwarciu drzwi) ma szer. 217 mm i wys. 172 mm.

Pod piekarnikiem i paleniskiem znajduje się podłużna ogrzewana szuflada, przeznaczona do rozmrażania produktów, suszenia owoców, warzyw i grzybów lub do podtrzymywania temperatury potraw.
W dolnej części kuchni znajduje się obszerna wysuwana szuflada na drewno, pomagająca w utrzymaniu porządku wokół kuchni.
Odpowiednia - manualna (ręczna) - regulacja procesów spalania odbywa się za pomocą dwóch osobnych regulatorów powietrza pierwotnego i wtórnego, znajdujących się pod drzwiczkami maskującymi palenisko i popielnik. Szybko reagująca, ręczna regulacja mocy potrzebna jest przede wszystkim podczas użytkowania Termosovrany w funkcji gotowania i pieczenia. Potrzebne jest tutaj precyzyjne sterowanie mocą, w zależności od chwilowych potrzeb. Oprócz regulowanych niezależnie dopływów powietrza pierwotnego i wtórnego Termosovrana DSA posiada fabrycznie ustaloną ilość ogrzanego dopływu powietrza trzeciorzędnego, wydobywającego się z dysz, umieszczonych na wewnętrznym boku paleniska (z prawej strony). Termosovrana wyposażona jest więc w system trójstrefowego spalania, optymalizujący czystość spalania drewna we wszystkich jego fazach.

Posiada wysoką sprawność 81,2 %. Przy zredukowanym dopływie tlenu do 13 %, emituje do atmosfery tylko 0,12 % CO.

Klasa efektywności energetycznej A+

Spełnia wymagania Eoprojektu i jest zgodna z europejską dyrektywą Ecodesign i niemieckim rozporządzeniem BimSchV.
W osiąganiu tak wysokich parametrów, dużą zasługę mają zastosowane dwa oddzielne dopływy powietrza do spalania: pierwotnego i wtórnego. Każdy z tych dopływów powietrza jest niezależnie od siebie regulowany. Łatwiej jest wpływać więc przy ich pomocy na precyzyjniejsze i czystsze ujarzmianie procesów spalania w różnych etapach spalania drewna, także podczas zredukowanego dopływu powietrza, gdy chcemy by autonomia spalania kuchni była jak najdłuższa.

W urządzeniach grzewczych z regulowanym dopływem powietrza wtórnego (system dopalania spalin) dużo łatwiej jest wytworzyć właściwsze warunki termiczne, w których procesy spalania przebiegają dużo czyściej, w porównaniu do urządzeń grzewczych wyposażonych tylko w jeden dopływ powietrza pod ruszt. W urządzeniach posiadających tylko jeden regulowany dopływ powietrza pierwotnego, podczas przytłumienia tego dopływu powietrza, by uzyskać dłuższy czas spalania drewna, dochodzi do tlenia się załadowanego paliwa, czyli niecałkowitego spalania i osadzania się szkodliwej smoły drzewnej na ściankach paleniska, komory dymowej, rur czopucha i w przewodzie kominowym na całej jego wysokości. Jest to bardzo uciążliwy i niebezpieczny proces, grożący wybuchem pożaru komina.
Zmienna regulacja proporcji powietrza pierwotnego i wtórnego jest potrzebna także do efektywniejszego spalania różnych rodzajów paliw. Proporcja powietrza pierwotnego do wtórnego jest inna przy paleniu drewnem, a inna przy stosowaniu brykietów drzewnych.
Na czystość spalania i osiąganie przez termokuchnię bardzo wysokiej sprawności ma też znaczący wpływ dopływ powietrza trzeciorzędnego, w który jest wyposażona. Przedostające się do paleniska powietrze trzeciorzędne jest ogrzane. Łatwiej więc miesza się z gorącymi gazami w palenisku i wytwarza bardziej jednorodny dym, który w takiej postaci ulega dokładniejszemu dopaleniu. Intensywość dopływu powietrza tercjalnego jest stała, ustalona fabrycznie w warunkach laboratoryjnych.
Wysoka sprawność i czystość spalania to ekonomika i bezpieczeństwo użytkowania.
Dwa boki paleniska (lewy i tylny) to wymiennik wodny wykonany z wysokiej jakości stali. Wewnętrzny (prawy) bok paleniska posiada otwory dopływu powietrza tercjalnego, przyczyniającego się do efektywniejszego spalania drewna.
Odpowiednia konstrukcja wymiennikowa paleniska, trzystrefowe w nim spalanie, plus do tego rozbudowanie wymiennika wodnego o drabinkową, rurową jego część nad piekarnikiem, zwiększającą dodatkowo moc oddawaną do wody, lecz nie przyczyniającą się do nadmiernego wychłodzenia gorących gazów (przez swą ażurowość), to klucz do osiągów, jakimi może poszczycić się Termosovrana DSA. Dzięki takiemu rozwiązaniu, termokuchnia osiąga dużą moc do wody, przy zachowaniu bardzo wysokiej użyteczności i funkcjonalności jej piekarnika.
Wymiennik wodny ma pojemność 12 litrów. Średnice przyłączy wodnych (zasilania i powrotu) - G 1”. Standardowo w wymiennik wodny wbudowana jest wężownica bezpieczeństwa (G ½”). Dzięki niej termokuchnia bezpiecznie może być włączona do układu hydraulicznego zamkniętego z przeponowym naczyniem wzbiorczym. Została skonstruowana przede wszystkim do nowoczesnych układów zamkniętych, choć może być użytkowana także w układzie otwartym z przepływowym naczyniem wyrównawczym.

Z wbudowaną wężownicą i przy dodatkowo zamontowanym bezprądowym zaworze termicznym, termokuchnia może być chroniona przed nadmiernym wzrostem temperatury i ciśnienia w układzie, nawet w przypadku braku prądu. Bezprądowy zawór termiczny automatycznie upuszcza do kanalizacji za gorącą wodę z wężownicy (95°C), obniżając temperaturę wody w wymienniku wodnym termokuchni poniżej wartości krańcowej przegrzania. Bezprądowy zawór termiczny, upuszczając wodę z wężownicy, a nie bezpośrednio z wymiennika termokuchni, chroni cały układ hydrauliczny przed napływem nowej wody uzupełniającej z wodociągu, a działającej destruktywnie na instalację grzewczą. Znacznie wydłuża się przez to bezawaryjne użytkowanie wodnej instalacji grzewczej, przy zapewnieniu maksimum bezpieczeństwa całego układu. Takie rozwiązanie pośredniego schładzania, poprzez wężownicę bezpieczeństwa, chroni także skutecznie wymiennik wodny przed pęknięciem pod wpływem szoku termicznego.
Ogrzewanie pomieszczeń odbywa się za pomocą medium wodnego, poprzez ogrzewanie ciepłymi powierzchniami zewnętrznymi termokuchni powietrza w izbie, w której się znajduje i poprzez promieniowanie cieplne przez szybę paleniska.
Z prawej strony, na froncie kuchni, między relingiem płyty grzewczej a drzwiczkami piekarnika, znajduje się chromowana dźwignia do regulowania drogi przepływu gorącego dymu. Dźwignia ta, zwana regulatorem dymu, służy do przekształcania termokuchni z funkcji gotowania na funkcję pieczenia i ogrzewania konwekcyjnego. Kiedy popchnie się dźwignię w stronę obudowy kuchni, gorące gazy płyną nad piekarnikiem (pod wierzchnią płytą grzewczą) bezpośrednio w stronę wylotu do komina. Moc gotowania na płycie kuchennej jest wtedy największa, przy zmniejszonej mocy grzewczej przez boczne ścianki zewnętrzne kuchni. Jeżeli natomiast pociągnie się ją do siebie, gorące gazy drzewne wydłużają swoją drogę przepływu przez wnętrze kuchni i płyną wokoło piekarnika. Temperatura wewnętrzna urządzenia grzewczego rośnie wówczas w sposób jednolity i termokuchnia oddaje wtedy, poprzez swoje wszystkie powierzchnie grzewcze, ciepło o największej mocy do pomieszczenia. W tym położeniu dźwigni możemy wykorzystać także moc cieplną termokuchni do pieczenia w piekarniku.
Dla właściwego i bezpiecznego funkcjonowania urządzenia grzewczego, wykorzystującego naturalny ciąg komina, do pomieszczenia gdzie jest zainstalowana termokuchnia, musi być dostarczana w sposób ciągły dostateczna ilość powietrza do spalania (do 25 m³/h). Oznacza to konieczność doprowadzenia z zewnątrz powietrza, podobnie jak do wkładu kominkowego, o minimalnej średnicy przewodu 120 mm i długości nie większej niż 4 mb. Przewód nie może mieć więcej niż 3 kolanka, a jego otwór wlotowy powinien być chroniony kratką zaopatrzoną w siatkę, bez możliwości szczelnego zamknięcia jej. Wylot najlepiej umieścić w takim miejscu, by nie powstał niemile odczuwalny ciąg zimnego powietrza; najlepiej z tyłu termokuchni przy podłodze.
Ładny, bez zbędnych detali design, wysoka sprawność, trójstopniowe czyste spalanie, bezpieczne przystosowanie urządzenia grzewczego do pracy w układzie zamkniętym w nowoczesnych instalacjach hydraulicznych, to atuty tej termokuchni nie do przecenienia.
Wskazana jest współpraca Termosovrany DSA w sezonie grzewczym z buforem wody grzewczej, a poza sezonem grzewczym z odpowiednio pojemnym zasobnikiem ciepłej wody użytkowej.
Dostępna jest tylko w wersji prawej podłączenia do komina.
Nie jest przystosowana do zamontowania w budynku z rekuperacją.



*****


Termorosa DSA, z wbudowanym wodnym wymiennikiem cieplnym, przystosowana jest do spalania sezonowanego drewna liściastego o wilgotności poniżej 20 %.
Termokuchnia przeznaczona jest do przygotowywania potraw na płycie kuchennej, pieczenia w piekarniku, produkowania jednocześnie ciepłej wody użytkowej i ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych za pośrednictwem wodnej instalacji centralnego ogrzewania. Pomieszczenie, w którym się znajduje, dogrzewa wypromieniowując ciepło przez szybę witroceramiczną paleniska i poprzez ogrzewanie swymi ciepłymi powierzchniami zewnętrznymi.

Nominalna moc cieplna termokuchni 15,5 kW, moc oddawana do wodnej instalacji grzewczej - 9 kW, moc do powietrza (moc ogrzewania zewnętrznymi rozgrzanymi powierzchniami) - 6,5 kW.
W bardzo dobrze zaizolowanym budynku jest w stanie ogrzać kubaturę do 444 m³.

Obudowa zewnętrzna wykonana jest z części żeliwnych emaliowanych, z płyt z blachy stalowej ocynkowanej i okładzin: z ceramiki grzewczej (kafli majolikowych) lub z - modnego obecnie - naturalnego kamienia wulkanicznego (steatytu).
W okładzinie kaflowej dostępna jest - z roślinnym motywem na kaflach w kolorze bordo - jako Termorosa DSA Liberty Bordeaux, a w okładzinie z naturalnego kamienia wulkanicznego (steatytu) w kolorze niebieskim - morskim występuje pod nazwą Termorosa DSA Petra.
Steatyt - w stosunku do kafli - posiada lepsze własności magazynowania i późniejszego przekazywania ciepła do otoczenia.

W obudowie kaflowej waży 211 kG, obłożona kamieniem wulkanicznym - 226 kG.

W dolnej części kuchni znajduje się obszerna wysuwana szuflada na drewno, pomagająca w utrzymaniu porządku wokół kuchni. Front szuflady stanowią (w zależności od wersji) dwa kafle lub dwie płyty steatytu.

Emaliowany na gorąco piekarnik Termorosy DSA posiada wymiary: szer. 330 mm, wys. 300 mm i głęb. 410 mm. Ma pojemność 41 litrów.

Wyposażona jest w wylot spalin tylny i górny z płyty - obydwa umieszczone z prawej strony. Średnica króćca wylotu spalin fi 150 mm. Wymagany ciąg komina 12 Pa, przekrój fi 200 mm, a komin nie powinien być niższy niż 5 m.
Podczas pracy pod pełnym obciążeniem, może wymagać podciśnienia w kominie nawet 17-20 Pa (1,7-2,0 mm słupa wody). Jest więc wymagającym urządzeniem grzewczym co do ciągu komina. Za małe podciśnienie może uniemożliwić właściwe rozgrzanie piekarnika i mieć negatywny wpływ na pieczenie w nim potraw.
Szlifowana żeliwna płyta grzewcza posiada jedną dużą fajerkę z obręczami i krążkiem wewnętrznym. Całość jest dokładnie i estetycznie obrobiona, i wpasowana do siebie. Płyta grzewcza jest osadzona na sznurze ceramicznym, z odpowiednią dylatacją, w stosunku do oklającej ją żeliwnej ramy. Zabezpiecza to ją przed zdeformowaniem lub pęknięciem.
Termorosa DSA posiada wymiary zewnętrzne: szer. 1017 mm (na wysokości galeryjki), głęb. 662 mm (na wysokości galeryjki) i wys. 852 mm.

Ma duże i obszerne palenisko szer. 265 mm, wys. 285 mm i głęb. 400 mm. Przedni otwór paleniska (po otwarciu drzwi) ma szer. 220 mm i wys. 265 mm.
Palenisko wyposażone w drzwiczki z szybą witroceramiczną wytrzymałą do 700°C, jest nie tylko idealnie przystosowane do efektywnego spalania drewna, ale umożliwia też podglądanie fascynującego widoku płonącego ognia. Drewno potrzebuje do dobrego spalania dużego i wysokiego paleniska, gdyż gazy drzewne spalają się przeważnie wysokim płomieniem. Takie palenisko posiada właśnie Termorosa DSA.

Jako opał mogą być używane tylko odpowiednio długo i właściwie sezonowane (jak do kominka) kawałki drewna. Drewno powinno mieć długość ok. 30 cm i obwód max. 30-35 cm. Zużycie drewna przy mocy nominalnej - 4,5 kg na godzinę.
Drewno nie jest paliwem trwałym, tak jak węgiel kamienny, dlatego ogrzewanie ciągłe w nocy nie jest możliwe. Jest to urządzenie grzewcze z przerywanym spalaniem.
Odpowiednia - manualna (ręczna) - regulacja procesów spalania odbywa się za pomocą obrotowego zaworu do powietrza pierwotnego, znajdującego się na szufladzie popielnika i zaworu regulowania dopływu powietrza wtórnego, umieszczonego nad drzwiczkami paleniska. Ręczna regulacja mocy potrzebna jest przede wszystkim podczas użytkowania Termorosy dla przyjemności podkładania drewna i dla relaksu.
Gdy termokuchnia będzie wykorzystywana w funkcji pieca centralnego ogrzewania, manualne sterowanie będzie wtedy niewskazane i czasochłonnie kłopotliwe. Sprawę załatwia nam wtedy termostat, w który termokuchnia jest wyposażona. Posiada on funkcję zwiększania lub zmniejszania automatycznie intensywności spalania. Umieszczony jest pod piekarnikiem, na drzwiczkach ogrzewanej wnęki, przeznaczonej do suszenia, rozmrażania i ogrzewania potraw. Zgodnie z wybraną pozycją, termostat działa za pomocą zaworu wprowadzenia powietrza do paleniska. Przestawiając przełącznik zgodnie ze wskazówkami zegara od 0 do 5 ożywiamy ogień, a od 5 do 0 w stronę przeciwną do wskazówek zegara-przytłumiamy spalanie i zmniejszamy moc urządzenia grzewczego. Zawór, którym reguluje termostat intensywność dopływu powietrza do spalania, znajduje się na tylnej ścianie termokuchni. Dzięki niemu możemy precyzyjnie i wygodnie regulować mocą Termorosy. Według ręcznie ustawionej nastawy na regulatorze termostatycznym powietrza (od 1 do 5), steruje on automatycznie zaworem powietrznym i odpowiednio przymyka i otwiera dopływ powietrza, w zależności od wcześniej zadanej nastawy temperatury przez użytkownika, by utrzymywać na stałym poziomie właściwą temperaturę.
Wykorzystanie termostatu jest dużą wygodą we właściwym utrzymywaniu stałej temperatury piekarnika podczas jego użytkowania.

Oprócz regulowanych niezależnie dopływów powietrza pierwotnego i wtórnego Termorosa DSA posiada fabrycznie ustaloną ilość ogrzanego dopływu powietrza trzeciorzędnego, wydobywającego się z dysz, umieszczonych na wewnętrznym żeliwnym boku paleniska (z prawej strony). Termorosa wyposażona jest więc w system trójstrefowego spalania, optymalizujący czystość spalania drewna we wszystkich jego fazach.

Posiada sprawność 79,9 %. Przy zredukowanym dopływie tlenu do 13 %, emituje do atmosfery 0,12 % CO (1500 mg/m³). Klasa efektywności energetycznej A
Spełnia wymagania Eoprojektu i jest zgodna z europejską dyrektywą Ecodesign, niemieckim rozporządzeniem BimSchV i restrykcyjnym austriackim Artykułem (15a) Federalnej Ustawy Konstytucyjnej 15A B-VG.
W osiąganiu tak wysokich parametrów, dużą zasługę mają zastosowane dwa oddzielne dopływy powietrza do spalania: pierwotnego i wtórnego. Każdy z tych dopływów powietrza jest niezależnie od siebie regulowany. Łatwiej jest wpływać więc przy ich pomocy na precyzyjniejsze ujarzmianie procesów spalania, na utrzymywanie większej czystości spalania w różnych etapach spalania drewna, także podczas zredukowanego dopływu powietrza, gdy chcemy by autonomia spalania kuchni była jak najdłuższa.

W urządzeniach grzewczych z regulowanym dopływem powietrza wtórnego (system dopalania spalin), procesy spalania przebiegają czyściej i jest większa skuteczność oczyszczania szyby z osadzającej się na niej smoły drzewnej, w porównaniu do urządzeń grzewczych wyposażonych tylko w jeden dopływ powietrza pod ruszt. W urządzeniach posiadających tylko jeden regulowany dopływ powietrza pierwotnego, podczas przytłumienia tego dopływu powietrza, by uzyskać dłuższy czas spalania drewna, dochodzi do tlenia się załadowanego paliwa, czyli niecałkowitego spalania i osadzania się szkodliwej smoły drzewnej na szybie, ściankach paleniska, komory dymowej, rur czopucha i w przewodzie kominowym na całej jego wysokości. Jest to bardzo uciążliwy i niebezpieczny proces, grożący wybuchem pożaru komina.

Zmienna regulacja proporcji powietrza pierwotnego i wtórnego jest potrzebna także do efektywniejszego spalania różnych rodzajów paliw. Proporcja powietrza pierwotnego do wtórnego jest inna przy paleniu drewnem, a inna przy stosowaniu brykietów drzewnych.

Na czystość spalania i osiąganie przez termokuchnię bardzo wysokiej sprawności ma też znaczący wpływ dopływ powietrza trzeciorzędnego, w który jest wyposażona. Przedostające się do paleniska powietrze trzeciorzędne jest ogrzane. Łatwiej więc miesza się z gorącymi gazami w palenisku i wytwarza bardziej jednorodny dym, który w takiej postaci ulega dokładniejszemu dopaleniu. Intensywość dopływu powietrza tercjalnego jest stała, ustalona fabrycznie w warunkach laboratoryjnych.
Im większa sprawność i czystość spalania, tym większa ekonomika eksploatacji urządzenia grzewczego, większy komfort obsługi, a przede wszystkim bezpieczeństwo użytkowania.
Dwa boki paleniska (lewy i tylny) to wymiennik wodny wykonany z wysokiej jakości stali, odpowiednio pofałdowanej dla zagwarantowania zwiększonej powierzchni przekazywania ciepła czynnikowi wodnemu. Wewnętrzny (prawy) pionowy bok paleniska wykonany jest z żeliwa i posiada otwory dopływu powietrza tercjalnego, przyczyniającego się do efektywniejszego spalania drewna.

W palenisku Termorosy, żeliwna platforma rusztowa ma możliwość płynnej, bezstopniowej zmiany wysokości położenia. Zaletą tego rozwiązania jest to, że komora spalania może zostać zmniejszona w sezonie letnim do pojemności wystarczającej do wyprodukowania odpowiednio mniejszej ilości tylko ciepłej wody do celów sanitarnych, przy jednoczesnym zapewnieniu możliwości gotowania na płycie kuchennej i pieczenia w piekarniku. Zimą, opuszczając ruszt na dół, powiększamy pojemność komory załadunkowej, przez co zwiększa nam się moc nominalna kuchni do wody i do powietrza, a także wydłuża autonomia spalania jednego załadunku sezonowanego drewna. Ruszt bardzo wygodnie można bezstopniowo podnosić i opuszczać w zależności od potrzeb, kręcąc w jedną stronę lub w drugą kluczem w kształcie korby. Klucz wsadza się w specjalne miejsce po otwarciu popielnika. Mechanizm podnoszenia rusztu podobny jest do ręcznego podnośnika samochodowego i na takiej samej zasadzie podnosi się i opuszcza.
Ma za zadanie przystosowanie termokuchni do zmieniającego się zapotrzebowania na rodzaj mocy cieplnej. Nawet w okresach przejściowych, precyzyjnie można ją dostosować do aktualnych potrzeb. Ruchomy ruszt pozwala na zmianę jej trybu pracy np. z funkcji centralnego ogrzewania na funkcję gotowania z jednoczesnym przygotowaniem ciepłej wody użytkowej. Górne położenie rusztu optymalizuje wykorzystanie wierzchniej płyty grzejnej, dolne - poprawia skuteczność ogrzewania wody. Wszystkie jej pośrednie funkcje są tak samo łatwo osiągalne.
Płynna regulacja wysokości platformy rusztowej przyczynia się do łatwego przystosowywania termokuchni do różnych obciążeń cieplnych i zadań nie tylko w sezonie grzewczym, ale i poza nim.
Kombinacja użycia dwóch różnych materiałów: stali i żeliwa w odpowiednim skonstruowaniu paleniska, w którym z jednej strony jest duża powierzchnia wymiennikowa do wody, a z drugiej są zagwarantowane odpowiednie warunki do czystego spalania drewna, plus do tego rozbudowany wymiennik wodny z płomienicami, powiększony o dodatkową część wymiennikową nad piekarnikiem, to klucz do osiągów, jakimi może poszczycić się Termorosa DSA. Dzięki takiemu rozwiązaniu, termokuchnia osiąga dużą moc do wody, przy zachowaniu bardzo wysokiej użyteczności i funkcjonalności jej piekarnika.
Wymiennik wodny ma pojemność 14 litrów. Średnice przyłączy wodnych (zasilania i powrotu) - G 1”. Standardowo w wymiennik wodny wbudowana jest wężownica bezpieczeństwa (G ½”). Dzięki niej termokuchnia bezpiecznie może być włączona do układu hydraulicznego zamkniętego z przeponowym naczyniem wzbiorczym.

Została skonstruowana przede wszystkim do nowoczesnych układów zamkniętych.

Może być użytkowana także w układzie otwartym z przepływowym naczyniem wyrównawczym.

Z wbudowaną wężownicą i przy dodatkowo zamontowanym bezprądowym zaworze termicznym, termokuchnia może być chroniona przed nadmiernym wzrostem temperatury i ciśnienia w układzie, nawet w przypadku braku prądu. Bezprądowy zawór termiczny automatycznie upuszcza do kanalizacji za gorącą wodę z wężownicy (95°C), obniżając temperaturę wody w wymienniku wodnym termokuchni poniżej wartości krańcowej przegrzania. Bezprądowy zawór termiczny, upuszczając wodę z wężownicy, a nie bezpośrednio z wymiennika termokuchni, chroni cały układ hydrauliczny przed napływem nowej wody uzupełniającej z wodociągu, a działającej destruktywnie na instalację grzewczą. Znacznie wydłuża się przez to bezawaryjne użytkowanie wodnej instalacji grzewczej, przy zapewnieniu maksimum bezpieczeństwa całego układu. Takie rozwiązanie pośredniego schładzania, poprzez wężownicę bezpieczeństwa, chroni także skutecznie wymiennik wodny przed pęknięciem pod wpływem szoku termicznego.
Ogrzewanie pomieszczeń odbywa się zarówno za pomocą medium wodnego, jak i poprzez promieniowanie ciepła przez szybę panoramiczną i ogrzewanie ciepłymi powierzchniami zewnętrznymi kuchni.
Z prawej strony, na froncie kuchni, między relingiem płyty grzewczej a drzwiczkami piekarnika, znajduje się chromowana dźwignia do regulowania drogi przepływu gorącego dymu. Dźwignia ta, zwana regulatorem dymu, służy do przekształcania termokuchni z funkcji gotowania na funkcję pieczenia i ogrzewania konwekcyjnego. Kiedy popchnie się dźwignię w stronę obudowy kuchni, gorące gazy płyną nad piekarnikiem (pod wierzchnią płytą grzewczą) bezpośrednio w stronę wylotu do komina. Moc gotowania na płycie kuchennej jest wtedy największa, przy zmniejszonej mocy grzewczej przez boczne ścianki zewnętrzne kuchni (kaflowe lub ze steatytu). Jeżeli natomiast pociągnie się ją do siebie, gorące gazy drzewne wydłużają swoją drogę przepływu przez wnętrze kuchni i płyną wokoło piekarnika. Temperatura wewnętrzna urządzenia grzewczego rośnie wówczas w sposób jednolity i termokuchnia oddaje wtedy, poprzez swoje wszystkie powierzchnie grzewcze, ciepło o największej mocy do pomieszczenia. W tym położeniu dźwigni możemy wykorzystać także moc cieplną termokuchni do pieczenia w piekarniku. Jednocześnie, niezależnie od położenia dźwigni, dużą moc cieplną do wody CO otrzymujemy poprzez wymiennik wodny. Aby ograniczyć ilość energii cieplnej przekazywanej do wody, platformę rusztową podnosimy w górne szczytowe położenie. Do przekazywania energii cieplnej wodzie wykorzystana zostanie wtedy tylko górna część powierzchni wymiennika wodnego w palenisku i wymiennik rurowy nad piekarnikiem. W najniższym położeniu platformy rusztowej wykorzystuje się optymalnie całą moc wymiennika wodnego.
Dla właściwego i bezpiecznego funkcjonowania urządzenia grzewczego, wykorzystującego naturalny ciąg komina, do pomieszczenia gdzie jest zainstalowana termokuchnia, musi być dostarczana w sposób ciągły dostateczna ilość powietrza do spalania (do 25 m³/h). Oznacza to konieczność doprowadzenia z zewnątrz powietrza, podobnie jak do wkładu kominkowego, o minimalnej średnicy przewodu 120 mm i długości nie większej niż 4 mb. Przewód nie może mieć więcej niż 3 kolanka, a jego otwór wlotowy powinien być chroniony kratką zaopatrzoną w siatkę, bez możliwości szczelnego zamknięcia jej. Wylot najlepiej umieścić w takim miejscu, by nie powstał niemile odczuwalny ciąg zimnego powietrza; najlepiej z tyłu termokuchni przy podłodze.
Nie jest przystosowana do zamontowania w budynku z rekuperacją.
Wysoka sprawność, trójstopniowe czyste spalanie, precyzyjna ręczna regulacja spalania i wygodna automatyczna termostatyczna kontrola mocy termokuchni, bezpieczne przystosowanie urządzenia grzewczego do pracy w układzie zamkniętym w nowoczesnych instalacjach hydraulicznych, to tylko nieliczne zalety Termorosy DSA, czyniące z niej produkt na najwyższym europejskim poziomie. Do tego dochodzi niskie zużycie paliwa, pozwalające zaoszczędzić pieniądze na ogrzewanie. Nie można też nie docenić przyjemności obcowania z nią i z widokiem ognia udostępnianym przez nią na izbę kuchenną.
Wskazana jest współpraca Termorosy DSA w sezonie grzewczym z buforem wody grzewczej, a poza sezonem grzewczym z odpowiednio pojemnym zasobnikiem ciepłej wody użytkowej.
Dostępna jest tylko w wersji prawej podłączenia do komina.



*****


Włoska termokuchnia Termorosa XXL DSA 4.0 służy do wspomagania domowej instalacji wodnej centralnego ogrzewania, a przy tym, jako urządzenie kuchenne, umożliwia gotowanie na wierzchniej płycie kuchennej i pieczenie w piekarniku. Jest idealna do mieszkań zamieszkiwanych sezonowo, domków weekendowych.

Może być zainstalowana zarówno w systemie z otwartym naczyniem wyrównawczym, jak i w systemie zamkniętym z przeponowym naczyniem wzbiorczym.

Została skonstruowana przede wszystkim do nowoczesnych układów zamkniętych.
Standardowo w wymiennik wodny wbudowana jest wężownica bezpieczeństwa (G ½”). Dzięki wężownicy schładzającej - i współpracującemu z nią bezprądowemu zaworowi termicznemu - termokuchnia bezpiecznie może być włączona do układu hydraulicznego zamkniętego z przeponowym naczyniem wzbiorczym i współpracować z każdym nowoczesnym bezobsługowym kotłem c.o.

Paliwem dopuszczalnym są sezonowane polana drzew liściastych o wilgotności mniejszej niż 20 %. Ponieważ drewno nie jest paliwem trwałym, tak jak węgiel kamienny, dlatego ogrzewanie ciągłe w nocy nie jest możliwe. Jest to urządzenie z przerywanym spalaniem.
W standardzie ma zamontowany, na tylnej ścianie, króciec przyłączeniowy powietrza zewnętrznego (fi 100 mm). Gdy kuchnię połączymy szczelnie z instalacją dopływu powietrza z zewnątrz, będzie pracowała w systemie zamkniętej komory spalania. Powietrze potrzebne do spalania będzie pobierała tylko z zewnątrz, nie zakłócając gospodarki powietrznej wnętrza budynku.
Posiadając taką możliwość, może być zamontowana w budynkach energooszczędnych z mechaniczną wentylacją odzysku ciepła (rekuperacją).
Jeżeli kuchnia będzie zamontowana w budynku z wentylacją grawitacyjną, a króciec poboru powietrza zewnętrznego nie będzie szczelnie połączony z instalacją poboru powietrza z zewnątrz, trzeba pilnować, by nie został zaślepiony (np. przez szczelne dosunięcie do ściany kominowej). Tylko tym króćcem dostarczane jest do paleniska powietrze do spalania.
Drzwi paleniska, piekarnika, popielnika, maskownicy komory do zbierania spalin pod piekarnikiem, górnej ramy, wykonane są z emaliowanego na gorąco żeliwa. Pozostałe zewnętrzne części to emaliowane na gorąco ocynkowane stalowe blachy. Termokuchnia jest w kolorze antracytowej czerni, z dwoma bordowymi wstawkami na fasadzie, w postaci kwadratów. Galeryjkę, listwy ozdobne i regulatory ma chromowane. W dolnej części fasady umieszczona jest wysuwana szuflada na opał.
Wierzchnia płyta grzewcza wykonana jest ze szlifowanego żeliwa i posiada dwie duże fajerki z wyjmowanymi obręczami. Całość jest dokładnie i estetycznie obrobiona, i wpasowana do siebie. Płyta grzewcza osadzona jest na sznurze ceramicznym i zdylatowana w stosunku do okalającej ją żeliwnej ramy.
Nominalna moc cieplna termokuchni 16,8 kW, moc oddawana do wodnej instalacji grzewczej - 10,3 kW, moc do powietrza (moc ogrzewania zewnętrznymi rozgrzanymi powierzchniami) - 6,5 kW.

W bardzo dobrze zaizolowanym budynku jest w stanie ogrzać kubaturę do 481 m3.
Termorosa XXL DSA 4.0 swe zewnętrzne boczne ściany ma podwójne, a pomiędzy nimi pionowe pustki powietrzne, które tworzą naturalne szyby konwekcyjne. Zimne powietrze z pomieszczenia kuchennego napływa do nich dołem, ogrzewa się w nich i unosi do góry, wydostając się przez górne otwory, na wysokości płyty grzewczej. Obecność bocznych szybów konwekcyjnych wzmaga skuteczność nagrzewania konwekcyjnego pomieszczenia (lub otwartych pomieszczeń) i jednocześnie zmniejsza intensywność nagrzewania się bocznych zewnętrznych ścian kuchni.
Wymiary zewnętrzne termokuchni: szer. 1075 mm (na wysokości galeryjki), wys. 861 mm. głęb. 696 mm.
W drzwiach paleniskowych zastosowano podwójne przeszklenie. Chroni ono, osobę obsługującą termokuchnię, przed gwałtownym promieniowaniem ciepła. Poprzez swą zwiększoną izolacyjność, polepsza warunki termiczne w palenisku, a przez to czystość spalania i skuteczność oczyszczania wewnętrznej szyby.

Wewnątrz paleniska znajduje się wymiennik wodny wykonany ze stali o grubości 5 mm. Ma pojemność 19 litrów. Średnice przyłączy wodnych (zasilania i powrotu) - G 1”.

Komora paleniskowa ma szer. 250 mm, wys. 419 mm i głęb. 400 mm. Przedni otwór paleniska (po otwarciu drzwi) ma szer. 230 mm i wys. 200 mm.
W palenisku Termorosy XXL DSA 4.0, żeliwna platforma rusztowa ma możliwość płynnej, bezstopniowej zmiany wysokości położenia. Zaletą tego rozwiązania jest to, że komora spalania może zostać zmniejszona w sezonie letnim do pojemności wystarczającej do wyprodukowania odpowiednio mniejszej ilości tylko ciepłej wody do celów sanitarnych, przy jednoczesnym zapewnieniu możliwości gotowania na płycie kuchennej i pieczenia w piekarniku. Zimą, opuszczając ruszt na dół, powiększamy pojemność komory załadunkowej, przez co zwiększa nam się moc nominalna kuchni do wody i do powietrza, a także wydłuża autonomia spalania jednego załadunku sezonowanego drewna. Ruszt bardzo wygodnie można bezstopniowo podnosić i opuszczać w zależności od potrzeb, kręcąc w jedną stronę lub w drugą kluczem w kształcie korby. Klucz wsadza się w specjalne miejsce po otwarciu popielnika. Mechanizm podnoszenia rusztu podobny jest do ręcznego podnośnika samochodowego i na takiej samej zasadzie podnosi się i opuszcza.
Ma za zadanie przystosowanie termokuchni do zmieniającego się zapotrzebowania na rodzaj mocy cieplnej. Nawet w okresach przejściowych, precyzyjnie można ją dostosować do aktualnych potrzeb. Ruchomy ruszt pozwala na zmianę jej trybu pracy np. z funkcji centralnego ogrzewania na funkcję gotowania z jednoczesnym przygotowaniem ciepłej wody użytkowej. Górne położenie rusztu optymalizuje wykorzystanie wierzchniej płyty grzejnej, dolne - poprawia skuteczność ogrzewania wody. Wszystkie jej pośrednie funkcje są tak samo łatwo osiągalne.
Płynna regulacja wysokości platformy rusztowej przyczynia się do łatwego przystosowywania termokuchni do różnych obciążeń cieplnych i zadań nie tylko w sezonie grzewczym, ale i poza nim.
Emaliowany na gorąco piekarnik posiada wymiary: szer. 307 mm, wys. 418 mm i głęb. 430 mm.
Termokuchnia ma możliwość podłączenia wylotu spalin do komina z góry, pośrodku płyty grzewczej, lub z tyłu, także pośrodku. Średnica króćca wylotu spalin fi 160 mm.

Wymagany ciąg kominowy 12 Pa.
Ma dość wysokie wymagania kominowe. Przy wysokości czynnej komina 5m wymagany jest dla niej kanał dymowy o przekroju kwadratowym 220x220 mm lub kołowym fi 220 mm, a przy wysokości komina 4 m - kanał dymowy 250x250 mm lub o średnicy fi 250 mm. Średnica fi 200 kanału dymowego lub wymiary otworu kwadratowego 200x200 mm mogą być zastosowane tylko wówczas, gdy wysokość czynna komina nie będzie mniejsza niż 6 m.
Centralnie, na chromowanej listwie ozdobnej, pod galeryjką, umieszczone jest cięgło szybra rozpalania. Pociągając chromowaną gałkę do siebie, podczas rozruchu termokuchni, umożliwiamy gorącym gazom z paleniska ujście do komina najkrótszą drogą. Nawet podczas mglistej i dżdżystej pogody, gdy ciśnienie na zewnątrz jest niskie, krótsza droga przepływu spalin znacznie ułatwia proces rozpalania.
Pośrodku fasady, w górnej części, znajduje się emaliowane pokrętło przełącznika trybu pracy termokuchni. Gdy jest ustawione na symbolu garnka, po lewej stronie, gorące gazy dymowe przepływają nad i wokół piekarnika. W tym trybie korzystamy kulinarnie z całej wierzchniej płyty grzewczej i z piekarnika. Urządzenie grzewcze równomiernie całe się rozgrzewa i ma największą moc konwekcyjną ogrzewania pomieszczenia swymi rozgrzanymi powierzchniami i poprzez wydobywające się z pionowych szybów konwekcyjnych nagrzane powietrze. Gdy pokrętło przełącznika trybu pracy przestawimy na prawo, na symbol wody, gorące gazy dymowe skierowane są bezpośrednio na wymiennik wodny i omywając go, efektywnie podgrzewają przepływającą przez niego wodę grzewczą c.o. Termokuchnia pracuje wtedy bardzo wydajnie w funkcji ogrzewania poprzez wodne centralne ogrzewanie.
W centralnej części fasady kuchni znajduje się termometr wskazujący aktualną temperaturę wody grzewczej w wymienniku wodnym.
Regulacja procesów spalania odbywa się ręcznie, za pomocą niezależnych regulatorów powietrza pierwotnego i wtórnego, i automatycznie, wykorzystując termostat, w który termokuchnia jest wyposażona. Przełącznik termostatu umieszczony jest pośrodku fasady, nad wysuwaną dolną szufladą na opał. Posiada funkcję zwiększania lub zmniejszania automatycznie intensywności spalania, według ręcznie ustawionej nastawy (od 0 do 5). Zawór, którym reguluje termostat intensywność dopływu powietrza do spalania, znajduje się na tylnej ścianie termokuchni. Dzięki niemu możemy precyzyjnie i wygodnie regulować mocą urządzenia grzewczego. Takie rozwiązanie chroni wymiennik wodny przed gwałtownymi i niekontrolowanymi wzrostami temperatury wody grzewczej. Wpływa na stabilność pracy pieca i instalacji grzewczej. Zwiększa autonomię spalania jednego załadunku paliwa (rzadsze dokładanie) i zmniejsza zużycie opału, potaniając koszty ogrzewania. Przejmuje, w dużym stopniu, od użytkownika pieca, trud ciągłego nadzorowania procesów spalania i podnosi bezpieczeństwo użytkowania termokuchni.
Oprócz regulowanych niezależnie dopływów powietrza pierwotnego i wtórnego Termorosa XXL DSA 4.0 posiada fabrycznie ustaloną ilość ogrzanego dopływu powietrza trzeciorzędnego, wydobywającego się z dysz, umieszczonych na wewnętrznym żeliwnym boku paleniska (z prawej strony). Termorosa wyposażona jest więc w system trójstrefowego spalania, w tym system dopalania spalin, optymalizujący czystość spalania drewna we wszystkich jego fazach.
Ma wysoką sprawność 87,5 %. Przy zredukowanym dopływie tlenu do 13 %, emituje do atmosfery 0,1 % CO. Klasa efektywności energetycznej A+
Spełnia wymagania Eoprojektu i jest zgodna z europejską dyrektywą Ecodesign, niemieckim rozporządzeniem BimSchV i restrykcyjnym austriackim Artykułem (15a) Federalnej Ustawy Konstytucyjnej 15A B-VG.
Zużycie drewna przy mocy nominalnej 4,5 kg na godzinę. Urządzenie waży 286 kG.
Instalacja dopływu powietrza z zewnątrz, czy to do budynku z rekuperacją, czy z wentylacją naturalną, musi dostarczać w sposób ciągły dostateczną ilość powietrza do spalania (do 25 m3/h). Oznacza to konieczność doprowadzenia z zewnątrz powietrza, podobnie jak do wkładu kominkowego, o minimalnej średnicy przewodu 120 mm i długości nie większej niż 4 mb. Przewód musi być gładki i nie może mieć więcej niż 3 kolanka, a jego otwór wlotowy powinien być bez żaluzji, ale chroniony kratką zaopatrzoną w siatkę, bez możliwości szczelnego zamknięcia jej. Przy wentylacji naturalnej, jeżeli urządzenie nie będzie szczelnie połączone z instalacją bezpośredniego dopływu powietrza z zewnątrz, wylot powietrza zewnętrznego najlepiej umieścić w takim miejscu, by nie powstał niemile odczuwalny ciąg zimnego powietrza. Najlepiej z tyłu termokuchni, przy podłodze.
Bardzo wysoka sprawność, trójstopniowe czyste spalanie, precyzyjna ręczna regulacja spalania i wygodna automatyczna termostatyczna kontrola mocy termokuchni, bezpieczne przystosowanie urządzenia grzewczego do pracy w układzie zamkniętym w nowoczesnych instalacjach hydraulicznych, wszystko to sprawia, że Termorosa XXL DSA 4.0 jest doskonałym rozwiązaniem, wpływającym na potanienie kosztów ogrzewania. Umożliwia bezpośredni kontakt z płonącym ogniem, umilając pobyt w pomieszczeniu kuchennym. Pozwala cieszyć się smakiem potraw, przyrządzanych na prawdziwym ogniu, na płycie.
Wskazana jest współpraca termokuchni w sezonie grzewczym z buforem wody grzewczej, a poza sezonem grzewczym z odpowiednio pojemnym zasobnikiem ciepłej wody użytkowej.



*****


Włoska termokuchnia Termosuprema Compact DSA, wyposażona w wodny wymiennik cieplny, przeznaczona jest do przygotowywania potraw na wierzchniej płycie kuchennej, pieczenia w piekarniku, produkowania ciepłej wody użytkowej oraz do ogrzewania pomieszczeń mieszkalnych za pośrednictwem wodnej instalacji centralnego ogrzewania. Izbę kuchenną, w której się znajduje, ogrzewa swymi ciepłymi powierzchniami zewnętrznymi i promieniowaniem poprzez szybę paleniska.

Jako opał powinny być używane dobrze wysezonowane (jak do kominka) kawałki drewna liściastego o wilgotności poniżej 20 %.
Drewno nie jest paliwem trwałym, tak jak węgiel kamienny, dlatego ogrzewanie ciągłe w nocy nie jest możliwe. Jest to urządzenie grzewcze z przerywanym spalaniem.

Dostępna jest w czarnym kolorze emalii.

Całkowita moc termiczna 18,5 kW, moc do wody 15 kW, moc do powietrza (moc ogrzewania pomieszczenia swymi rozgrzanymi powierzchniami) 3,5 kW.

W bardzo dobrze zaizolowanym budynku jest w stanie ogrzać kubaturę do 530 m³.

Waży 293 kG.
Emaliowany na gorąco piekarnik posiada wymiary: szer. 307 mm, wys. 418 mm i głęb. 430 mm (55 l).
W dolnej części kuchni znajduje się wysuwana szuflada na drewno, pomagająca w utrzymaniu porządku wokół niej.

Ma możliwość podłączenia wylotu spalin do komina z góry pośrodku płyty grzewczej i z tyłu, także pośrodku. Średnica króćca wylotu spalin fi 160 mm.

Właściwe podciśnienie w kominie powinno wynosić nawet 17-20 Pa (1,7-2,0 mm słupa wody), a komin nie powinien być niższy niż 5 m. Za małe podciśnienie może uniemożliwić właściwe rozgrzanie piekarnika i mieć negatywny wpływ na pieczenie w nim potraw.

Front drzwi paleniska, piekarnika i wysuwanej szuflady wykonany jest z żeliwa, a boki kuchni z blachy stalowej, emaliowanej na gorąco. Górną ramę, płytę grzewczą i dwie duże fajerki ma wykonane z żeliwa. Całość płyty grzewczej jest dokładnie i estetycznie obrobiona, i osadzona z odpowiednią dylatacją w stosunku do okalającej ją ramy. Zabezpiecza to ją przed zdeformowaniem lub pęknięciem.
Termosuprema DSA posiada wymiary zewnętrzne: szer. 982 mm (na wysokości galeryjki), głęb. 667 mm (na wysokości galeryjki) i wys. 854 mm. Palenisko ma wymiary: szer. 257 mm, wys. 350 mm i głęb. 407 mm. Przedni otwór paleniska (po otwarciu drzwi) ma szer. 233 mm i wys. 193 mm.
Z przodu fasady, pod galeryjką, znajduje się chromowana gałka szybra rozpalania. Ułatwia on rozruch termokuchni.
Odpowiednia - manualna (ręczna) - regulacja procesów spalania odbywa się za pomocą dwóch osobnych regulatorów powietrza pierwotnego i wtórnego, znajdujących się na przeszklonych drzwiach maskujących palenisko i popielnik. Ręczna regulacja mocy potrzebna jest przede wszystkim podczas użytkowania Termosupremy dla przyjemności podkładania drewna do paleniska i dla relaksu.
Gdy termokuchnia będzie wykorzystywana w funkcji pieca centralnego ogrzewania, manualne sterowanie będzie wtedy niewskazane i czasochłonnie kłopotliwe. Sprawę załatwia nam wtedy termostat, w który termokuchnia jest wyposażona. Znajduje się on w środkowej części fasady - na dole - nad wysuwaną szufladą na drewno. Posiada funkcję zwiększania lub zmniejszania automatycznie intensywności spalania. Zgodnie z wybraną pozycją, termostat działa za pomocą zaworu wprowadzenia powietrza do paleniska. Przestawiając przełącznik zgodnie ze wskazówkami zegara od 0 do 5 ożywiamy ogień, a od 5 do 0 w stronę przeciwną do wskazówek zegara-przytłumiamy spalanie i zmniejszamy moc urządzenia grzewczego. Zawór, którym reguluje termostat intensywność dopływu powietrza do spalania, znajduje się na tylnej ścianie termokuchni. Dzięki niemu możemy precyzyjnie i wygodnie regulować mocą Termosupremy. Według ręcznie ustawionej nastawy na regulatorze termostatycznym powietrza (od 1 do 5), steruje on automatycznie zaworem powietrznym i odpowiednio przymyka i otwiera dopływ powietrza, w zależności od wcześniej zadanej nastawy temperatury przez użytkownika, by utrzymywać na stałym poziomie właściwą temperaturę.
Wykorzystanie termostatu jest dużą wygodą we właściwym utrzymywaniu stałej temperatury piekarnika podczas jego użytkowania.

Oprócz regulowanych niezależnie dopływów powietrza pierwotnego i wtórnego, termokuchnia posiada fabrycznie ustaloną ilość ogrzanego dopływu powietrza trzeciorzędnego. Wyposażona jest więc w system trójstrefowego spalania, optymalizujący czystość spalania drewna we wszystkich jego fazach.

Posiada bardzo wysoką sprawność 83 %. Przy zredukowanym dopływie tlenu do 13 % emituje do atmosfery 0,12 % CO ( < 1500 mg/m³ ). Posiada klasę efektywności energetycznej A+
Spełnia wymagania Eoprojektu i jest zgodna z europejską dyrektywą Ecodesign, niemieckim rozporządzeniem BimSchV i restrykcyjnym austriackim Artykułem (15a) Federalnej Ustawy Konstytucyjnej 15A B-VG.
W osiąganiu wysokich parametrów, dużą zasługę mają zastosowane dwa oddzielne dopływy powietrza do spalania: pierwotnego i wtórnego. Każdy z tych dopływów powietrza jest niezależnie od siebie regulowany. Łatwiej jest wpływać więc przy ich pomocy na precyzyjniejsze i czystsze ujarzmianie procesów spalania w różnych etapach spalania drewna, także podczas zredukowanego dopływu powietrza, gdy chcemy by autonomia spalania kuchni była jak najdłuższa.

W urządzeniach grzewczych z regulowanym dopływem powietrza wtórnego dużo łatwiej jest wytworzyć właściwsze warunki termiczne, w których procesy spalania przebiegają dużo czyściej w porównaniu do urządzeń grzewczych wyposażonych tylko w jeden dopływ powietrza pod ruszt. W urządzeniach posiadających tylko jeden regulowany dopływ powietrza pierwotnego, podczas przytłumienia tego dopływu powietrza, by uzyskać dłuższy czas spalania drewna, dochodzi do tlenia się załadowanego paliwa, czyli niecałkowitego spalania i osadzania się szkodliwej smoły drzewnej na ściankach paleniska, komory dymowej, rur czopucha i w przewodzie kominowym na całej jego wysokości. Jest to bardzo uciążliwy i niebezpieczny proces, grożący wybuchem pożaru komina.
Zmienna regulacja proporcji powietrza pierwotnego i wtórnego jest potrzebna także do efektywniejszego spalania różnych rodzajów paliw. Proporcja powietrza pierwotnego do wtórnego jest inna przy paleniu drewnem, a inna przy stosowaniu brykietów drzewnych.
Na czystość spalania i osiąganie przez termokuchnię bardzo wysokiej sprawności ma też znaczący wpływ dopływ powietrza trzeciorzędnego, w który jest wyposażona. Przedostające się do paleniska powietrze trzeciorzędne jest ogrzane. Łatwiej więc miesza się z gorącymi gazami w palenisku i wytwarza bardziej jednorodny dym, który w takiej postaci ulega dokładniejszemu dopaleniu. Intensywość dopływu powietrza tercjalnego jest stała, ustalona fabrycznie w warunkach laboratoryjnych.
Wysoka sprawność i czystość spalania to ekonomika i bezpieczeństwo użytkowania.
W palenisku Termosupremy żeliwna platforma rusztowa ma możliwość płynnej, bezstopniowej zmiany wysokości położenia. Zaletą tego rozwiązania jest to, że komora spalania może zostać zmniejszona w sezonie letnim do pojemności wystarczającej do wyprodukowania odpowiednio mniejszej ilości tylko ciepłej wody do celów sanitarnych, przy jednoczesnym zapewnieniu możliwości gotowania na płycie kuchennej i pieczenia w piekarniku. Zimą, opuszczając ruszt na dół, powiększamy pojemność komory załadunkowej, przez co zwiększa nam się moc nominalna kuchni do wody i do powietrza, a także wydłuża autonomia spalania jednego załadunku sezonowanego drewna. Ruszt bardzo wygodnie można bezstopniowo podnosić i opuszczać w zależności od potrzeb, kręcąc w jedną stronę lub w drugą kluczem w kształcie korby. Klucz wsadza się w specjalne miejsce po otwarciu popielnika. Mechanizm podnoszenia rusztu podobny jest do ręcznego podnośnika samochodowego i na takiej samej zasadzie podnosi się i opuszcza.
Ma za zadanie przystosowanie termokuchni do zmieniającego się zapotrzebowania na rodzaj mocy cieplnej. Nawet w okresach przejściowych, precyzyjnie można ją dostosować do aktualnych potrzeb. Ruchomy ruszt pozwala na zmianę jej trybu pracy np. z funkcji centralnego ogrzewania na funkcję gotowania z jednoczesnym przygotowaniem ciepłej wody użytkowej. Górne położenie rusztu optymalizuje wykorzystanie wierzchniej płyty grzejnej, dolne - poprawia skuteczność ogrzewania wody. Wszystkie jej pośrednie funkcje są tak samo łatwo osiągalne.
Płynna regulacja wysokości platformy rusztowej przyczynia się do łatwego przystosowywania termokuchni do różnych obciążeń cieplnych i zadań nie tylko w sezonie grzewczym, ale i poza nim.
Wymiennik wodny ma pojemność 22 litrów. W centralnej części fasady kuchni znajduje się termometr wskazujący aktualną temperaturę wody grzewczej w wymienniku wodnym. Średnice przyłączy wodnych (zasilania i powrotu) - G 1 ¼”. Standardowo w wymiennik wodny wbudowana jest wężownica bezpieczeństwa (G ½”). Dzięki niej termokuchnia bezpiecznie może być włączona do układu hydraulicznego zamkniętego z przeponowym naczyniem wzbiorczym.

Została skonstruowana przede wszystkim do nowoczesnych układów zamkniętych.

Może być użytkowana także w układzie otwartym z przepływowym naczyniem wyrównawczym.

Z wbudowaną wężownicą i przy dodatkowo zamontowanym bezprądowym zaworze termicznym, termokuchnia może być chroniona przed nadmiernym wzrostem temperatury i ciśnienia w układzie, nawet w przypadku braku prądu. Bezprądowy zawór termiczny automatycznie upuszcza do kanalizacji za gorącą wodę z wężownicy (95°C), obniżając temperaturę wody w wymienniku wodnym termokuchni poniżej wartości krańcowej przegrzania. Bezprądowy zawór termiczny, upuszczając wodę z wężownicy, a nie bezpośrednio z wymiennika termokuchni, chroni cały układ hydrauliczny przed napływem nowej wody uzupełniającej z wodociągu, a działającej destruktywnie na instalację grzewczą. Znacznie wydłuża się przez to bezawaryjne użytkowanie wodnej instalacji grzewczej, przy zapewnieniu maksimum bezpieczeństwa całego układu. Takie rozwiązanie pośredniego schładzania, poprzez wężownicę bezpieczeństwa, chroni także skutecznie wymiennik wodny przed pęknięciem pod wpływem szoku termicznego.
Ogrzewanie pomieszczeń odbywa się w trojaki sposób: za pomocą medium wodnego, poprzez wypromieniowywanie ciepła przez szybę witroceramiczną, a także przez ogrzewanie powietrza ciepłymi powierzchniami zewnętrznymi urządzenia grzewczego.
Na środku fasady kuchni - w jej górnej części - znajduje się okrągły przełącznik, za pomocą którego aktywuje się potrzebne w danej chwili funkcje termokuchni, poprzez odpowiednie przekierowanie drogi przepływu gorących gazów paleniskowych. Służy on do przekształcania urządzenia z funkcji gotowania i pieczenia na funkcję centralnego ogrzewania wodnego.
W funkcji gotowania i pieczenia (regulator ustawiony w lewo na symbol tygla) gorące gazy drzewne przemieszczają się pod płytą gotowania nad piekarnikiem i opływają go wokoło. Moc gotowania na płycie kuchennej jest wtedy największa, a piekarnik może osiągnąć wysoką temperaturę. Temperatura wewnętrzna urządzenia grzewczego rośnie w sposób jednolity i termokuchnia oddaje, swymi wszystkimi zewnętrznymi powierzchniami grzewczymi, ciepło (w postaci konwekcji) o największej mocy do otoczenia.
W funkcji centralnego ogrzewania (pokrętło ustawione w prawo na symbol wody) gorące gazy paleniskowe przekierowywane są poprzez wymiennik wodny i przede wszystkim jemu i przepływającej przez niego wodzie grzewczej przekazują swą energię cieplną.
Dla właściwego i bezpiecznego funkcjonowania urządzenia grzewczego, wykorzystującego naturalny ciąg komina, do pomieszczenia, gdzie jest zainstalowana termokuchnia, musi być dostarczana w sposób ciągły dostateczna ilość powietrza do spalania (do 25 m³/h). Oznacza to konieczność doprowadzenia z zewnątrz powietrza, podobnie jak do wkładu kominkowego, o minimalnej średnicy przewodu 120 mm i długości nie większej niż 4 mb. Przewód nie może mieć więcej niż 3 kolanka, a jego otwór wlotowy powinien być chroniony kratką zaopatrzoną w siatkę, bez możliwości szczelnego zamknięcia jej. Wylot najlepiej umieścić w takim miejscu, by nie powstał niemile odczuwalny ciąg zimnego powietrza; najlepiej z tyłu termokuchni przy podłodze.
Nie jest przystosowana do zamontowania w budynku z rekuperacją.
Wskazana jest współpraca Termosupremy w sezonie grzewczym z buforem wody grzewczej, a poza sezonem grzewczym z odpowiednio pojemnym zasobnikiem ciepłej wody użytkowej.
Ładny wyrazisty design, wysoka sprawność, trójstopniowe czyste spalanie, bezpieczne przystosowanie urządzenia grzewczego do pracy w układzie zamkniętym w nowoczesnych instalacjach hydraulicznych, to atuty tej termokuchni.


*****

Termopiecyki

Włoski termopiecyk Termorossella Plus Evo DSA 4.0 (bez piekarnika) i Termorossella Plus Forno DSA 4.0 (z piekarnikiem) przystosowany jest do spalania sezonowanych polan drewna liściastego o wilgotności poniżej 20 %.
Drewno nie jest paliwem trwałym, tak jak węgiel kamienny, dlatego ogrzewanie ciągłe w nocy nie jest możliwe. Jest to urządzenie grzewcze z przerywanym spalaniem.

Wyposażony jest w wymiennik wodny o pojemności 18,5 litra.

Przeznaczony jest do wspomagania domowej (mieszkaniowej) wodnej instalacji grzewczej i do wytwarzania ciepłej wody użytkowej.

W wymiennik wodny (wykonany ze stali grubości 5 mm) wbudowana jest wężownica bezpieczeństwa. Dzięki niej, termopiecyk (z piekarnikiem lub bez) bezpiecznie może być włączony do każdego układu hydraulicznego zamkniętego z przeponowym naczyniem wzbiorczym. Został skonstruowany przede wszystkim do nowoczesnych układów zamkniętych.

Może być użytkowany także w układzie otwartym z przepływowym naczyniem wyrównawczym.

Produkowany jest w okładzinie kaflowej, w kolorze szkliwa: czerwieni winnej (bordeaux) i kremowym (pergamena) z wypukłym motywem kwiatowym, a także w naturalnym kamieniu wulkanicznym (petra).

Wymiary zewnętrzne termopiecyka bez piekarnika: szer. 559 mm, wys. 915 mm, głęb. 533 mm. W okładzinie kaflowej waży 162 kG, z kamieniem wulkanicznym - 175 kG.

Termorossella Plus Forno Dsa 4.0 z piekarnikiem to wersja termopiecyka, który może być wykorzystywany - podczas ogrzewania pomieszczeń i podgrzewania ciepłej wody użytkowej - także do przygotowywania potraw wymagających pieczenia.

Piekarnik, umieszczony powyżej komory spalania, otoczony jest z pięciu stron gorącymi gazami paleniskowymi. W pełni można wykorzystać wszystkie jego funkcje.

Termopiecyk z piekarnikiem wyśmienicie sprawdza się w pomieszczeniu kuchennym, w aneksie jadalnym czy w salonie otwartym na aneks jadalny lub kuchnię.

Zajmuje bardzo mało przestrzeni, więc może być ulokowany w nietypowych miejscach (i to mniejszych pomieszczeń), w takich, w których pomysł zamontowania kominka z płaszczem wodnym nigdy nie przyszedłby nam do głowy. Pomimo tego, że posiada piekarnik, to i tak ma niewielkie wymiary w stosunku do kominka. Nie dominuje w pomieszczeniach, lecz dyskretnie wkomponowuje się w nie.

W niecierpliwym oczekiwaniu na pyszną potrawę z piekarnika, w międzyczasie można podziwiać hipnotyczne płomienie w przeszklonym palenisku, mające kojący wpływ na zestresowanych oczekiwaniem na konsumpcję żarłoków.

Termorossella Forno z piekarnikiem to dobry wybór do domku letniskowego. Instalacja wodna c.o. musi być ze środkiem chroniącym ją przed zamarznięciem.

Termopiecyk ogrzeje, wytworzy ciepłą wodę użytkową i szybko przygotuje potrawę dla przyjezdnych, np. zakupioną podczas podróży pizzę w markecie spożywczym.

Zamontowany w gospodzie, gościńcu, będzie tanim źródłem ogrzewania pomieszczenia, przygotowywania wody sanitarnej do zmywania, obiektem wytwarzającym czarujący nastrój i pomocnikiem w przyrządzaniu potraw, wymagających pieczenia i zapiekania - i to na oczach oczekujących wygłodniałych gości.

Termorossella Plus Forno Dsa 4.0 z piekarnikiem posiada taką samą szerokość jak Termorossella Plus Evo DSA 4.0 bez piekarnika - 559 mm i głębokość - 533 mm. Wysokość termopiecyka z piekarnikiem wynosi 1359 mm.

W okładzinie kaflowej waży 218 kG, z kamieniem wulkanicznym - 242 kG.

Wszystkie przedstawione poniżej dane i parametry dotyczą zarówno termorosselli z piekarnikiem (Termorossella Plus Forno DSA 4.0), jak i bez piekarnika (Termorossella Plus Evo DSA 4.0).

Otwierane przeszklone żeliwne drzwi paleniska zasłaniają wnękę popielnika z wysuwanym zbiornikiem na popiół. W dolnej części paleniska znajduje się zdejmowany obrotowy ruszt.

Palenisko ma szer. 307 mm, wys. 347 i głęb. 345 mm. Moc nominalna Termorosselli 11,1 kW.

Jest w stanie ogrzać kubaturę do 318 m³, w zależności od stopnia zaizolowania budynku.

Przy spalaniu nominalnym osiąga moc do wody 8 kW, a do powietrza (ogrzewanie przez szybę i powierzchniami kaflowymi) 3,1 kW. Dzięki posiadaniu małej mocy konwekcyjnej (do powietrza) jest wygodny do zamontowania w mniejszym pomieszczeniu, gdyż nie przegrzewa go, mimo oddawania dużej mocy do wody, a więc skutecznego dogrzewania dalszych pomieszczeń.

Małe wymiary gabarytowe są dodatkowym atutem do umieszczenia jego bezproblemowo w mniejszym pomieszczeniu. Nie przegrzeje izby o powierzchni od 20 do 30 m², jak to ma miejsce w przypadku zamontowania nawet najmniejszej mocy wkładu kominkowego z płaszczem wodnym.

Pomiędzy metalowym gorącym płaszczem pieca a zewnętrzną okładziną kaflową znajdują się pionowe szyby konwekcyjne w postaci pustki powietrznej, które intensyfikują ogrzewanie konwekcyjne, a jednocześnie przyczyniają się do tego, że zewnętrzny płaszcz kaflowy nie nagrzewa się do bardzo wysokich temperatur, przy których dotknięcie jego powierzchni może grozić poparzeniem. Użytkowanie termopiecyka z dwupłaszczową konstrukcją oddzieloną od siebie pustką powietrzną, nawet w domu z bala, jest dużo bezpieczniejsze w stosunku do zamontowanego w jego miejsce np. termopiecyka metalowego.
Wyposażony jest w niezależnie regulowany dopływ powietrza pierwotnego i wtórnego. Regulator powietrza pierwotnego jest w postaci - bardzo wygodnego w użyciu - termostatu. Termostat posiada funkcję automatycznego zwiększania lub zmniejszania intensywności spalania. W zależności od wybranej pozycji, termostat działa na zawór regulujący wprowadzanie powietrza do paleniska, umieszczony z tyłu urządzenia. Obracając pokrętło zgodnie z ruchem wskazówek zegara od 0 do 5, ożywiamy ogień, a przekręcając je w przeciwną stronę od 5 do 0 - zmniejszamy intensywność spalania. Urządzenie jest o wysokiej precyzji działania. Niezwykle lekko, bez stosowania siły na pokrętle, przestawia się je z jednej pozycji w drugą.

Termostat to bardzo użyteczne i komfortowe rozwiązanie w sterowaniu mocą pieca w funkcji ogrzewania. Według ręcznie ustawionej nastawy na regulatorze termostatycznym powietrza (od 1 do 5), steruje on automatycznie zaworem powietrznym i odpowiednio przymyka i otwiera dopływ powietrza, w zależności od wcześniej zadanej nastawy temperatury przez użytkownika, by utrzymywać na stałym poziomie właściwą temperaturę. Takie rozwiązanie chroni wymiennik wodny przed gwałtownymi i niekontrolowanymi wzrostami temperatury wody grzewczej. Wpływa na stabilność pracy pieca i instalacji grzewczej. Zwiększa autonomię spalania jednego załadunku paliwa (rzadsze dokładanie) i zmniejsza zużycie opału, potaniając koszty ogrzewania. Przejmuje, w dużym stopniu, od użytkownika pieca, trud ciągłego nadzorowania procesów spalania i podnosi bezpieczeństwo użytkowania termopiecyka.
Wykorzystanie termostatu jest dużą wygodą we właściwym utrzymywaniu stałej temperatury piekarnika podczas jego użytkowania.
W Termorosselli Plus Evo DSA 4.0 (bez piekarnika) pokrętło regulatora temostatu znajduje się na fasadzie wysuwanej szuflady na drewno. W Termorosselli Plus Forno DSA 4.0 (z piekarnikiem) dostęp do niego jest po wysunięciu dolnej szuflady na opał.
Regulator powietrza wtórnego znajduje się nad drzwiami paleniska. Regulator musi być otwarty (a więc dźwignia musi być przesunięta w prawo) szczególnie przy spalaniu drewna, aby niespalone gazy mogły zostać dopalone. Za pomocą tego regulatora można regulować moc grzewczą termopieca. Pozostawiając go lekko uchylonego, w zależności od ciągu komina, utrzymujemy szybę paleniska w czystości.
Termopiecyk posiada także fabrycznie ustaloną wielkość dopływu powietrza tercjalnego (pełniącego funkcję katalizatora), którego wyloty znajdują się na tylnej ścianie paleniska. Powietrze to dodatkowo zwiększa czystość spalania i dopalania gorących gazów drzewnych. Termopiecyk charakteryzuje się czystym, trzystrefowym spalaniem.

Ma bardzo wysoką sprawność 88 %. Przy zredukowanym dopływie tlenu do spalania do 13% emituje do atmosfery tylko 0,073 % CO.

Klasa efektywności energetycznej A+

Spełnia wymagania Eoprojektu i jest zgodny z europejską dyrektywą Ecodesign, niemieckim rozporządzeniem BimSchV i restrykcyjnym austriackim Artykułem (15a) Federalnej Ustawy Konstytucyjnej 15A B-VG.

Ten bardzo estetyczny termopiecyk wytwarza przytulną atmosferę i skutecznie obniża koszty ogrzewania całego mieszkania lub domu.
Króciec wylotu spalin o średnicy fi 130 mm jest zamontowany tylko na górze, w tylnej części żeliwnej płyty grzewczej. Termorossella (w wersji z piekarnikiem lub bez) może być więc podłączona do kanału dymowego tylko od góry. W przedniej części wierzchniej płyty żeliwnej (w obu wersjach) znajduje się wyjmowany krążek żeliwny, na którym można postawić sobie czajnik z herbatą lub podgrzać jedzenie. Oznacza to, że właściciele termorosselli z piekarnikiem mogą także postawić na fajerce nad piekarnikiem np. czajnik z podgrzewaną wodą.

Ma dość wysokie wymagania kominowe. Przy wysokości czynnej komina 5m wymagany jest dla niej kanał dymowy o przekroju kwadratowym 220x220 mm lub kołowym fi 220 mm, a przy wysokości komina 4 m - kanał dymowy 250x250 mm lub o średnicy fi 250 mm. Średnica fi 200 kanału dymowego lub wymiary otworu kwadratowego 200x200 mm mogą być zastosowane tylko wówczas, gdy wysokość czynna komina nie będzie mniejsza niż 6 m.
Przy ceramicznym kominie systemowym występująca duża różnica między średnicą trójnika ceramicznego komina systemowego ( fi 200, 220 a nawet fi 250 mm) a średnicą rur przyłączeniowych termopiecyka (fi 130 mm), stwarza nie lada wyzwanie dla wykonania estetycznego podłączenia rur przyłączeniowych termopiecyka. Dużo wygodniejszym rozwiązaniem - i mniej problemowym - jest podłączenie termopiecyka do systemowego komina z lawy wulkanicznej.
Dla właściwego i bezpiecznego funkcjonowania urządzenia grzewczego, wykorzystującego naturalny ciąg komina, do pomieszczenia, gdzie jest zainstalowany termopiecyk, musi być dostarczana w sposób ciągły dostateczna ilość powietrza do spalania (do 25 m³/h). Oznacza to konieczność doprowadzenia z zewnątrz powietrza, podobnie jak do wkładu kominkowego, o minimalnej średnicy przewodu 100 mm i długości nie większej niż 3 mb. Przewód nie może mieć więcej niż 3 kolanka, a jego otwór wlotowy powinien być chroniony kratką zaopatrzoną w siatkę, bez możliwości szczelnego zamknięcia jej. Wylot najlepiej umieścić w takim miejscu, by nie powstał niemile odczuwalny ciąg zimnego powietrza; najlepiej z tyłu termopiecyka przy podłodze.

W opcji można zamówić dodatkowy pierścień wentylacyjny fi 100 mm (do Termorosselli Plus Evo DSA 4.0) lub fi 120 mm (do Termorosselli Plus Forno DSA 4.0), który montuje się z tyłu urządzenia grzewczego. Umożliwia on bezpośrednie dostarczenie powietrza z zewnątrz do paleniska urządzenia grzewczego. Połączenie to nie jest szczelne w 100 %, dlatego Termorossella nie nadaje się do zamontowania w budynkach posiadających rekuperację.
Aby optymalnie wykorzystać i właściwie zagospodarować wytwarzaną przez termopiecyk moc cieplną do wody, wskazane jest zamontowanie, w układzie hydraulicznym, zbiornika akumulacyjnego wody grzewczej. Zbiornik ten ułatwi współpracę termopiecyka np. z kotłem gazowym, termokuchnią, instalacją solarną lub z innymi urządzeniami grzewczymi, jeżeli będziemy chcieli mieć wpiętych w układ kilka alternatywnych źródeł ogrzewania, uzupełniających się wzajemnie. W Niemczech jest wymóg zamontowania tego termopiecyka z buforem o pojemności co najmniej 500 litrów.



*****


Włoski termopiecyk Termonicoletta Evo DSA 4.0 (bez piekarnika) i Termonicoletta Forno DSA 4.0 (z piekarnikiem) przystosowany jest do spalania sezonowanego drewna liściastego o wilgotności poniżej 20 %.
Drewno nie jest paliwem trwałym, tak jak węgiel kamienny, dlatego ogrzewanie ciągłe w nocy nie jest możliwe. Jest to urządzenie grzewcze z przerywanym spalaniem.

Posiada wymiennik wodny o pojemności 18,5 litra.

Przeznaczony jest do wspomagania domowej (mieszkaniowej) wodnej instalacji grzewczej i do wytwarzania ciepłej wody użytkowej.

W wymiennik wodny (wykonany ze stali grubości 5 mm) wbudowana jest wężownica bezpieczeństwa. Dzięki niej termopiecyk (z piekarnikiem lub bez) bezpiecznie może być włączony do każdego układu hydraulicznego zamkniętego z przeponowym naczyniem wzbiorczym. Został skonstruowany przede wszystkim do nowoczesnych układów zamkniętych.

Może być użytkowany także w układzie otwartym z przepływowym naczyniem wyrównawczym.

Produkowany jest w okładzinie kaflowej w szkliwie koloru czerwieni winnej (bordeaux).

Wymiary zewnętrzne Termonicoletty Evo DSA 4.0 bez piekarnika: szer. 587 mm, wys. 980 mm, głęb. 575 mm. Waży 183 kG.

Termonicoletta Forno DSA 4.0 z piekarnikiem to wersja termopiecyka, który może być wykorzystywany - podczas ogrzewania pomieszczeń i podgrzewania ciepłej wody użytkowej - także do przygotowywania potraw wymagających pieczenia.

Piekarnik, umieszczony powyżej komory spalania, otoczony jest z pięciu stron gorącymi gazami paleniskowymi. W pełni można wykorzystać wszystkie jego funkcje.
Termopiecyk z piekarnikiem wyśmienicie sprawdza się w pomieszczeniu kuchennym, w aneksie jadalnym czy w salonie otwartym na aneks jadalny lub kuchnię.

Zajmuje mało przestrzeni, więc może być ulokowany w nietypowych miejscach (i to mniejszych pomieszczeń), w takich, w których pomysł zamontowania kominka z płaszczem wodnym nigdy nie przyszedłby nam do głowy.

Termonicoletta z piekarnikiem to dobry wybór do domku letniskowego (instalacja wodna c.o. musi być ze środkiem niezamarzającym).

Termopiecyk ogrzeje, wytworzy ciepłą wodę użytkową i szybko przygotuje potrawę dla przyjezdnych, np. zakupioną podczas podróży pizzę w markecie spożywczym.

Zamontowany w gospodzie, gościńcu, będzie tanim źródłem ogrzewania pomieszczenia, przygotowywania wody sanitarnej do zmywania, obiektem wytwarzającym czarujący nastrój i pomocnikiem w przyrządzaniu potraw wymagających pieczenia i zapiekania - i to na oczach oczekujących wygłodniałych gości.
Termonicoletta Forno Dsa 4.0 z piekarnikiem posiada taką samą szerokość jak Termonicoletta Evo DSA 4.0 bez piekarnika - 587 mm i głębokość - 572 mm. Wysokość termopiecyka z piekarnikiem wynosi 1423 mm. Waży 254 kG.
Wszystkie przedstawione poniżej dane i parametry dotyczą zarówno termonicoletty z piekarnikiem (Termonicoletta Forno DSA 4.0), jak i bez piekarnika (Termonicoletta Evo DSA 4.0).
Otwierane przeszklone żeliwne drzwi paleniska zasłaniają wnękę popielnika z wysuwanym zbiornikiem na popiół. W dolnej części paleniska znajduje się zdejmowany obrotowy ruszt.
Palenisko ma szer. 307 mm, wys. 347 mm i głęb. 345 mm. Moc nominalna Termonicoletty 11,1 kW.

Jest w stanie ogrzać kubaturę do 318 m³ w zależności od stopnia zaizolowania budynku.

Przy spalaniu nominalnym osiąga moc do wody 8 kW, a do powietrza (ogrzewanie przez szybę i powierzchniami kaflowymi) 3,1 kW. Dzięki posiadaniu małej mocy konwekcyjnej (do powietrza) jest wygodny do zamontowania w mniejszym pomieszczeniu, gdyż nie przegrzewa go, mimo oddawania dużej mocy do wody, a więc skutecznego dogrzewania dalszych pomieszczeń.

Małe wymiary gabarytowe są dodatkowym atutem do umieszczenia jego bezproblemowo w mniejszym pomieszczeniu. Nie przegrzeje izby o powierzchni od 20 do 30 m², jak to ma miejsce w przypadku zamontowania nawet najmniejszej mocy wkładu kominkowego z płaszczem wodnym.
Pomiędzy metalowym gorącym płaszczem pieca a zewnętrzną okładziną kaflową znajdują się pionowe szyby konwekcyjne w postaci pustki powietrznej, które intensyfikują ogrzewanie konwekcyjne, a jednocześnie przyczyniają się do tego, że zewnętrzny płaszcz kaflowy nie nagrzewa się do bardzo wysokich temperatur, przy których dotknięcie jego powierzchni może grozić poparzeniem. Pionowe szyby konwekcyjne ogrzanego powietrza posiadają swoje wyloty w poziomym górnym kaflu. Użytkowanie termopiecyka z dwupłaszczową konstrukcją, oddzieloną od siebie przestrzenią powietrzną, nawet w domu z bala, jest dużo bezpieczniejsze w stosunku do zamontowanego w jego miejsce np. termopiecyka metalowego.
Wyposażony jest w niezależnie regulowany dopływ powietrza pierwotnego i wtórnego. Regulator powietrza pierwotnego jest w postaci - bardzo wygodnego w użyciu - termostatu. Termostat posiada funkcję automatycznego zwiększania lub zmniejszania intensywności spalania. W zależności od wybranej pozycji, termostat działa na zawór regulujący wprowadzanie powietrza do paleniska, umieszczony z tyłu urządzenia. Obracając pokrętło zgodnie z ruchem wskazówek zegara od 0 do 5, ożywiamy ogień, a przekręcając je w przeciwną stronę od 5 do 0 - zmniejszamy intensywność spalania. Urządzenie jest o wysokiej precyzji działania. Niezwykle lekko, bez stosowania siły na pokrętle, przestawia się je z jednej pozycji w drugą.

Termostat to bardzo użyteczne i komfortowe rozwiązanie w sterowaniu mocą pieca w funkcji ogrzewania. Według ręcznie ustawionej nastawy na regulatorze termostatycznym powietrza (od 1 do 5), steruje on automatycznie zaworem powietrznym i odpowiednio przymyka i otwiera dopływ powietrza, w zależności od wcześniej zadanej nastawy temperatury przez użytkownika, by utrzymywać na stałym poziomie właściwą temperaturę. Takie rozwiązanie chroni wymiennik wodny przed gwałtownymi i niekontrolowanymi wzrostami temperatury wody grzewczej. Wpływa na stabilność pracy pieca i instalacji grzewczej. Zwiększa autonomię spalania jednego załadunku paliwa (rzadsze dokładanie) i zmniejsza zużycie opału, potaniając koszty ogrzewania. Przejmuje, w dużym stopniu, od użytkownika pieca, trud ciągłego nadzorowania procesów spalania i podnosi bezpieczeństwo użytkowania termopiecyka.
Wykorzystanie termostatu jest dużą wygodą we właściwym utrzymywaniu stałej temperatury piekarnika podczas jego użytkowania.
W Termonicoletcie Evo DSA 4.0 (bez piekarnika) pokrętło regulatora temostatu znajduje się na fasadzie wysuwanej szuflady na drewno. W Termonicoletcie Forno DSA 4.0 (z piekarnikiem) dostęp do niego jest po wysunięciu dolnej szuflady na opał.
Regulator powietrza wtórnego znajduje się nad drzwiami paleniska. Regulator musi być otwarty (a więc dźwignia musi być przesunięta w prawo) szczególnie przy spalaniu drewna, aby niespalone gazy mogły zostać dopalone. Za pomocą tego regulatora można regulować moc grzewczą termopieca. Pozostawiając go lekko uchylonego, w zależności od ciągu komina, utrzymujemy szybę paleniska w czystości.
Termopiecyk posiada także fabrycznie ustaloną wielkość dopływu powietrza tercjalnego (pełniącego funkcję katalizatora), którego wyloty znajdują się na tylnej ścianie paleniska. Powietrze to dodatkowo zwiększa czystość spalania i dopalania gorących gazów drzewnych. Termopiecyk charakteryzuje się czystym, trzystrefowym spalaniem.

Ma bardzo wysoką sprawność 88 %. Przy zredukowanym dopływie tlenu do spalania do 13% emituje do atmosfery tylko 0,073 % CO.

Klasa efektywności energetycznej A+

Spełnia wymagania Eoprojektu i jest zgodny z europejską dyrektywą Ecodesign, niemieckim rozporządzeniem BimSchV i restrykcyjnym austriackim Artykułem (15a) Federalnej Ustawy Konstytucyjnej 15A B-VG.

Ten bardzo estetyczny termopiecyk wytwarza przytulną atmosferę i skutecznie obniża koszty ogrzewania całego mieszkania lub domu.
Króciec wylotu spalin o średnicy fi 130 mm jest zamontowany tylko na górze, w tylnej części kaflowej płyty grzewczej. Termonicoletta (w wersji z piekarnikiem lub bez) może być więc podłączona do kanału dymowego tylko od góry.

Ma dość wysokie wymagania kominowe. Przy wysokości czynnej komina 5 m wymagany jest dla niej kanał dymowy o przekroju kwadratowym 220x220 mm lub kołowym fi 220 mm, a przy wysokości komina 4 m - kanał dymowy 250x250 mm lub o średnicy fi 250 mm. Średnica fi 200 kanału dymowego lub wymiary otworu kwadratowego 200x200 mm mogą być zastosowane tylko wówczas, gdy wysokość czynna komina nie będzie mniejsza niż 6 m.
Przy ceramicznym kominie systemowym występująca duża różnica między średnicą trójnika ceramicznego komina systemowego ( fi 200, 220 a nawet fi 250 mm) a średnicą rur przyłączeniowych termopiecyka (fi 130 mm) stwarza nie lada wyzwanie dla wykonania estetycznego podłączenia rur przyłączeniowych termopiecyka. Dużo wygodniejszym rozwiązaniem - i mniej problemowym - jest podłączenie termopiecyka do systemowego komina z lawy wulkanicznej.
Dla właściwego i bezpiecznego funkcjonowania urządzenia grzewczego, wykorzystującego naturalny ciąg komina, do pomieszczenia gdzie jest zainstalowany termopiecyk, musi być dostarczana w sposób ciągły dostateczna ilość powietrza do spalania (do 25 m³/h). Oznacza to konieczność doprowadzenia z zewnątrz powietrza, podobnie jak do wkładu kominkowego, o minimalnej średnicy przewodu 100 mm i długości nie większej niż 3 mb. Przewód nie może mieć więcej niż 3 kolanka, a jego otwór wlotowy powinien być chroniony kratką zaopatrzoną w siatkę, bez możliwości szczelnego zamknięcia jej. Wylot najlepiej umieścić w takim miejscu, by nie powstał niemile odczuwalny ciąg zimnego powietrza; najlepiej z tyłu termopiecyka przy podłodze.
W opcji można zamówić dodatkowy pierścień wentylacyjny fi 100 mm (do Termonicoletty Evo DSA 4.0) lub fi 120 mm (do Termonicoletty Forno DSA 4.0), który montuje się z tyłu urządzenia grzewczego. Umożliwia on bezpośrednie dostarczenie powietrza z zewnątrz do paleniska urządzenia grzewczego. Połączenie to nie jest szczelne w 100 %, dlatego Termorossella nie nadaje się do zamontowania w budynkach posiadających rekuperację.
Aby optymalnie wykorzystać i właściwie zagospodarować wytwarzaną przez termopiecyk moc cieplną do wody, wskazane jest zamontowanie, w układzie hydraulicznym, zbiornika akumulacyjnego wody grzewczej. Zbiornik ten ułatwi współpracę termopiecyka np. z kotłem gazowym, termokuchnią, instalacją solarną lub z innymi urządzeniami grzewczymi, jeżeli będziemy chcieli mieć wpiętych w układ kilka alternatywnych źródeł ogrzewania, uzupełniających się wzajemnie. W Niemczech jest wymóg zamontowania tego termopiecyka z buforem o pojemności co najmniej 500 litrów.
* Termopiecyki Termonicoletta Evo DSA 4.0 (bez piekarnika) i Termonicoletta Forno DSA 4.0 (z piekarnikiem) charakteryzują się posiadaniem takich samych osiągów i bardzo zbliżonych danych technicznych, jak wcześniej przedstawione Termorossella Plus Evo DSA 4.0 (bez piekarnika) i Termorossella Plus Forno DSA 4.0 (z piekarnikiem).

A czym się różnią? Termorossella (bez piekarnika i z piekarnikiem) ma więcej metalowych powierzchni, które nagrzewają się mocniej, a przez to mogą być potencjalnie niebezpieczniejsze w kontakcie z nimi. Z drugiej strony Termorossella, w jednej wersji i w drugiej, posiada żeliwny krążek, na którym można postawić czajnik z herbatą lub podgrzać jedzenie. Kaflowa Termonicoletta nie ma możliwości podgrzania herbaty lub potraw, gdyż w górnej części (bez piekarnika i z piekarnikiem) ma zamontowany duży kafel, a nie żeliwną płytę z wyjmowanym krążkiem. Nie ma też czterech pionowych metalowych narożników jak Termorossella. Narożnikami są boczne kafle. Większa powierzchnia płaszcza kaflowego, a mniejsza metalowych części, może być dla niektórych klientów ważnym argumentem w wyborze tego termopiecyka. Dla tych osób, które - podczas ogrzewania mieszkania - mają potrzebę podgrzania posiłku na płycie, na pewno lepszym wyborem będzie Termorossella.



*****

Termopiecyków na rynku jest bogaty wybór. My przedstawiliśmy Państwu tylko kilka z nich, subiektywnie przez nas wybranych. Dostępne są w obudowach żeliwnych, stalowych, stalowych obłożonych kaflami ceramicznymi, okładziną z piaskowca lub z kamienia wulkanicznego. Występują także w samej zabudowie kaflowej, w której częścią konstrukcyjną są tylko połączone ze sobą kafle, bez żadnych metalowych części. Termopiecyki obdarzone są zróżnicowanymi mocami do konwekcji i do wody. Różnią się więc między sobą nie tylko wizualnie, ale także posiadaniem odmiennych proporcji mocy w stosunku do siebie (woda-powietrze). Jedne z nich mają dużą moc do wody a małą do konwekcji, inne zaś odwrotnie (w różnych proporcjach). Ta różnorodność kombinacji mocy, w stosunku do siebie, pozwala łatwo dobrać termopiecyk do potrzeb, by zminimalizować groźbę przegrzania pomieszczenia, w którym on się znajduje, przy jednoczesnym niedogrzaniu pozostałych pomieszczeń za pomocą czynnika wodnego. Jeżeli do tego termopiecyk będzie miał możliwość opalania węglem kamiennym, wtedy dla jeszcze szerszego grona użytkowników stanie się atrakcyjniejszy.


*****

Piecyk kąpielowy

Terma łazienkowa jest piecem wolno stojącym bezciśnieniowym, którego podstawowym paliwem jest węgiel kamienny i drewno, a pomocniczym: odpady drzewne, brykiety drzewne i węgiel brunatny.
Terma łazienkowa, nazywana także piecykiem kąpielowym lub kolumną łazienkową, przeznaczona jest przede wszystkim (jak wszystkie jej nazwy wskazują) do podgrzewania wody do kąpieli. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, aby można ją było wykorzystać także do wytwarzania ciepłej wody użytkowej. Stanie się przez to uniwersalnym urządzeniem, przygotowującym ciepłą wodę na różnorakie potrzeby, nie tylko związane z kąpielą.
Zakres jej zastosowania może być bardzo szeroki. Jest doskonałym rozwiązaniem dla gospodarstw domowych, domków letniskowych, altanek i innych obiektów, do których nie doprowadzono sieci energetycznej czy gazowej. A nawet jak doprowadzono, to jest ona bardzo tanim piecykiem w użytkowaniu i szybkim w nagrzewaniu wody. Jest bardzo użyteczna wszędzie tam, gdzie nie ma potrzeby podtrzymywania w stałej gotowości do użycia wytworzonej ciepłej wody, a wystarczy nam tylko, aby w krótkim czasie okresowo ją podgrzewała, w zależności od doraźnych potrzeb.
Przydatna jest także w sytuacji, gdy np. łazienkę mamy oddaloną od kuchni i ekonomiczniej byłoby okresowo podgrzewać w niej wodę do kąpieli lub do mycia dla całej rodziny, niźli użytkować w sposób ciągły tak rozległą instalację hydrauliczną, połączoną z wężownicą kuchni na paliwo stałe. Gdy łazienka jest znacznie oddalona od pomieszczenia kuchennego z piecem, posiadającym wężownicę (podkowę) produkującą ciepłą wodę użytkową, wtedy na drodze przesyłu ciepłej wody do zasobnika w łazience, straty energii mogą być niemałe, czyniące całą produkcję ciepłej wody mało efektywną i nieekonomiczną. Gdy na drodze przesyłu ciepłej wody do łazienki znajdą się jakieś otwory drzwiowe lub inne przerwy w ciągłości ścian, wtedy instalacja hydrauliczna, doprowadzająca ciepłą wodę z podkowy trzonu do zasobnika w łazience, może być wręcz niemożliwa do wykonania. Mam tutaj na myśli cały czas instalację grawitacyjną, całkowicie uniezależnioną od poboru prądu, gdyż tylko takie rozwiązanie jest racjonalne i niezawodne w każdych-nawet w najbardziej ekstremalnych-warunkach. Stosując w powyżej opisanej sytuacji dodatkowo w łazience piecyk kąpielowy, odciążamy przez to trzon kuchenny z wężownicą, od którego nadmiar wytworzonego przez niego ciepła do wody możemy wykorzystać do innych celów, np. do ogrzewania drugiej, małej łazienki lub ubikacji umieszczonej blisko kuchni, czy innego pomieszczenia lub do wytwarzania ciepłej wody użytkowej w dodatkowym bojlerze, jeżeli jest taka potrzeba.

Kolumna łazienkowa składa się ze zbiornika o objętości 95 litrów, wykonanego z blachy stalowej emaliowanej i podstawy z paleniskiem wyłożonym szamotem, na której posadowiony jest ten zbiornik. Część górna kolumny ma średnicę 370 mm, a dolna 376 mm. Baniak z baterią można przekręcić o dowolny kąt, w stosunku do części dolnej z paleniskiem. Jest to bardzo wygodne rozwiązanie, gdyż termę można zamontować bezproblemowo, przy różnych rozwiązaniach wyposażenia wnętrz i nietypowych usytuowaniach jej zarówno wobec ścian, jak i wyposażenia. Nie ma możliwości wystąpienia problemu niewygodnego korzystania z prysznica, czy utrudnionej obsługi paleniska piecyka. Górną i dolną część kolumny można tak przestawiać (obracać) względem siebie, by przy każdym wariancie usytuowania termy, można było ją poręcznie użytkować. Jeżeli bateria piecyka, w stosunku do np. stojącej obok niego wanny, będzie osadzona za nisko, piecyk możemy zawsze ulokować na jakimś stałym podwyższeniu, wystrojem nawiązującym do charakteru pomieszczenia. Ma on wysokość całkowitą tylko 1500 mm, więc podniesienie go do góry i umiejscowienie na wyższym poziomie nie wpłynie na pojawienie się jakichś dodatkowych nieprzewidzianych problemów z nim.

Króciec wylotowy spalin umieszczony jest centralnie na górze kolumny (fi 102 mm), więc z tej strony nie grozi nam także napotkanie na jakiekolwiek trudności w przyłączeniu piecyka do kanału dymowego, bez względu na to, w jakiej pozycji znajdzie się jego górna część względem dolnej. W każdym z możliwych wariantów przesunięć górnego zbiornika względem dolnej podstawy z paleniskiem, rury przyłączeniowe do komina będą miały zawsze tą samą konfigurację.
Piecyk kąpielowy może stać na tle prostej ściany, a może też być wkomponowany w wykonane kształtne otoczenie wokoło niego, tworzące z nim zgrabną całość.

Podstawa dolna posiada szufladę popielnika, ruchomy ruszt oraz regulator powietrza dostarczanego do spalania. Ruchomy okrągły ruszt, sterowany za pomocą cięgna z rączką bakelitową i strącający popiół do paleniska, został umieszczony wewnątrz drugiego nieruchomego rusztu żeliwnego. Pod rusztem znajduje się przestrzeń podrusztowa, wyposażona w pojemną szufladę popielnika o objętości 4 dm³. Ściany paleniska są wyłożone obmurówką szamotową. Wspólne drzwiczki dla paleniska i zasobnika na popiół są uszczelnione za pomocą sznura izolacyjnego. Armaturę pieca kąpielowego stanowi bateria wraz z prysznicem, która połączona została z górną powierzchnią lustra wody za pomocą rury przelewowej. Każdorazowe odkręcenie kurka ciepłej wody powoduje napływ do zbiornika wody zimnej i jednocześnie wypieranie, w górnej części kolumny, gorącej wody do rury przelewowej, którą przemieszcza się ona w kierunku kranu baterii lub prysznica, zgodnie z ustawionym wcześniej przełącznikiem. Optymalną temperaturę wody użytkowej można osiągnąć przez dodanie wody zimnej, drugim pokrętłem baterii, z sieci wodociągowej.

Przynależność termy łazienkowej do grupy urządzeń bezciśnieniowych gwarantuje otwarte połączenie (przy kontakcie z atmosferą) rury przelewowej z baterią, która odprowadza nadmiar wody związany z przyrostem objętościowym wraz ze wzrostem temperatury. Taki system gwarantuje stuprocentowe bezpieczeństwo użytkowania termy w każdych warunkach. Przy tego typu rozwiązaniu, nie ma możliwości wytworzenia się niekontrolowanego wzrostu ciśnienia ogrzewanej wody i rozsadzenia zbiornika, nawet podczas nieodpowiedzialnego użytkowania piecyka.

Piecyk kąpielowy wyposażony jest w dolnej części 95-litrowego zbiornika wodnego w zawór wypustowy, umożliwiający spuszczenie całkowite wody z kolumny łazienkowej, na wypadek niebezpieczeństwa obniżenia się temperatury w pomieszczeniu (domku, altance) poniżej 0°C. Dzięki możliwości w każdej chwili opróżnienia zbiornika z wody, piecyk jest idealnym wyborem do zamontowania jego w każdym budynku użytkowanym sezonowo lub tymczasowo.

Problem zabezpieczenia instalacji wodnej przed zamarznięciem to największe zmartwienie każdego właściciela budynku niezamieszkiwanego całorocznie. Wyeliminowanie kłopotliwej wody z ogrzewania nieregularnego obiektów można dokonać poprzez wybudowanie w nich prawdziwych kumulacyjnych pieców kaflowych (z przeszklonym paleniskiem lub bez), które wyśmienicie sprawdzają się w zdrowym i tanim ogrzewaniu. A do wytwarzania ciepłej wody do kąpieli i ciepłej wody użytkowej można właśnie zastosować termę łazienkową. Nie ma dla tego typu obiektów lepszej alternatywy. Zarówno prawdziwe kumulacyjne pokojowe piece kaflowe jak i kaflowe trzony kuchenne plus terma łazienkowa są całkowicie niezależne od poboru energii elektrycznej i nawet podczas klęsk żywiołowych, zagwarantują nam-wszystkie razem-komfortowe ogrzewanie, ciepłą strawę, gorącą wodę do kąpieli i do mycia naczyń.
Piecyk kąpielowy może być udanie użytkowany przez pracowników sezonowych w różnego typu barakach: do umycia się, wzięcia prysznica, byleby tylko była dociągnięta do niego woda z wodociągu. Może pomagać w przeprowadzaniu kąpieli pracowników wielu profesji, wykonujących swoje prace w terenie. Wiele z tych prac jest tak brudnych, że wymaga codziennych kąpieli. W czasie lata nie musi być ulokowany w pomieszczeniu. Może stać na świeżym powietrzu pod wiatą, ogrodzony tylko po bokach, by osoba biorąca prysznic, bezstresowo mogła zażywać kąpieli. Opał dla niego można znaleźć na miejscu.
Sprawność piecyka kąpielowego jest zależna od liczby kąpieli i uwzględniając ogrzewanie pomieszczenia, mieści się w przedziale 60 - 70 %.
Posiada moc nominalną 7,5 kW przy powierzchni grzewczej 1,1 m². Przyłącza wody są o średnicy G1/2”.
Waży 55 kG.

Prosta obsługa, szybkość ogrzewania wody i tani opał, to główne zalety tego urządzenia.
Dużym plusem piecyka jest przystosowanie jego do opalania węglem kamiennym. Nie jesteśmy przywiązani dzięki temu do jednego tylko opału, jakim jest właściwie wysuszone drewno. Węgiel kamienny łatwiej jest pozyskać i dużo szybciej-od chwili zakupu-użyć. Nie wymaga długotrwałego sezonowania w odpowiednich warunkach, które często trudno spełnić.

*****